Obchód
Część leśnictwa powierzona gajowemu.
Obracak, kantak
Proste narzędzie do obracania dłużyc i kłód, używane w lesie i na składnicach drewna.
Obsada łowiska
Ogół zwierząt łownych bytujących w łowisku.
Obszar chronionego krajobrazu
Forma ochrony przyrody, która obejmuje wyróżniające się tereny o zróżnicowanych ekosystemach, wartościowe zwłaszcza ze względu na możliwość zaspokajania potrzeb związanych z masową turystyką i wypoczynkiem, lub istniejące albo odtwarzane korytarze ekologiczne. Obszar chronionego krajobrazu może ustanowić rada gminy, jeśli nie uczynił tego wojewoda; uwzględnia się go w planach zagospodarowania przestrzennego.
Obwód łowiecki
Obszar gruntów o ciągłej powierzchni, nie mniejszy niż 3 tys. ha, na którym istnieją warunki do prowadzenia łowiectwa. Obwody łowieckie (leśne i polne) dzierżawione są przez koła łowieckie Polskiego Związku Łowieckiego. Podziału obszaru kraju na obwody łowieckie dokonuje w obrębie województwa właściwy wojewoda po zasięgnięciu opinii dyrektora regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych i Polskiego Związku Łowieckiego.
Ochrona ex situ
Ochrona składników różnorodności biologicznej poza naturalnym środowiskiem ich występowania (w warunkach sztucznych). W rolnictwie ochrona ex situ oznacza głównie przechowywanie nasion lub tkanek w bankach genów, w ochronie przyrody jest to przede wszystkim reprodukcja gatunków w warunkach sztucznych (ogrody botaniczne, zoologiczne) i reintrodukcja ich do naturalnego środowiska.
Ochrona gatunkowa
Jedna z form ochrony przyrody mająca na celu zabezpieczenie dziko żyjących gatunków zwierząt i roślin (obejmująca zwłaszcza gatunki rzadkie, zagrożone wyginięciem na skutek zmian środowiskowych lub występujące na granicy swych zasięgów) oraz zachowanie różnorodności genowej i gatunkowej ekosystemów; ochrona gatunkowa roślin polega m.in. na zakazie zrywania, uszkadzania, wykopywania i handlu roślinami uznanymi za chronione; ochrona gatunkowa zwierząt oznacza zakaz zabijania, odłowu, płoszenia, przetrzymywania w niewoli i wywożenia za granicę gatunków chronionych prawem oraz niszczenia ich ostoi. Ochronę gatunkową roślin i zwierząt wprowadza się na mocy rozporządzenia ministra środowiska.
Ochrona in situ
Ochrona ekosystemów i naturalnych siedlisk gatunków oraz utrzymanie i restytucja zdolnych do życia populacji w ich naturalnym środowisku, a gatunków udomowionych lub hodowanych – w otoczeniu, w którym rozwinęły swoje specyficzne właściwosci.
Odbój
Sygnał zakończenia łowów odegrany na trąbce lub rogu.
Odczyn gleby
Cecha roztworu glebowego, wyrażona stosunkiem stężenia jonów wodorowych H+ do jonów wodorotlenowych OH¯; w wypadku przewagi jonów wodorowych mamy do czynienia z glebą kwaśną, w sytuacji odwrotnej (przewagi jonów wodorotlenowych) – z glebą zasadową, równowaga stężeń obydwu rodzajów jonów świadczy natomiast o obojętnym odczynie gleby. Jednostką pomiarową odczynu gleby jest pH; jeden stopień pH oznacza różnicę 10-krotną. Skala jednostek pH obejmuje zakres od 0 do 14; powyżej pH 7, aż do pH 14, odczyn gleby jest zasadowy; poniżej pH 7, do pH 1 – kwaśny; przy pH 7 – obojętny. Zazwyczaj w glebie spotyka się odczyn od pH 3 do pH 9.
Oddział lasu, kwartał lasu
Jednostka podziału lasu wyodrębniona do celów gospodarczych; dzieli się na pododdziały.
