Kulinarne podróże i smaki to portal stworzony dla pasionatów gotowania i poznawania kuchni, smaków z całego świata. Znajdą Państwo tutaj przepisy od najprostszych po wykwintne, podawane na zimno lub gorąco, do wykonania w pięć minut jak i te, którym trzeba poświęcić wiele czasu.

Dokładamy wielu starań by ostateczny efekt i smak pozwolił Państwu delektować się smakiem w domowym zaciszu lub poczuć się ekskluzywnie na organizowanym przez Państwa przyjęciu lub kolacji we dwoje.

Zapraszamy do wspólnego, udanego gotowania!!!

I życzymy smacznego!

Dział kulinarny ...

Czytaj najlepszy blog o tej tematyce w sieci

Każdy z nas codziennie korzysta z garnków, więc ważnym jest, aby przy ich zakupie zdecydować dobrze i praktycznie. Gotowanie dla jednych jest pasją, dla innych po prostu obowiązkiem. Jedno jest pewne - dobrze dobrany zestaw garnków na pewno nam to zadanie ułatwi. Niniejszy poradnik pomoże odpowiedzieć na najbardziej frapujące nas pytania dotyczące kształtów, materiałów oraz funkcjonalności naczyń.

Materiały z których wykonane są garnki

Decyzja opiera się przede wszystkim na wyborze materiału, z którego mają być zrobione garnki oraz części, z jakich ma się składać zestaw. Nie każdy rodzaj garnków nadaje się do stosowania na płytach indukcyjnych. Naczynia należy wybrać również pod względem wielkości, tak aby pasowały do rozmiarów rusztów lub pól grzejnych naszych kuchenek.

Garnki ze stali szlachetnej

Garnki stalowe odznaczają się dużą trwałością i wytrzymałością

stalowe – to najczęściej kupowane garnki na polskim rynku. Odznaczają się dużą trwałością i wytrzymałością. Należy pamiętać, że mogą być wykonane ze stali nierdzewnej oznaczonej symbolem 18/10 lub ze stali węglowej. W drugim przypadku garnki lub patelnie pokrywa się dodatkową powłoką zapobiegającą przywieraniu.

Warto zainwestować w modele ze stali nierdzewnej, które plasują się w czołówce garnków wysokiej jakości. Nie rysują się, nie zmieniają kolorów oraz nie chłoną obcych zapachów. Dobrze nadają się zarówno do gotowania jak również do pieczenia, duszenia lub smażenia.

Warto wybrać droższe modele posiadające grube, wielowarstwowe dno. Mimo że garnek będzie rozgrzewał się wolniej, to będzie dłużej utrzymywał temperaturę, a dodatkowo zyska na tym jego trwałość. Najlepsze są dna od trzech do sześciu warstw - gruby plaster aluminium lub miedzi wtopiony w stal nierdzewną. Niestety, mają jedną wadę o której należy pamiętać — nie nadają się do przechowywania potraw, gdyż po pewnym czasie nabierają metalicznego zapachu i psują smak jedzenia.

Garnki emaliowane

Główną zaletą garnków emaliowanych są ciekawe kształty i kolorowe wzory

aluminiowe i emaliowane – odchodzą do lamusa i coraz trudniej dostać je w sklepach. Wśród zalet garnków emaliowanych i aluminiowych można wyróżnić bogatą kolorystykę, duży wybór kształtów i niską cenę. Poza tym mają same wady. Największym problemem jest brak trwałości - emalia szybko się wyciera lub odpryskuje, co sprawia, że w czasie gotowania do potraw mogą się przedostać szkodliwe związki chemiczne. Ponadto łatwo jest w nich przypalić obiad, ze względu na cienkie ścianki takich garnków.
Jeśli mimo to zdecydujemy się na garnki tego typu, warto wybrać takie, które mają ebonitowe uchwyty. Ebonit nie nagrzewa się, dzięki czemu łatwo zdejmiemy gorący garnek z palnika.

miedziane – są to garnki wymagające specjalnego traktowania i specjalnej opieki. Znajdziemy je na wyższych półkach w sklepach i musimy za nie zapłacić kilkaset złotych. Najczęściej powlekane są wysokiej jakości stalą lub cyną. W trakcie gotowania można używać wyłącznie drewnianych i plastikowych łyżek, a do czyszczenia używać soli i octu. Warto je kupić przede wszystkim dlatego, że idealnie przewodzą ciepło, równomiernie się nagrzewają i długo utrzymują temperaturę (dzięki temu nadają się np. do całodziennego smażenia dżemów).

Garnek żeliwny

Garnki żeliwne doskonale sprawdzają się w gotowaniu potraw na wolnym ogniu

żeliwne – bardzo wytrzymałe i idealne do „gotowania na wolnym ogniu”. Charakteryzują się długim utrzymywaniem ciepła, dzięki czemu są idealne do duszenia potraw. Występują w kilku odsłonach: bez powłoki, z powłoką z emalii, teflonu lub z warstwą ceramiczną. Tak jak w przypadku patelni, w modelach z teflonem należy używać łyżek drewnianych lub plastikowych.

ceramiczne – w przeciwieństwie do patelni, garnki ceramiczne są bardzo delikatne i z powodu bardzo dużej zawartości kliny można je łatwo uszkodzić. Nie sprzyjają im zbyt wysoka temperatura (powyżej 120°C) oraz uszkodzenia mechaniczne. Świetnie nadają się do zapiekania potraw w piekarniku i do gotowania na płytach indukcyjnych. Ich główną zaletą jest fakt, iż bardzo długo zachowują wysoką temperaturę, a przechowywane w nich jedzenie jest ciepłe nawet przez godzinę.

tytanowe – w Polsce nie zyskały jeszcze zbyt wielu zwolenników, gdyż należą do garnków z bardzo wysokiej i drogiej półki. Są jednak najtrwalsze i najlepsze w każdym calu. Bardzo szybko i równomiernie przewodzą temperaturę oraz są odporne na wszelkie zarysowania. Ciekawostką jest fakt, iż ich specjalna powłoka jest odporna na „szok termiczny”. Oznacza to, że nawet gdy garnek jest gorący można go umyć zimną wodą.

Naczynie żaroodporne

Zaletą naczyń ze szkła żaroodpornego jest ich hipoalergiczny oraz antybakteryjny charakter

ze szkła żaroodpornego – materiał z którego są wykonane nie wchodzi w reakcje chemiczne z produktami spożywczymi, co czyni gotowanie bardzo zdrowym. Szkło jest odporne na nagłe zmiany temperatury i świetnie nadaje się zarówno do gotowania na kuchence gazowej, elektrycznej czy do pieczenia w piekarniku. Zaletą naczyń ze szkła żaroodpornego jest ich hipoalergiczny oraz antybakteryjny charakter. Są świetne dla osób, które uczą się gotować i chcą kontrolować procesy zachodzące w trakcie gotowania.

Dno – najważniejsza część garnka

To właśnie dno odpowiada za najważniejsze parametry i trwałość naczyń. Przewodzi ciepło, zapobiega przywieraniu i przypalaniu się potraw. Musi być przede wszystkim płaskie, co zapewnia dokładne przyleganie spodu garnka do płyty grzejnej, dzięki czemu lepiej pochłania ciepło.

dno wielowarstwowe – oczywiście im więcej tym lepiej. Zasada ta dotyczy garnków wykonanych ze stali nierdzewnej. Materiał słabo przewodzi ciepło, więc między warstwami dna umieszczana jest miedź lub aluminium, które doskonale spełniają swoją rolę. Dzięki takiemu rozwiązaniu garnek nie tylko szybko się nagrzewa, ale również jedzenie pozostaje ciepłe przez długi czas. Oczywiście garnki z grubym dnem są droższe niż te „zwykłe”.

Dno kapsułowe z wbudowanym dyskiem - zapewnia perfekcyjną dystrybucję ciepła i najwyższą odporność na odkształcenia. Dysk to specjalna nakładka, która ma zazwyczaj grubość 3,5 mmi jest wykonana z aluminium. dno ze szczelinami delatycyjnymi – ma specjalne szczeliny w kształcie pierścienia , które przyspieszają równomierne rozprowadzanie ciepła i zabezpiecza naczynie przed odkształceniami.

Typy garnków według ich zastosowania

Garnek do szparagów

W garnku do szparagów, warzywa gotowane są na parze

Wszyscy wiemy, że garnki służą po prostu do gotowania. Jednak, aby upichcić naprawdę smaczne dania trzeba się zagłębić w klasyfikację naczyń, które będą nam do tego potrzebne.

garnek do gotowania szparagów – charakteryzują się specjalnym wkładem w środku oraz wysokością. standardowo mają średnicę 16cm, wysokość ok. 24cm oraz pojemność ponad 4l. Wspomniany wcześniej wkład jest niezmiernie ważnym elementem, gdyż właśnie z nim umieszcza się szparagi. Pomaga w wyciąganiu z wody, ale również ułatwia całkowite przykrycie warzyw i gotowanie ich na parze. Zazwyczaj garnki wykonane są ze stali nierdzewnej lub szkła żaroodpornego. Muszą posiadać praktyczne, nienagrzewające się uchwyty.

garnek do gotowania makaronu – zasada działania jest taka sama jak w przypadku garnków do gotowania szparagów. Specjalny wkład ułatwi wyjmowanie makaronu z wody, bez konieczności uciążliwego odcedzania. Naczynie świetnie sprawdza się również do gotowania ryżu i pierogów.

