Gołębie Niezliczona liczba ras gołębi jest jednym z najpiękniejszych aspektów hodowli tych pięknych i niesamowitych ptaków. W analizie rasy gołębi należy brać pod uwagę historię ich powstawania lub pochodzenia, jakościowe i ilościowe cechy zewnętrzne (właściwości morfologiczne i ubarwienie) oraz cechy fizjologiczne, z produkcyjnością rasy włącznie.

Gołębie

Celem każdego hodowcy gołębi pocztowych jest dojście do perfekcji, wychowanie i dobranie takich cech, które pozwolą osiągnąć najlepszy wynik w lotach na odpowiednich dystansach pokonując przy tym inne gołębie. Czyli nasze zabiegi hodowlane muszą wziąć górę nad doświadczeniem i pracą innych hodowców. Sprawność lotowa gołębia pocztowego zależy od zmysłu orientowania się w przestrzeni, instynktownej woli powrotu do gołębnika, budowy ciała, warunków środowiska (klimat, żywienie, troskliwość hodowcy) i od treningu. W celu ustalenia związku współzależności między sprawnością lotową a budową ciała. Badania statystyczne na zwycięskich gołębiach sportowych odpowiednio do różnych kategorii lotu i wykazały następujące wartości średnie:

Z danych przedstawionych w zestawieniu wynika, że najniższe wskaźniki osiągają zwycięskie gołębie w lotach na małe odległości, najwyższe wskaźniki - na średnich dystansach, a wskaźniki pośrednie dotyczą gołębi zwyciężających w konkursach lotowych na wielkie odległości docelowe. Zatem gołąb o pewnej ściśle określonej budowie ciała nie może uzyskać tak samo dobrego wyniku we wszystkich kategoriach odległości.
Z dokonanych badań wynika również, że instynkt powrotu do gołębnika znajduje się pod wpływem fizjologicznego stanu organizmu gołębia, ponieważ szczególnie mocno ujawnia się podczas wysiadywania jaj i wykluwania się piskląt. Odkrycie tego faktu posłużyło hodowcom do opracowania specjalnych metod przygotowywania gołębi do lotów - metody półwdowieństwa i metody całkowitego wdowieństwa; obydwie mają na celu uzyskanie lepszych wyników lotowych.
- Metodę półwdowieństwa można stosować zarówno wobec lotowanych samców, jak i samic. Przy stosowaniu tej metody wysiadywanie jaj i karmienie piskląt przypada jedynie temu z rodziców, który jest przeznaczony do zawodów. Przygotowanie do lotu tą metodą może się odbywać w różny sposób, z których jeden przedstawia się następująco: podczas drugiego wysiadywania jaj w danym roku, na przykład w 10-12. dniu od ich złożenia oddala się samicę na kilka dni, a samcowi podkłada się sztuczne jaja. Po upływie tego czasu samca zabiera się z gniazda i po wywiezieniu go do miejsca odległego o 10 minut lotu wypuszcza z kosza w drogę powrotną, a samicę usadawia się na jajach, by samiec po powrocie znalazł ją w gnieździe. Zabieg ten powtarza się kilkakrotnie przed konkursem.
- Metodą całkowitego wdowieństwa mogą być przygotowywane do lotu wyczynowego równocześnie samce i samice, które zamyka się zgrupowane w jednym pomieszczeniu. W tym wypadku samce dobierają samice, a powstałe w ten sposób pary są mocno do siebie przywiązane i nadają się do całkowitego wdowieństwa. Po upływie 10-12 dni od złożenia jaj zabiera się samicę i trzyma oddzielnie. Gdy samiec zaniecha wysiadywania, następuje przygotowanie do lotu. Przed samymi zawodami konkursowymi samica i samiec przebywają przez krótki czas razem w jednym pomieszczeniu, będąc w bezpośrednim z sobą kontakcie, lub są przedzielone siatką drucianą. Potem samca umieszcza się w koszu transportowym i w nim dowozi na miejsce startu. Samica pozostaje w gołębniku, gdzie zastaje ją powracający samiec.

Obydwie opisane metody przygotowywania gołębi do lotów wymagają specjalnych urządzeń, odpowiedniego żywienia i dobrych warunków utrzymania, w przeciwnym wypadku nie osiąga się dobrych wyników . Z ogólnych spostrzeżeń wynika, że wyczyny samców są na ogół efektywniejsze niż wyczyny samic, co zależy również od wieku gołębi. Wpierwszym roku swego życia gołębie obu płci nie wyróżniają się w żadnej kategorii lotu na odległość. W lotach na małe i średnie dystanse najlepsze wyniki osiągają na ogół gołębie dwuletnie; ale w lotach długodystansowych najlepsze okazują się ptaki 3-4-letnie. Nie ma jednak reguły bez wyjątków, ale mimo wszystko nie można w pierwszym roku życia gołębia przewidzieć przyszłą jego wartość wyczynową.
Trening i tresura gołębi zależy od ich wieku. Na ogół nie należy ich ćwiczyć wcześniej, niż po całkowitym opierzeniu, zanim wszystkie pióra zakończą swój wzrost. Młódki wyklute w marcu, kwietniu i maju mogą brać udział w lotach w sierpniu i wrześniu. Trening młodych ptaków zaczyna się od wymuszonego lotu dookoła gołębnika. Po 30-minutowym locie gołębie nie wykazujące zmęczenia można odwieźć w koszach transportowych na odległość 1 km od gołębnika i wypuścić wszystkie razem. Następnego dnia powtarza się lotowanie na tym samym dystansie, ale wypuszcza się ptaki pojedynczo, by każdy z nich samodzielnie znalazł drogę. Ćwiczenie to powtarza się 5-10 razy, a następnie gołębie odwozi się na coraz większą odległość 3, 5, 7 i 10 km; tam wypuszcza się je najpierw całą grupą jednocześnie, a potem osobno. W miarę zwiększania odległości przedłuża się odpoczynek między lotami (1-2 dni przerwy), w tym samym jednak okresie praktykuje się wymuszone loty dookoła gołębnika.