Odnowienie lasu
Naturalne lub sztuczne wprowadzenie kolejnego pokolenia lasu na miejsce drzewostanu wyciętego w toku normalnego użytkowania lub po jego zniszczeniu przez klęski żywiołowe, choroby lub owady; odnowienie sadzeniem – dokonywane przez sadzenie; odnowienie samosiewem – powstałe z nasion opadłych na glebę z drzew macierzystych; odnowienie siewem – powstałe w sposób sztuczny przez wysiew nasion; odnowienie podokapowe – naturalne lub sztuczne, mające miejsce pod okapem drzewostanu.
Odskrzydlanie nasion
Pozbawianie nasion drzew iglastych skrzydełek za pomocą rozmaitych metod i urządzeń stosowanych w wyłuszczarniach szyszek.
Odstrzał redukcyjny
Odstrzał zwierzyny danego gatunku w celu zmniejszenia jej licznego pogłowia w łowisku, z czym związane są dotkliwe szkody wyrządzane przez tę zwierzynę w uprawach rolnych lub leśnych, zagrażające trwałości lasu.
Odyniec
Dzik samiec od czwartego roku życia, żyjący przeważnie samotnie (poza okresem godowym, huczką).
Odziomek
Dolna część pnia.
Ognisko gradacji
Miejsce (drzewostan lub jego część), gdzie rozpoczyna się zjawisko gradacji, czyli szybkiego wzrostu liczebności szkodnika.
Okap drzewostanu, sklepienie drzewostanu
Warstwa koron najwyższego piętra drzewostanu, oddzielająca wnętrze lasu wraz z jego odrębnym mikroklimatem od zewnętrznych mas powietrza.
Okiść
Nagromadzenie mokrego, ciężkiego śniegu na gałęziach drzew, powodującego wielkie szkody w drzewostanach.
Okrajek
Obrzeże drzewostanu wytworzone z nisko ugałęzionych drzew odpornych na działanie wiatru, słońca i mrozu, chroniące wnętrze drzewostanu przed powstawaniem wywrotów i złomów oraz wysuszaniem gleby w wyniku nadmiernego nasłonecznienia.
Okrąglak
Potoczna nazwa drewna okrągłego.
Okres godowy, gody
Objawiający się rują u samic czas popędu płciowego u dzikich zwierząt.
Okres karencji, karencja
Ściśle określony przepisami czas dla każdego chemicznego środka ochrony roślin, jaki musi upłynąć od jego ostatniego zastosowania w zabiegu ochronnym do zbioru plonu.
Okres lodowcowy, epoka lodowa
Używana niekiedy nazwa zlodowaceń czwartorzędowych występujących w plejstocenie (starsza epoka czwartorzędu, 1,8 mln – 11 tys. lat temu); charakterystyczną roślinnością dla okresów lodowcowych była tundra glacjalna, składająca się m.in. z karłowatych wierzb i brzóz oraz z wielu roślin wysokogórskich i północnych.
Okres ochronny, czas ochronny
Okres, w którym zgodnie z ustawą „Prawo łowieckie” nie wolno polować na określony gatunek zwierząt łownych.
Okrzesywanie
Odcinanie części wierzchołka drzewa i gałęzi od pnia.
Ols
Żyzny typ siedliskowy lasu liściastego porastającego miejsca stale podtopione, tereny bagienne i torfowiska niskie, z drzewostanem olszowym, ubogim podszytem, z gatunkami szuwarowymi w runie.
Oręż
Kły dolne i górne dzika (szable i fajki), będące trofeum łowieckim, także wieniec jelenia byka.
Organista
Jeleń byk, który pierwszy zaczyna ryczeć wieczorem na rykowisku w okresie godowym.