Garnek do makaronu

Garnek do makaronu, zachwyci wielbicieli włoskiej kuchni

garnek do gotowania na parze – znane i lubiane garnki, które mimo prostej konstrukcji z powodzeniem zastępują parowar. Ich działanie jest proste — do garnka wlewamy odpowiednią ilość wody, aby nie dotykała sitka. Gdy nałożymy już sitko, układamy produkty, które chcemy ugotować i przykrywamy specjalną szklaną pokrywką, z dziurką odprowadzającą parę. Taki garnek powinien znaleźć się w każdym domu, gdyż jak wiadomo warzywa gotowane na parze, nie tylko są smaczniejsze od tych z wody, ale też są cennym źródłem witamin.

sokownik – składa się z czterech podstawowych części: pojemnika na wodę, pojemnika na sok, pojemnika na owoce i pokrywy. elementy dodatkowe to wąż, rurka spustowa oraz ściskacz. Zasada działania sokownika jest prosta: woda umieszczona w najniższym garnku jest podgrzewana i parując podgrzewa owoce znajdujące się wyżej. One wydzielają sok, który spływa do środkowego naczynia i wypływa przez specjalną rurkę.

szybkowar – działa na zasadzie gotowania pod ciśnieniem. Taki rodzaj gotowania wykorzystuje ciśnienie i parę, które w połączeniu skracają czas gotowania o 60%. Taka forma przyrządzania potraw jest uznawana za bardzo zdrową, gdyż jedzenie nie traci wartości odżywczych. Najprościej mówiąc ciśnienie i para sprawiają, że wszystkie witaminy i zapachy zostają w szczelnie zamkniętym garnku. Dzięki temu potrawy są bardziej aromatyczne.

Szybkowar

Szybkowar gotuje potrawy pod ciśnieniem, co sprawia, że proces zostaje skrócony o 60%

Garnki tego typu wykonane są zazwyczaj ze stali nierdzewnej lub aluminium i wyposażone są w regulator utrzymujący stałe ciśnienie we wnętrzu. Szybkowary, nie tylko oszczędzają czas i energie, ale również czynią potrawy bardzo zdrowymi. Niestety wadą takiego rozwiązania jest cena. Za dobre naczynie trzeba zapłacić od 500 do 1500zł. alternatywą są garnki do gotowania na parze, które w pewnym stopniu mogą zastąpić szybkowar i są znacznie tańsze.

Garnki do płyty indukcyjnej

Jeśli zdecydowaliśmy się na płytę indukcyjną, pamiętajmy, że nie sprawdzą się na niej garnki wykonane ze wszystkich dostępnych materiałów. Indukcja oddziałuje tylko na metal ferromagnetyczny, czyli taki, do którego przywiera magnes. W związku z tym, nie można stosować naczyń z aluminium, ze szkła czy stali szlachetnej. Teoretycznie do gotowania na płycie indukcyjnej dozwolone jest używanie naczyń emaliowanych, ale tylko takich, których wkład wykonany jest z metalu ferromagnetycznego. Jednak nie wszyscy producenci płyt indukcyjnych zalecają takie rozwiązania, dlatego kluczowe jest zapoznanie się z instrukcją naszej kuchenki. Naczynia do indukcyjnyjne są ogólnodostępne i w coraz niższych cenach. Nie trzeba się, więc martwić, że zakup takiej płyty będzie kłopotliwy.

Dodatkowe udogodnienia

Wśród udogodnień, na które koniecznie należy zwrócić uwagę, jest możliwość mycia garnków w zmywarce oraz wkładania ich do piekarnika. Wpłynie to na oszczędność naszego czasu, miejsca w kuchni oraz pieniędzy, gdyż możemy kupić jeden zestaw garnków zamiast trzech.

Bogate wyposażenie zestawów ułatwi codzienną pracę w kuchni

Bardzo przydatne są także miarki umieszczone po wewnętrznej stronie naczynia, które ułatwiają wymierzenie odpowiednich proporcji składników potrawy.

Ponadto, funkcjonalności dodadzą szklane pokrywki, przez które zobaczymy, co się dzieje z potrawą podczas gotowania. Dzięki temu, na pewno nie wykipi nam mleko ani nie wycieknie gotująca się woda.

W zestawach czasem można spotkać dodatkowe wyposażenie w postaci np. plastikowych kratek do odcedzania ziemniaków i makaronów, tarek i ochraniaczy na palce. Zestaw powinien łatwo się składać (przydatne są np. patelnie ze składną rączką), aby zajmował w kuchennych szafkach jak najmniej miejsca. Zwróćmy też uwagę, na jak długo producent przyznaje gwarancję na dany zestaw.

Podsumowanie

Wybór zestawu garnków powinien być dobrze przemyślany, ponieważ będzie to zakup na długie lata. Należy zwrócić uwagę na materiał, rozmiary garnków i skład zestawu.

Właściwie dobrany zestaw uprzyjemni i ułatwi pracę, czyniąc gotowanie dziecinnie łatwym.

GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA

Wybór odpowiedniego piekarnika bez kozery można porównać z przygotowaniami do lotu w kosmos: dzisiejsza technologia jest nieziemska. Termosondy, wózki, teleskopy, pyroliza, konwekcja, wkłady katalityczne… Dużo trudnych słów. Jak się w tym połapać? Na co zwracać uwagę podczas zakupu idealnego piekarnika do naszej idealnej, choć ziemskiej kuchni?
W dzisiejszych, pełnych teoretycznych udogodnień, czasach nic nie jest proste. I podobnie jak w przypadku wielu innych urządzeń nad właściwościami idealnego piekarnika musimy się zastanowić w trakcie remontu, a jeszcze lepiej: już na etapie prac projektowych.

Podłączenie gazowe czy elektryczne, połączony z płytą czy wolnostojący? A może do zabudowy? Jeśli do zabudowy, to gdzie ma stać? Na wysokości wzroku, w słupku, a może niżej, pod blatem? Piekarnik jest montowany najczęściej na dwa sposoby, czyli na dwóch wysokościach. „Po pierwsze, poniżej blatu, pod płytą grzewczą. Drugi sposób to montaż w wysokiej zabudowie, nad blatem. Ta druga wersja jest wygodniejsza w codziennym użytkowaniu, piekarnik jest łatwo dostępny, użytkowanie nie wymaga schylania się, ale musimy pamiętać, że zabierze nam 60 cm ewentualnego blatu, co w przypadku małej kuchni może być kluczowe. Piekarnik montowany nad blatem często znajduje się obok lodówki, tworząc wraz z nią jednolita wysoką zabudowę. Bez konieczności tworzenia dwóch wysokich, kominowych elementów w jednej przestrzeni. Jest to możliwe, jeżeli oba sprzęty są zabudowane, co stanowi wystarczającą dla prawidłowego działania izolację”. Odpowiadając sobie na podstawowe pytania o sposób podłączenia i lokalizację, możemy przystąpić do właściwej selekcji modelu.

Rozmiar ma znaczenie

Wielkość piekarnika zależy od tego, ile miejsca możemy na niego przeznaczyć. Najpopularniejsza opcja na rynku, elektryczny do zabudowy, występuje zazwyczaj w dwóch wersjach (standardowej – o wymiarach 60 x 60 x 60 cm i kompaktowej – o wymiarach 45 x 60 x 60 cm), jednak szeroka gama wariacji pozwoli nam dobrać właściwą. Piekarnik kompaktowy jest niższy od standardowego, ale jego szerokość może wynieść nawet 90 cm. Może ulegać też modyfikacjom „in minus”, osiągając 50 cm szerokości. Głębokość piekarnika również jesteśmy w stanie dopasować. Jest to kluczowy aspekt, zwłaszcza przy zabudowie. Wszelkie zmiany wymiarowe wpływają oczywiście na pojemność urządzania. Standardowo mieści się ona w granicach 50 – 55 l. Przy jednoosobowym gospodarstwie domowym warto rozważyć opcję kompaktową z pojemnością jedynie 40 l. Jeżeli gotujemy dużo, dla dużej liczby osób, sprawić sobie możemy piekarnik o pojemności 70 l. Zagwarantuje nam to obfite Święta Dziękczynienia, do takiego piekarnika zmieści się naprawdę pokaźnych rozmiarów indyk.

Im większe urządzenie tym większe zużycie prądu? Niekoniecznie. Dziś tak naprawdę trudno jest znaleźć urządzenie o klasie niższej niż B. A to już niemal standard, a najkorzystniejszy wpływ na portfel konsumenta mają piekarniki o oznaczeniu A+++.

Umówmy się: wszystkie pieką mniej więcej w taki sam sposób. To, czym się tak naprawdę różnią, jest dodatkowe wyposażanie. Jednym z ważniejszych kryteriów wyboru piekarnika powinno być zatem bezpieczeństwo. Zwróćmy uwagę na dodatkowe wyposażenia ochraniające nas, np. podczas sprawdzania, czy danie jest już gotowe lub wyjmowania blachy. To, w jaki sposób ją wyjmujemy, jest istotny. Powoli do lamusa odchodzą blachy umieszczone we wgłębianiach ścianek urządzenia, tzw. prowadnice drabinkowe. Są one podatne na ścieranie, mogą się zakleszczyć itd. Znacznie bardziej nowoczesnym rozwiązaniem są prowadnice teleskopowe. Blacha umieszczona jest na ruchomych szynach - podczas wyjmowania potrawy po prostu przesuwamy szynę. Nie wymaga to siły fizycznej i gwarantuje bezpieczeństwo. Spotkać też możemy mechanizm pozwalający na wysuwanie całej szuflady piekarnika. Blachy przytwierdzone są bezpośrednio do drzwi. Otwierając je, wysuwamy automatycznie całe wnętrze.

Pozostając przy temacie drzwi: te nie powinny nagrzewać się do poziomu wyższego niż 29°. Coraz częściej można spotkać takie, które pomimo wysokich temperatur panujących w środku, na zewnątrz są zupełnie zimne. To bardzo istotne, jeśli posiadamy dzieci. Niektóre modele wyposażane są w specjalne blokady, właśnie z myślą o najmłodszych. Dzięki nim nikt niepożądany nie włączy urządzenia, nie zmieni programu ani tym bardziej nie otworzy drzwi podczas pracy.

Częste mycie…

Sukces kulinarny i efekt pieczenia zależy od czystości piekarnika. Pozostałości po poprzednich działaniach, zaschnięty tłuszcz, trudno zmywalne zacieki mogą pozbawić nasza potrawę walorów smakowych. Czasochłonne szorowanie, godziny machania gąbką z głową wewnątrz piekarnika na szczęście minęły bezpowrotnie. Teraz piekarnik sam nas wyręczy. Zapytajmy sprzedawcę o dostępne funkcje auto-czyszczenia. Do najpopularniejszych należy czyszczenie parowe: należy napełnić specjalny pojemnik bądź do środka wstawić blachę z wodą, a następnie uruchomić program czyszczący. Krążąca wewnątrz para wodna usunie zabrudzenie. Nie jest to jednak opcja idealna, nie zawsze poradzi sobie z zaschniętymi plamami tłuszczu. Na takie dobrze jest podziałać pyrolizą. „Nie ma efektywniejszego i mniej angażującego użytkownika sposobu czyszczenia piekarnika niż pyroliza. Owszem, trwa to 1,5 – 3 godziny, a piekarnik rozgrzewa się do 500° C, jednak jest to proces bezpieczny, urządzenie posiada odpowiedni system chłodzący obudowę oraz drzwi. Poza tym takie czyszczenie kosztuje nie więcej niż 2-3 zł".

Pokaż kotku, co masz w środku

Mnogość funkcji może przytłoczyć. Większość modeli wyposażana jest w ten sam, znany wszystkim szereg opcji: pieczenie „góra-dół”, grill, podtrzymywanie ciepła, podgrzewanie naczyń, rozmrażanie, rożen obrotowy, szybki nagrzew, termo obieg. Nie będziemy ich tu opisywać. Najciekawsze są te „dodatkowe” funkcje, takie jak wyposażanie piekarnika w dwie niezależne komory umożliwiające przygotowanie dwóch zupełnie różnych potraw jednocześnie. Nowością jest połączenie piekarnika z kuchenką mikrofalową. Możemy też spotkać połączenie piekarnika z piecem konwekcyjnym umożliwiające pieczenie na parze. Ciekawym dodatkiem jest termo sonda – kontroluje ona temperaturę przygotowanych potraw poprzez czujnik wbijany w potrawę. Dzięki temu rozwiązaniu piekarnik wyłączy się automatycznie, kiedy danie osiągnie wymaganą temperaturę. Koniec z suchą pieczenią!
„Specyfikacja piekarników podawana przez producentów jest pełna informacji, których wartość trudno zważyć w momencie zakupu. Często postępujemy według zasady: im więcej funkcji, tym lepiej. Jednak tak naprawdę istotne funkcje w tych urządzeniach, to te, które faktycznie ułatwią nam przygotowanie w nich potraw”. Pamiętajmy: gadżety są fajne, ale liczy się funkcjonalność, wygoda oraz bezpieczeństwo użytkowania. Dzięki temu w swojej kuchni poczujemy się naprawdę kosmicznie.

GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA

Gaz jest wygodnym i wciąż – mimo wszystko – stosunkowo tanim źródłem ciepła. Jeśli więc w pobliżu domu mamy dostęp do sieci gazowej, warto go wykorzystać do ogrzewania domu i przygotowania ciepłej wody.

Na tym jednak najlepiej poprzestać i nie rozszerzać jego zastosowań na kuchnię. Tradycyjna kuchenka gazowa nie jest bowiem z wielu powodów godna polecenia. Zdecydowanie lepszym rozwiązaniem jest płyta indukcyjna, a w drugiej kolejności – ceramiczna.

KUCHNIE GAZOWE

Już pierwszy argument „przeciw” powinien wystarczyć: gaz jest po prostu niebezpieczny. Media co i raz nam o tym przypominają, donosząc o kolejnych ofiarach nieszczelnych instalacjach gazowych. Ktoś powie: No tak, ale to znaczy, że dla bezpieczeństwa powinniśmy zrezygnować nie tylko z kuchenek gazowych, ale także z montażu w domu kotłów grzewczych na gaz.

Tymczasem różnica w instalacji i eksploatacji obu tych urządzeń jest bardzo duża. Do kotła gaz doprowadzany jest z zewnątrz krótkim przewodem, a po podłączeniu nikt przy tym nie manipuluje. Sam kocioł też ma wiele zabezpieczeń, uniemożliwiających niekontrolowany wypływ gazu.

Tymczasem do kuchenki gaz trzeba prowadzić rurami w głąb domu czasem kilkanaście metrów, przez kilka różnych pomieszczeń. Liczba miejsc potencjalnych nieszczelności zwiększa się więc wielokrotnie; dotyczy to zwłaszcza miejsc połączeń przewodów, których przeważnie nie da się prowadzić w linii prostej.

W dodatku zgodnie z przepisami przewody te powinny być odkryte, by gazownik w każdej chwili mógł sprawdzić ich szczelność, ale ponieważ nie wyglądają ładnie, więc wielu inwestorów je zabudowuje. Tymczasem wystarczy, by stężenie tego bezwonnego gazu w powietrzu osiągnęło 5%, by – na przykład po włączeniu światła -doszło do wybuchu. A przecież gaz może ulatniać się do pomieszczenia również z zalanego wodą lub zupą palnika kuchenki gazowej. Albo z powodu nieszczelnych pokręteł, którymi codziennie manipulujemy…

Ale zagrożenie wybuchem to nie jedyna wada kuchenek gazowych.

Każdy palnik gazowy to przecież także źródło otwartego ognia. W dodatku po zgaszeniu długo pozostaje gorący, więc łatwo się można oparzyć. Trudno się też czyści kuchenkę, zwłaszcza gdy potrawy, które wykipią, przypalą się na jej ruszcie.

Wysoka temperatura spalania gazu sprawia, że wprawdzie potrawy się szybko nagrzewają, ale też tłuszcz, na przykład ze smażonych potraw, unosi się w powietrzu, osiadając nie tylko na okapie i szafkach kuchennych, ale również na ścianach.

Nie broni się także pogląd, że gotowanie na gazie jest tanie, bo choć sam gaz nie kosztuje dużo, to sprawność energetyczna kuchenek jest niska (poniżej 50%), wydatki są więc podobne jak przy prądzie.

Na plus kuchenek można by zaliczyć jedynie to, że są nieco tańsze od płyt indukcyjnych i ceramicznych (kosztują od 700 do 3000 zł), jest ich duży wybór na rynku oraz można na nich gotować i smażyć nawet w najtańszych garnkach i patelniach.

PŁYTY INDUKCYJNE

Gotowanie na płycie indukcyjnej polega na podgrzewaniu potraw w naczyniu, w wyniku działania szybkozmiennego pola elektromagnetycznego w jego dnie. Dlatego do gotowania na płycie indukcyjnej trzeba używać specjalnych, do tego przeznaczonych, garnków i patelni, których grube dno, wykonane z odpowiednich materiałów, pozwala na przemianę energii elektrycznej na cieplną. Są one droższe od zwykłych, ale za to mają wysoką jakość, więc wydatek jest jednorazowy.

W szybkości grzania płyty indukcyjne są porównywalne z gazowymi i szybsze od płyt ceramicznych. Umożliwiają też bardzo precyzyjne sterowanie ilością ciepła dostarczanego do gotowania, co nie jest możliwe ani przy kuchence gazowej, ani płycie ceramicznej.

Ważne jest też, że podczas gotowania płyta indukcyjna ogrzewa się jedynie wtórnie od stojących na niej naczyń i jest znacznie chłodniejsza niż na przykład płyta ceramiczna. Nawet po długim czasie gotowania, płyta pozostaje zimna lub lekko ciepła i można jej dotykać; nie ma więc praktycznie niebezpieczeństwa oparzenia się. Na płycie indukcyjnej trudniej jest też przypalić potrawy. Płyty indukcyjne mają zabezpieczenia wykrywające zbyt małą ilość materiału ferromagnetycznego, znajdującego się na polu grzejnym. Nie ma więc niebezpieczeństwa, że na przykład łyżeczka położona niechcący na włączonym polu, rozgrzeje się błyskawicznie do czerwoności; w takiej sytuacji, płyta po prostu od razu się wyłączy.

Płyty indukcyjne mają bardzo nowoczesny i estetyczny wygląd. Ich powierzchnia jest płaska jak szkło, więc czyszczenie jest bardzo łatwe. Ponieważ temperatura podgrzewania jest ograniczona, opary tłuszczu nie unoszą się nad nimi i nie osiadają w całej kuchni.

Płyta indukcyjna nie nagrzewa otoczenia; ma więc bardzo wysoką sprawność energetyczną (około 90%). Zużycie energii elektrycznej jest bardzo niskie, więc gotowanie na niej kosztuje mniej niż na kuchence gazowej czy płycie ceramicznej

Płyty indukcyjne kosztują od 1000 do 4000 zł.

Pewnym minusem może być to, że do swego działania – podobnie jak płyty ceramiczne – potrzebują prądu trójfazowego, czyli siły. W nowo budowanych domach doprowadzenie takiego obwodu do kuchni nie jest problemem; w budynkach istniejących może być konieczna modernizacji instalacji elektrycznej, a czasem – także zmiana umowy z zakładem energetycznym.

PŁYTY CERAMICZNE

Płyty ceramiczne, z wyglądu podobne do indukcyjnych, to wariant pośredni pomiędzy kuchenką gazową a płytą indukcyjną. Pod względem bezpieczeństwa płyta ceramiczna jest oczywiście bezpieczniejsza od kuchenki gazowej, ale rozgrzewa się długo i po gotowaniu przez długi czas pozostaje gorąca; można się o nią poparzyć. Z tego też powodu po gotowaniu trzeba odczekać około 30-60 minut, zanim przystąpi się do jej mycia.

Wygląda jak indukcyjna – też ma płaską i gładką powierzchnię, co oczywiście bardzo ułatwia jej mycie. Jeśli coś wykipi z garnka, może przypalić się na polu grzejnym; wtedy do czyszczenia płyty trzeba użyć metalowej skrobaczki.

Uwaga! Trzeba uważać, by na rozgrzane pole płyty nie nasypać cukru, bo wtedy – jeśli nie zostanie od razu usunięty – mogą powstać w niej wżery!

Sprawność energetyczna płyt ceramicznych (około 60% – część ciepła oddają do otoczenia) jest większa niż kuchenek gazowych i mniejsza – niż płyt indukcyjnych.

Cena płyt ceramicznych waha się od 1100 do 4500 zł.

GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA

Kulinarne podróże i smaki to portal stworzony dla pasionatów gotowania i poznawania kuchni, smaków z całego świata. Znajdą Państwo tutaj przepisy od najprostszych po wykwintne, podawane na zimno lub gorąco, do wykonania w pięć minut jak i te, którym trzeba poświęcić wiele czasu.

Dokładamy wielu starań by ostateczny efekt i smak pozwolił Państwu delektować się smakiem w domowym zaciszu lub poczuć się ekskluzywnie na organizowanym przez Państwa przyjęciu lub kolacji we dwoje.

Zapraszamy do wspólnego, udanego gotowania!!!

I życzymy smacznego!

Kulinarne podróże i smaki to portal stworzony dla pasionatów gotowania i poznawania kuchni, smaków z całego świata. Znajdą Państwo tutaj przepisy od najprostszych po wykwintne, podawane na zimno lub gorąco, do wykonania w pięć minut jak i te, którym trzeba poświęcić wiele czasu.

Dokładamy wielu starań by ostateczny efekt i smak pozwolił Państwu delektować się smakiem w domowym zaciszu lub poczuć się ekskluzywnie na organizowanym przez Państwa przyjęciu lub kolacji we dwoje.

Zapraszamy do wspólnego, udanego gotowania!!!

I życzymy smacznego!

Kulinarne podróże i smaki to portal stworzony dla pasionatów gotowania i poznawania kuchni, smaków z całego świata. Znajdą Państwo tutaj przepisy od najprostszych po wykwintne, podawane na zimno lub gorąco, do wykonania w pięć minut jak i te, którym trzeba poświęcić wiele czasu.

Dokładamy wielu starań by ostateczny efekt i smak pozwolił Państwu delektować się smakiem w domowym zaciszu lub poczuć się ekskluzywnie na organizowanym przez Państwa przyjęciu lub kolacji we dwoje.

Zapraszamy do wspólnego, udanego gotowania!!!

I życzymy smacznego!

Kulinarne podróże i smaki to portal stworzony dla pasionatów gotowania i poznawania kuchni, smaków z całego świata. Znajdą Państwo tutaj przepisy od najprostszych po wykwintne, podawane na zimno lub gorąco, do wykonania w pięć minut jak i te, którym trzeba poświęcić wiele czasu.

Dokładamy wielu starań by ostateczny efekt i smak pozwolił Państwu delektować się smakiem w domowym zaciszu lub poczuć się ekskluzywnie na organizowanym przez Państwa przyjęciu lub kolacji we dwoje.

Zapraszamy do wspólnego, udanego gotowania!!!

I życzymy smacznego!

Kulinarne podróże i smaki to portal stworzony dla pasionatów gotowania i poznawania kuchni, smaków z całego świata. Znajdą Państwo tutaj przepisy od najprostszych po wykwintne, podawane na zimno lub gorąco, do wykonania w pięć minut jak i te, którym trzeba poświęcić wiele czasu.

Dokładamy wielu starań by ostateczny efekt i smak pozwolił Państwu delektować się smakiem w domowym zaciszu lub poczuć się ekskluzywnie na organizowanym przez Państwa przyjęciu lub kolacji we dwoje.

Zapraszamy do wspólnego, udanego gotowania!!!

I życzymy smacznego!

Podróże i jedzenie – to fundamentalne składniki światowego fenomenu, za jaki wypada uznać turystykę kulinarną.

Ten szczególny typ podróżowania, którego celem – obok zwiedzania i poznawania kultury danego państwa – jest zgłębianie tajników miejscowej kuchni, ma już ugruntowaną pozycję za granicą. Również w Polsce zdobywa coraz większą popularność, czego dowodem wzrost turystycznych atrakcji związanych z jedzeniem w poszczególnych regionach kraju.

W planie podróży turysty-smakosza znajdą się przede wszystkim szlaki kulinarne, oferujące degustacje miejscowych specjałów czy wizyty w punktach produkcji regionalnych wyrobów. Europejskim przodownikiem w tym zakresie jest Francja, słynąca m.in. ze szlaku winnego, Szlaku Pstrąga i Smażonego Karpia, Szlaku Sera i Czekolady (podobne trasy funkcjonują także w Austrii i na Węgrzech). Turystyka kulinarna obejmuje ponadto całą gamę festiwali związanych z regionalnym jedzeniem, targów żywności, a nawet muzeów. Począwszy od Festiwalu Gęsiej Wątróbki, poprzez Festyn Moreli, na Muzeum Trufli kończąc – perspektywy zagranicznych wojaży kulinarnych są więcej niż imponujące.

W Europie turystyka kulinarna stała się swego rodzaju modą, a roczne dochody biur podróży oferujących podobne wyjazdy sięgają milionów. W Polsce wiedza na temat eskapad „z jedzeniem w tle” nie jest równie powszechna, choć rokrocznie przybywa regionalnych atrakcji w tym zakresie. Małopolska wabi turystów szlakiem oscypkowym, Żywiec i Tychy udostępniają zwiedzającym słynne browary, a w największych polskich miastach odbywają się cykliczne festiwale smaku.

Przyczyny spektakularnego sukcesu „turystyki żywności i wina” – bo tak wymiennie określa się wyjazdy gastronomiczne – można w oczywisty sposób powiązać z przewodnim, tj. poznawczym charakterem podróży jako takiej. Lokalne menu nierozerwalnie łączy się bowiem z historią i kulturą danego kraju, słowem: ze specyficzną egzotyką, której łaknący świata turysta zlekceważyć nie może. A że (jak wieść gminna głosi) nic nie wiąże ludzi bardziej od wspólnego biesiadowania – korzyść z kulinarnych podróży wielka. Tym bardziej, gdy ponadgraniczna.

GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA

Dział kulinarny ...

Czytaj najlepszy blog o tej tematyce w sieci