  Po tym wstępnym szkoleniu przystępuje się do właściwego treningu odwożąc gołębie kolejno na odległość 20, 40, 80 i 120 km. Okres odpoczynku między dwu lotami przedłuża się w tym wypadku do 5-6 dni. Lotowanie na obranym dystansie powtarza się kilkakrotnie, wypuszczając gołębie z różnych kierunków. W drugim roku życia gołębie przysposabia się do lotów etapami, przez kolejne zwiększanie trasy o 50 km, to znaczy, że wypuszcza się je po kolei z odległości 50, 100, 150, 200, 250, 300, 350 i 400 km.
W trzecim roku gołębie muszą ćwiczyć na trasach od 100 do 600 km, przy czym w każdym następnym etapie odległość zwiększa się o 100 km. Gołębie liczące 3-6 lat mogą być ćwiczone na odległościach przekraczających 600 km. Do miejsca wzlotu (startu) dowozi się gołębie w koszach lub pudłach przystosowanych do transportu kolejowego lub samochodowego albo w specjalnych kabinach ekspresowych zabudowanych na samochodach. Start do lotu odbywa się na ogół w godzinach porannych i w pogodny dzień, przy czym zapisuje się dokładnie godzinę, minutę i sekundę odlotu. Gołębiom biorącym udział w zawodach zakłada się na nogę obrączkę kontrolną, którą hodowca po przylocie gołębia do gołębnika zdejmuje z nogi ptaka, wkłada do metalowej tulejki, a następnie do zegara kontrolnego, który automatycznie rejestruje ten moment.

®© GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA

Hodowla gołębi to pasjonujące zajęcie, które jednak wymaga sporej wiedzy, doświadczenia i dbałości. Wszak gołębie to zwierzęta. Pierwszą kwestią niezmiernie istotną przy zakładaniu hodowli tych ptaków to odpowiednie siedlisko. Udomowione gołębie nie budują gniazd na drzewach czy w załomach budynków, tak jak czynią to dzikie gołębie lub te swobodnie zamieszkujące miasta.

Okres lęgów jest najważniejszym okresem w życiu naszej hodowli. Od jego pomyślności zależy to, czy nasze stado powiększy się o nowych lotników? Czy urodzi się nowy champion? Czy najlepsze gołębie przekażą swoje najlepsze cechy? Dlatego tak ważne jest, aby zapewnić ptakom w tym czasie odpowiednio dobraną karmę, napoje i bezpieczne warunki.

Znamy je i widzimy codziennie. Często nie zwracamy na nie tak dużej uwagi, jaką moglibyśmy. Chodzi o gołębie. Pomyślałem, że ciekawie było by się dowiedzieć o nich czegoś więcej. Nie myliłem się, bo okazało się, że naprawdę są bardzo ciekawymi zwierzętami.

Rasy gołębi dzieli się na IX kategorii o bardzo charakterystycznych cechach dla danej grupy. W Polsce istnieje od wielu lat prężnie działający Związek Zrzeszający Hodowców Gołębi. Wykaz gołębi z 2007 roku zatwierdzonych wzorcem, zawiera około 400 opisanych ras.

Niezliczona liczba ras gołębi jest jednym z najpiękniejszych aspektów hodowli tych pięknych i niesamowitych ptaków. W analizie rasy gołębi należy brać pod uwagę historię ich powstawania lub pochodzenia, jakościowe i ilościowe cechy zewnętrzne (właściwości morfologiczne i ubarwienie) oraz cechy fizjologiczne, z produkcyjnością rasy włącznie.

Loty gołębi pocztowych dzielą się na loty gołębi młodych i loty gołębi starych (dorosłych). Gołębie dorosłe to ptaki, które mają powyżej roku. Każdy gołąb pocztowy biorący udział w lotach konkursowych posiada obrączkę rodową, na której znajduje się m.in. rok urodzenia, więc łatwo stwierdzić jego wiek. Gołębie młode oczywiście posiadają obrączki rodowe z roku, w którym odbywają się loty młodymi.