Organizmy glebowe
Żywe organizmy roślinne i zwierzęce, zwane edafonem, zasiedlające glebę; fitoedafon to bakterie, promieniowce, grzyby, glony; do zooedafonu należą pierwotniaki, wrotki, nicienie, ślimaki, wazonkowce, dżdżownice, niesporczaki, skorupiaki, zaleszczotki, roztocze, pająki, owady oraz kręgowce. Organizmy glebowe uczestniczą w procesach mających podstawowy wpływ na właściwości gleby i odgrywają ważną rolę w życiu biocenoz leśnych, m.in. biorą udział w biologicznym krążeniu wielu pierwiastków nieodzownych dla życia, w procesach rozkładu, humifikacji i mineralizacji szczątków organicznych oraz w kształtowaniu fizycznych właściwości gleb.
Organizmy synantropijne
Organizmy roślinne i zwierzęce występujące w siedliskach ludzkich lub w ich pobliżu, gdzie znajdują sprzyjające warunki do życia, takie jak dostęp do pokarmu i wody czy ochrona przed wrogami naturalnymi, np. bociany, jaskółki, pokrzywy, łopian.
Ornitologia
Nauka o ptakach, ich biologii, życiu i obyczajach, jedna z najlepiej rozwiniętych gałęzi zoologii.
Orsztyn
Zwarta, ciemnobrunatna i twarda warstwa gleby w poziomie iluwialnym (wmywania) bielic, scementowana osadzonymi tu substancjami humusowymi oraz związkami żelaza, glinu, manganu, fosforu itp., stanowiąca mechaniczną i toksyczną przeszkodę dla wzrostu korzeni drzew. Stopień orsztynizacji gleb na obszarze Polski jest strefowo zróżnicowany.
Orsztynisko
Nieużytek spowodowany obecnością orsztynu w glebie.
Orzech
Typ niepękającego owocu suchego o silnie zdrewniałej owocni, z reguły o jednym nasieniu.
Osaczanie
Tropienie zwierza bądź jego zatrzymanie przez psy lub nagankę.
Osada
Część broni myśliwskiej składająca się z szyjki i kolby.
Osada leśna
Zlokalizowane blisko siebie budynki administracyjno-mieszkalne nadleśnictwa z odpowiednim zapleczem gospodarczym i socjalnym.
Ostęp
- jednostka podziału w lasach zagospodarowanych zrębowo i przerębowo-zrębowo, składająca się z drzewostanów różnych klas wieku, w których obowiązują ściśle określone kierunek i następstwo cięć
- część łowiska leśnego, w którym zwykle przebywa zwierzyna gruba.
Ostoja
Miejsce stałego przebywania zwierzyny, pozwalające na odbywanie lęgów i odchowanie potomstwa. Niektóre gatunki, np. jelenie i kozice, mogą zajmować inne ostoje zimą, a inne w pozostałych porach roku.
Osutki drzew iglastych
Choroby sosny, świerka, modrzewia, jodły i jedlicy wywoływane przez różne gatunki grzybów patogenicznych; osutki objawiają się w pierwszej fazie drobnymi plamkami na igłach, a następnie przebarwieniem, zamieraniem i opadaniem igieł.
Ośnik
Narzędzie do strugania i korowania drewna, także do korowania drzew, np. spał żywiczarskich.
Otrąbienie
- ogłoszenie trąbieniem końca polowania
- uczczenie głosem trąb ubitej zwierzyny, zwłaszcza grubej; 3) zwołanie trąbieniem psów po skończonym polowaniu; 4) ogłoszenie sygnałem trąbki o ubiciu grubego zwierza.
Otulina
Strefa ochronna wokół szczególnie cennych obiektów przyrodniczych (np. parków narodowych) wytyczona w celu ochrony przed szkodliwym oddziaływaniem czynników zewnętrznych; w lesie - strefa leśna lub nieleśna spełniająca rolę bufora izolującego cenne obiekty leśne (rezerwaty, drzewostany i plantacje nasienne, powierzchnie doświadczalne) przed wpływem innych ekosystemów.
Owad doskonały, imago
Dojrzała, ostateczna postać owada, stanowiąca końcowe ogniwo cyklu rozwojowego składającego się przeważnie z jaja, larwy i poczwarki.
Owadopylność
Zapylanie kwiatów przez owady.
GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA |
