 Ziele angielskie
Znane jest jako Pimenta (po hiszpańsku znaczy pieprz), smakuje i pachnie jak połączenie kilku przypraw. Pochodzi z Ameryki Środkowej i Południowej, ale najbardziej popularne jest na Jamajce, gdzie klimat i gleba są najlepiej przystosowane do ich uprawiania.
Ziele angielskie jest jedyną przyprawą, która jest uprawiana wyłącznie na półkuli zachodniej. Wiecznie zielone drzewo, które produkuje suszone jagody rośnie dziko w rodzimych lasach deszczowych Ameryki Południowej i Środkowej. Niestety dzikie drzewa wycina się aby zbierać te jagody i dzisiaj już niewiele pozostaje dziko rosnących drzew.
Na pierwszy rzut oka łatwo można pomylić jagody ziela angielskiego z pieprzem. Taka pomyłka zdarzyła się też hiszpańskim odkrywcom. Krzysztof Kolumb odkrył ziele angielskie na Karaibach, podczas gdy szukał pieprzu.
Opis - ziele angielskie
Ziele angielskie - all spice ang. - "wszystkie przyprawy"- nazwa pochodzi od tego, że smakuje jak połączenie gałki muszkatołowej, cynamonu, imbiru, goździków, nutę jałowca i pieprzu. Przyprawa ta jest składnikiem wielu mieszanek przyprawowych.
Zielone jagody, które zawierają dwa nasiona, są nieco większe od pieprzu (ok 4 - 7 mm średnicy), są chropowate na zewnątrz i mają barwę ciemno brązową. Gdy osiągną pełny rozmiar, są zbierane i suszone, ale zanim dojrzeją. Związane jest to z faktem, że tracą smak i aromat, gdy są w pełni dojrzałe.
Bukiet: ostry i aromatyczny, jak połączenie gałki muszkatołowej, goździków, imbiru i cynamonu.
Smak: ciepły i słodko ostry
Skala ostrości: 4
Przechowywanie ziela angielskiego
Całe suszone ziele angielskie będzie utrzymywać się bardzo długo, kiedy znajduje się poza zasięgiem światła w szczelnym zamknięciu. Zmielona przyprawa traci swój smak dosyć szybko.
Zastosowanie kulinarne ziela angielskiego
Jest szczególnie popularną przyprawą w kuchni europejskiej, ważnym składnikiem wielu marynat, pikli i korzennych mieszanek przyprawowych, zup i sosów. Wiele pasztetów, klopsów, wędzonych i konserwowych mięs zawiera ziele angielskie. Jagody ziela dodaje się do skandynawskiego marynowanego śledzia, do kiszonej kapusty, ogórków, dań z dziczyzny i angielskiej wołowiny z przyprawami.
Tradycyjnie ziele angielskie było wykorzystywane w ciastach, (ciastach owocowych, ciastach z dyni), lodach i budyniach. Niektóre indyjskie rodzaje mieszanek curry zawierają ziele angielskie. Na Bliskim Wschodzie jest ono stosowane do potrawach z mięsa i ryżu (np. Pilaw). Jest również stosowane jako dodatek do likierów, (benedyktynów, Chartreuse).
Ziele angielskie może być stosowane jako substytut, cynamonu, goździków lub gałki muszkatołowej.
Właściwości lecznicze ziela angielskiego
Ze względu na zawartość eugenolu (związek chemiczny, zapachowy), ziele angielskie ma cechy podobne do goździków. Poprawia trawienie i jest wiatropędne. Należy spożywać go z umiarem, gdyż mogą wystąpić zaburzenia pokarmowe. Może też podrażnić skórę i rozszerzyć naczynia krwionośne, zwiększając przepływ krwi. Taniny w zielu angielskim zapewniają łagodne znieczulenie, właściwości rozgrzewające, sprawiają, że jest to popularny środek w domach na bóle stawów i bóle mięśni, stosowane jest również jako okład lub w gorących kąpielach. Ziele pomaga też w przyswajaniu witamin grupy B oraz selenu.
GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA
|