Naturalna metoda lotowania (gniazdowa) jest pierwszą ze znanych metod lotowania stosowana przez znaczną część hodowców. Metoda naturalna zdaje doskonale egzamin szczególnie w lotach na długich dystansach. Warto też dobrze znać swoje gołębie, ponieważ to co odpowiada jednym nie koniecznie musi odpowiadać innym, ale tak samo jest też przy metodzie wdowieństwa.

Sposób odżywiania, a więc - rodzaj karmy, jej jakość, ilość i sposób podawania ma kolosalny wpływ na zdrowie, zachowanie i formę lotową gołębi. Wiadomo, że w zależności od pory roku, czyli sezonu w gołębniku gołębie potrzebują różnego rodzaju karmy.

Niezliczona liczba ras gołębi jest jednym z najpiękniejszych aspektów hodowli tych pięknych i niesamowitych ptaków. W analizie rasy gołębi należy brać pod uwagę historię ich powstawania lub pochodzenia, jakościowe i ilościowe cechy zewnętrzne (właściwości morfologiczne i ubarwienie) oraz cechy fizjologiczne, z produkcyjnością rasy włącznie.

Niezliczona liczba ras gołębi jest jednym z najpiękniejszych aspektów hodowli tych pięknych i niesamowitych ptaków. W analizie rasy gołębi należy brać pod uwagę historię ich powstawania lub pochodzenia, jakościowe i ilościowe cechy zewnętrzne (właściwości morfologiczne i ubarwienie) oraz cechy fizjologiczne, z produkcyjnością rasy włącznie.

Niezliczona liczba ras gołębi jest jednym z najpiękniejszych aspektów hodowli tych pięknych i niesamowitych ptaków. W analizie rasy gołębi należy brać pod uwagę historię ich powstawania lub pochodzenia, jakościowe i ilościowe cechy zewnętrzne (właściwości morfologiczne i ubarwienie) oraz cechy fizjologiczne, z produkcyjnością rasy włącznie.

Niezliczona liczba ras gołębi jest jednym z najpiękniejszych aspektów hodowli tych pięknych i niesamowitych ptaków. W analizie rasy gołębi należy brać pod uwagę historię ich powstawania lub pochodzenia, jakościowe i ilościowe cechy zewnętrzne (właściwości morfologiczne i ubarwienie) oraz cechy fizjologiczne, z produkcyjnością rasy włącznie.

Niezliczona liczba ras gołębi jest jednym z najpiękniejszych aspektów hodowli tych pięknych i niesamowitych ptaków. W analizie rasy gołębi należy brać pod uwagę historię ich powstawania lub pochodzenia, jakościowe i ilościowe cechy zewnętrzne (właściwości morfologiczne i ubarwienie) oraz cechy fizjologiczne, z produkcyjnością rasy włącznie.

Niezliczona liczba ras gołębi jest jednym z najpiękniejszych aspektów hodowli tych pięknych i niesamowitych ptaków. W analizie rasy gołębi należy brać pod uwagę historię ich powstawania lub pochodzenia, jakościowe i ilościowe cechy zewnętrzne (właściwości morfologiczne i ubarwienie) oraz cechy fizjologiczne, z produkcyjnością rasy włącznie.

Niezliczona liczba ras gołębi jest jednym z najpiękniejszych aspektów hodowli tych pięknych i niesamowitych ptaków. W analizie rasy gołębi należy brać pod uwagę historię ich powstawania lub pochodzenia, jakościowe i ilościowe cechy zewnętrzne (właściwości morfologiczne i ubarwienie) oraz cechy fizjologiczne, z produkcyjnością rasy włącznie.

Niezliczona liczba ras gołębi jest jednym z najpiękniejszych aspektów hodowli tych pięknych i niesamowitych ptaków. W analizie rasy gołębi należy brać pod uwagę historię ich powstawania lub pochodzenia, jakościowe i ilościowe cechy zewnętrzne (właściwości morfologiczne i ubarwienie) oraz cechy fizjologiczne, z produkcyjnością rasy włącznie.

Niezliczona liczba ras gołębi jest jednym z najpiękniejszych aspektów hodowli tych pięknych i niesamowitych ptaków. W analizie rasy gołębi należy brać pod uwagę historię ich powstawania lub pochodzenia, jakościowe i ilościowe cechy zewnętrzne (właściwości morfologiczne i ubarwienie) oraz cechy fizjologiczne, z produkcyjnością rasy włącznie.

Niezliczona liczba ras gołębi jest jednym z najpiękniejszych aspektów hodowli tych pięknych i niesamowitych ptaków. W analizie rasy gołębi należy brać pod uwagę historię ich powstawania lub pochodzenia, jakościowe i ilościowe cechy zewnętrzne (właściwości morfologiczne i ubarwienie) oraz cechy fizjologiczne, z produkcyjnością rasy włącznie.

Niezliczona liczba ras gołębi jest jednym z najpiękniejszych aspektów hodowli tych pięknych i niesamowitych ptaków. W analizie rasy gołębi należy brać pod uwagę historię ich powstawania lub pochodzenia, jakościowe i ilościowe cechy zewnętrzne (właściwości morfologiczne i ubarwienie) oraz cechy fizjologiczne, z produkcyjnością rasy włącznie.