 Biebrzański Park Narodowy
Biebrzański Park Narodowy dla turystów oferuje oprócz niezwykłej przyrody, niezwykłe krajobrazy, zwłaszcza te o wschodzie i zachodzie słońca. To one uwodzą i powodują, że jednorazowa obecność rodzi w Nas potrzebę powrotu do tego miejsca.
Biebrzański Park Narodowy został utworzony w 1993 roku. Położony jest na Podlasiu w Kotlinie Biebrzańskiej. Jego powierzchnia wynosi 592,23 km², dzięki temu jest to największy park w Polsce. Powierzchnia ochrony ścisłej wynosi 50,75 km², częściowej 278,85 km², krajobrazu 262,63 km². Powierzchnia otuliny 668,24 km². Długość szlaków turystycznych 789,7 km.
Park pod względem różnorodności fauny i flory należy do najcenniejszych obszarów naszego kraju. Jest atrakcyjnym miejscem dla turystów chcących spędzić czas na pieszych wycieczkach, czy aktywnie rowerem lub kajakiem. Obie formy spędzania czasu połączone są z obserwacją niezwykłego świata przyrody. Jest to niezwykły kontakt z naturą.
Przyczyną ogromnej bioróżnorodności jest Biebrza. Wspaniała rzeka, wspaniała dolina Biebrzy daje doskonałe miejsce do gniazdowania, lęgu wielu rzadkim ptakom. Liczne mokradła stanowią naturalna ostoje Łosia. Możemy też zaobserwować liczne stanowiska bobra budującego żeremie. Rarytasem może być również płynący śnieżnobiały łabędź.
Łosie znalazły w tym miejscu dogodne warunki do życia. Jest ich tu obecnie około kilkuset. Jest to duży ssak o wadze do 800 kilogramów. Jego adaptacja do środowiska objawia się miedzy innymi tym, że jest doskonałym pływakiem.
Środowisko wodne jest siedliskiem niezliczonej ilości owadów. W tym miejscu nie wydają się być napastliwe, wręcz przeciwnie zadziwiają. Obserwować możemy duże ważki i motyle w całej palecie barw.
Najcenniejszym obszarem w parku jest tak zwane „Czerwone Bagno”. Na jego obszarze występują torfowiska oraz naturalne bory bagienne. Obszar ten jest naturalną ostoją wcześniej wspomnianego łosia, oraz wilka, rysia i wielu ptaków błotnych.
Na terenie parku można również spotkać Bataliona, oraz wyjątkowego ptaka, którego populacja wynosi tylko kilka par i występuje on tylko na terenie Biebrzańskiego Parku, jest to bekasik.
Biebrza stanowi rzadko spotykany już w Europie rodzaj dzikiej rzeki. Liczne meandry, spokojny bieg rzeki tworzy niezwykle malowniczy krajobraz, zwłaszcza z „lotu ptaka”.
Zestawienie fauny i flory Biebrzańskiego Parku Narodowego ukazuje bogactwo tego ekosystemu. Występuje w nim 49 gatunków ssaków, 271 gatunków ptaków, 36 – ryb, 12 – płazów, 5 – gadów. Bezkręgowce są reprezentowane przez ponad 700 gatunków motyli, 448 gatunków pająków, ponad 500 gatunków chrząszczy, 19 gatunków pijawek oraz 42 gatunki chruścików.
Świat roślin to między innymi brzoza niska, wierzba lapońska, gnidosz królewski, storczyki, rosiczki, widłaki.
Ptaki lęgowe to: batalion, bekasik, wodniczka, kszyk, dubelt, biegus zmienny, kulik wielki, puchacz, żuraw, rybitwa białoskrzydła i białowąsa, orlik krzykliwy oraz sowa błotna.
Biebrza nawadnia liczne bagna, których powierzchnia wynosi około 25 tysięcy hektarów. Uzupełnieniem krajobrazu są otaczające łąki.
Na terenie parku można również obejrzeć Twierdzę Osowiec z okresu przełomu XIX i XX wieku. Fortyfikacja rosyjska, która nigdy nie została zdobyta. Ciekawostką jest jej budowa, która zakładała w razie porażki zalanie terenu poprzez system śluz, i utrudnienie tym samym wydostanie się wroga.
Biebrzański Park Narodowy cieszy się dużym uznaniem wśród nie tylko krajowych ale i zagranicznych turystów. To dzięki nim oraz dzięki staraniom wielu ekologów, organizacji park został wpisany na listę obszarów objętych Konwencja Ramsarską.
©® GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA |
Grupa GMI
