 Gołębie - ciekawostki
-
Znamy je i widzimy codziennie. Często nie zwracamy na nie tak dużej uwagi, jaką moglibyśmy. Chodzi o gołębie. Pomyślałem, że ciekawie było by się dowiedzieć o nich czegoś więcej. Nie myliłem się, bo okazało się, że naprawdę są bardzo ciekawymi zwierzętami.
- W naszym kraju wyróżniamy dwa główne typy gołębi. Są nimi gołąb skalny oraz gołąb pocztowy. Gołębia skalnego znowu możemy podzielić na dwie grupy: domową i miejską.
-Odkąd człowiek nauczył się oswajać gołębie, stały się one jednymi z najlepszych jego przyjaciół. Ich najpopularniejszym wykorzystywaniem, było dostarczanie listów do odbiorców. Robiono tak już w starożytnej Persji oraz Egipcie a także Grecji. Używano je również podczas I i II Wojny Światowej.
-Najdroższym gołębiem pocztowym świata jest prawdopodobnie Bolt. Został on sprzedany za około 1,5 miliona złotych! Jest on podobno najszybszym gołębiem na świecie!
-Gołębie pocztowe mogą mieć dużą zmienność koloru upierzenia.
-Ich tęczówki oka mogą być w rożnych kolorach, co zdarza się dosyć rzadko u ptaków.
-W październiku oraz listopadzie gołębie pocztowe całkowicie zmieniają swoje upierzenie. To właśnie wtedy są najbardziej narażone na drapieżników
-Gołębie pocztowe mogą lecieć nawet 100 kilometrów na godzinę!
-W czasach zaborów, okupacji, i wojen, gołębie były bardzo znienawidzone przez to, że mogły przenosić informacje od konfederacji i buntów.
- Pytanie brzmi: dlaczego właśnie one dostarczały przesyłki? Najważniejszym powodem jest ich szczególna umiejętność. Potrafią one wracać do gołębnika z naprawdę ogromnych odległości.
-Przeprowadzono eksperyment, polegający na tym, że wiele gołębi przewieziono na ogromną odległość od gołębnika. Były one w klatkach, miały ciemno i nie widziały świata. Gdy samochód dotarł do celu, klatki wyniesiono na powietrze i otworzono je. Po pewnym czasie, wszystkie gołębie były z powrotem w gołębniku.
-Wiele razy w historii, gołębie były odznaczane ważnymi i honorowymi odznakami. W Wielkiej Brytanii 32 gołębie, za walkę na wojnie i ogromną pomoc wojsku, odznaczono medalem Dickina – najwyższym odznaczeniem w tym kraju.
-Gołąb skalny domowy podlega ścisłej ochronie gatunkowej, a miejski ochronie częściowej
-Gołębia skalnego domowego dzielimy na 9 ras: strukturalne, uformowane, kuraki, barwne, turkoty, mewki, dęte, lotne, brodawczaki.
-Młode gołąbki wykluwają się już po najwięcej 19 dniach wysiadywania jajek!
-Rdzennym środowiskiem gołębia skalnego, są skalne ściany przy morzach, górach czy wybrzeżach. Ze względu na rozwijające się miasta i infrastruktury, gołębie przystosowały się do życia w mieście.
18-go maja 2013 roku zakończyła się aukcja jednego z gołębi Leo Heremansa wystawionego na sprzedaż. Gołębiem tym jest “Bolt”. Z zaciekawieniem obserwowaliśmy aukcje do ostatnich minut. Cena za tego gołębia osiągnęła 310 000 euro! Głównymi licytatorami byli 北京高福新 (Chiny) oraz Hans & Evert-Jan Eijerkamp (Holandia). Zwyciężył Chińczyk!
Imponujące osiągnięcia gołębi pocztowych Leona Heremans przypominają Nam o największych sukcesach braci Janssen z Arendonk. Gołębie Heremans zyskały uznanie na całym świecie za niesamowite wyniki na krótszych i średnich dystansach. Te ptaki wiedzą, jak wygrać główne nagrody wśród tysięcy gołębi,. Są urodzonymi zwycięzcami. Ptaki te zdobyły 1. National Champion Sprint w lotach Gołębi Młodych KBDB zarówno w 2010 i 2012 i 1. National Ace Gołębi Młodych KBDB 2012 z Bolt. Gołębie Heremansa były obecne również na Olimpiadzie w Poznaniu (2011) i Nitrze (2013). Te gołębie wydają się pochodzić z innej planety.
