 Zioła opis
Lebiodka pospolita
Lebiodka pospolita to roślina, którą z nazwy kojarzy niewiele osób. To zrozumiałe, nazwa oficjalna nie jest bowiem wykorzystywana zbyt często. Nie każdy wie, że jest to roślina bardzo znana, a przyprawy z niej można znaleźć w każdej kuchni. Wystarczy jednak przybliżyć inna nazwę lebiodki, by okazało się, że każdy ją zna. Oregano – bo o tej nazwie mowa, jest już znana przez większość osób.
Występowanie
Lebiodka pospolita w stanie dzikim rośnie w Afryce Północnej, Azji, Europie. Oczywiście rośnie również w Polsce i znany jest pod nazwą dziki majeranek. Występuje dość często, nie można jednak powiedzieć o występowaniu bardzo mnogim.
Wygląd
Niewielka roślina, która osiąga do 80 cm wysokości. Łodyga silnie rozgałęziona, sztywna. Liście jajowate, bardzo rzadko ząbkowane, ułożone naprzeciwlegle. Kwitnie tworząc półbaldachy, wypełnione niewielkimi białymi lub różowymi kwiatkami.
Surowiec leczniczy
Lebiodka pospolita jest znana jako roślina idealna do stosowania w kuchni, jednak jest także rośliną leczniczą. Do celów leczniczych używa się ziela ścinanego w całości. Tak przygotowane ziele suszy się w zacienionych i przewiewnych miejscach. Ważne, by ziele zbierać w okresie kwitnienia i suszyć w pęczkach.
Działanie
Dzianie lebiodki jest wielorakie. Między innymi można wyróżnić działanie wykrztuśne, przeciwbiegunkowe. Lebiodka działa także dezynfekująco, moczopędnie. Wykazuje także właściwości odtruwające i przeciwskurczowe. Lebiodkę można stosować zewnętrznie i wewnętrznie. Warto dodawać olejek z lebiodki do kąpieli – wzmacnia skórę i ułatwia gojenie ran. Polecany jest także do płukania gardła – wykazuje właściwości bakteriobójcze.
Lebiodka to nie tylko przyprawa, choć z tego jest najbardziej znana. To również interesujący produkt leczniczy.
GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA |
