 Wigierski Park Narodowy
Wigierski Park Narodowy został utworzony w 1957 roku. Obejmuje swym zasięgiem jezioro Wigry, 45 mniejszych jezior, fragmenty Puszczy Augustowskiej, torfowiska oraz część doliny Czarnej Hańczy.
Park stanowi doskonałe miejsce do kontaktu z naturą. Mamy do dyspozycji wiele jezior, włącznie z największym Wigry oraz otaczającymi je lasami. Na terenie parku możemy odpoczywać biernie lub aktywnie. Liczne szlaki turystyczne pozwalają na wycieczki piesze, rowerowe, konne. Również jeziora są udostępnione dla turystów. Dużą atrakcją są kajaki, żeglarstwo, sporty motorowodne oraz wędkarstwo. Można odbyć wycieczkę jedną z pięciu wytyczonych ścieżek edukacyjnych.
Dużą atrakcją jest zespół klasztorny Kamedułów, którego historia sięga XVII wieku (okolice Wigry).
W Płociczynie można wsiąść do Wigierskiej Kolei Wąskotorowej i przejechać trasę, podziwiając okoliczne krajobrazy.
Jezioro Wigry to największe jezioro parku. Ma swój urok, który przyciąga wielu „wodniaków” chcących popływać po jeziorze. Przez jezioro przepływa rzeka Czarna Hańcza.
Przez park przepływa również rzeka „Kamionka”, która objęta jest ścisłą ochroną.
Sympatycznym spotkaniem w parku może być spotkanie z tutejszym bobrem. Jego populacja zaliczana jest do jednej z największych w Europie.
Na terenie parku czas zmienia jego wygląd. Można to w szczególności zaobserwować na podstawie zamiany śródleśnych jezior, małych i dużych w torfowiska.
Liczne jeziora, tworzące się torfowiska oraz lasy stanowią najcenniejsze elementy przyrodnicze parku.
Współczesny wygląd parku został odziedziczony dziesięć tysięcy lat temu po zlodowaceniu bałtyckim.
W parku występują lasy sosnowo-świerkowe, olsy, bory bagienne, a także łęgi i grądy. Duży obszar zajmują wspomniane torfowiska, zbiorowiska wodne i łąkowe.
Flora parku reprezentowana jest przez prawie 900 roślin naczyniowych. Występują takie gatunki jak: wawrzynek wilczełyko, skalnica torfowiskowa, pełnik europejski, bagno zwyczajne, rosiczka okrągłolistna, konwalia majowa, paprotka zwyczajna, turzyca delikatna, wełnianeczka alpejska, wielosił błękitny, kruszczyk błotny, storczyk krwisty, storczyk plamisty, obuwik pospolity, lipiennik Loesela, listera jajowata, brzoza niska, widłak wroniec, żurawina drobnolistkowa, zimoziół północny.
Fauna parku reprezentowana jest przez: bobra europejskiego, wydry, łosie, jelenie, piżmaki, lisy, jenoty, borsuki, wilki, dziki. Ptaki to ok. 190 gatunków, m.in. krzyżodziób świerkowy, droździk, orlik grubodzioby, puszczyk mszarny, kania ruda, kania czarna, bielik, błotniak stawowy, jastrząb, myszołów, puchacz, sowa uszata, orlik krzykliwy, rybołów, bąk, gągoł. Wody kryją w sobie 25 gatunków ryb. Fauna bezkręgowców to: 13 gatunków pijawek, 46 gatunków mięczaków, ok. 1000 gatunków owadów.
©® GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA |
Grupa GMI