Wyniki lotowe gołębia „Bolt”:
Wyhodowany z "De Gebroken Poot 'X' Bourgeske '
Zwycięzca
1. miejsce Nat. acebird speed KBDB młode ptaki 2012
4. miejsce Nat. Olimpiada ptak kot. F Nitra 2013 (1. Rezerwa)
2. miejsce Quiévrain - 2707 ptaków
3. miejsce Quiévrain - 1881 ptaków
7. miejsce Quiévrain - 2507 ptaków
8. miejsce Quiévrain - 1701 ptaków
12. miejsce Quiévrain - 2131 ptaków
15. miejsce Quiévrain - 1914 ptaków
60. miejsce Quievrain - 2838 ptaków
76. miejsce Quievrain - 1276 ptaków
Przykładowa kabina do transportu gołębi na lot.
Zegar firmy Tauris do elektronicznego konstatowania gołębi.
Zegar firmy Benzing do konstatowania gołębi
Przykładowa obrączka elektroniczna.
Przykładowa obrączka gumowa.
Obrączka rodowa gołębia pocztowego i jej opis.
Każdy hodowca gołębi pocztowych ma podzielony swój gołębnik na gołębie lotowe i rozpłodowe. Gołębie lotowe służą do uczestnictwa w lotach i osiągania jak najlepszych wyników podczas sezonu lotowego. Natomiast gołębie rozpłodowe przeznaczone są do płodzenia swojego potomstwa, które potem uczestniczy w lotach. Są to najczęściej gołębie starsze, które wcześniej osiągały bardzo dobre wyniki w lotach bądź też kupione od innych hodowców.
Gołębie pocztowe ze względu na odległości, z których radzą sobie najlepiej podczas powrotu do gołębnika dzielą się na:
- krótkodystansowe (do ok. 400 km)
- średniodystansowe (300-600 km)
- dalekodystansowe (powyżej 500 km)
- allround (100-1000 km)
Okres lęgowy i rozwój gołębia pocztowego.
Lęgi gołębi pocztowych w Polsce tradycyjnie rozpoczynają się pod koniec lutego lub na początku marca. Coraz częściej hodowcy praktykują lęgi zimowe, które rozpoczynaja się w drugiej połowie grudnia. Samica składa w misce lęgowej dwa jajka, które wysiaduje wraz z samcem przez około 18 dni. Przez pierwsze 5 dni od wyklucia młode karmione są tzw. papką, a potem już tylko ziarnem przynoszonym im w wolu przez rodziców. Po około 21-28 dniach młode ptaki mogą już opuścić gniazdo. Osobniki osiągają dojrzałość płciową po około 8 miesiącach. Ilość lęgów w sezonie jest kontrolowana przez hodowcę.
Podobnie jak w trakcie I wojny światowej, tak i w latach kolejnego globalnego konfliktu gołębie przenosiły informacje, od których zależało istnienie wielu żołnierzy. Jedno z takich zdarzeń miało miejsce w południowych Włoszech, gdzie oddziały angielskie szturmowały miasto zajęte przez Niemców. Wskutek masowej ucieczki Niemców, Anglicy zdobyli miasto bez walk. Niestety, znaleźli się na pozycjach niemieckich, które miały zostać zbombardowane przez Amerykanów. Radiostacja, którą mieli przy sobie przestała działać, a do startu bombowców pozostało 20 min. Nie było więc czasu na ewakuację. Wypuścili wówczas gołębia o imieniu „G. I. Joe” z wiadomością o ich pozycji. Ptak doleciał do bazy lotnictwa oddalonej o 30 km w chwili, gdy samoloty kołowały na pasie startowym. W ostatniej chwili więc udało się je zatrzymać, ratując w ten sposób życie około tysiąca angielskich żołnierzy. Za swoje dokonania został odznaczony Medalem Dickin. Obecnie spreparowany „G. I. Joe” znajduje się w Muzeum Armii Amerykańskiej w New Jersey.
W trakcie I wojny światowej wiele gołębi wykazało się niezwykłą odwagą, przenosząc powierzone im wiadomości. Jednym z najbardziej wytrwałych ptaków był gołąb o imieniu „Prześmiewca”, który wykonał aż 52 misje zanim został ranny. Jednak za największego skrzydlatego bohatera I wojny światowej uznano gołębia o imieniu „Cher Ami” (fr. „Drogi Przyjaciel”), który został wyhodowany w Wielkiej Brytania, a następnie dołączył do grupy 600 gołębi wykorzystywanych przez armię Stanów Zjednoczonych na terenie Francji. Wykonał on 12 lotów, z których ostatni był niezwykle spektakularny. 3 X 1918 r. jeden z batalionów 77. Amerykańskiej Dywizji Piechoty, dowodzony przez mjr. Charlesa Whittleseya, został otoczony przez Niemców w okolicy Verdun. Żołnierze nie mieli sprawnej radiostacji, przez co nie mogli poinformować dowództwa o swoim położeniu. Następnego dnia „zaginiony batalion” zaczął być ostrzeliwany przez własną artylerię. W wyniku walki z Niemcami i alianckiego ostrzału zginęło około 300 żołnierzy. Charles Whittlesey wysłał do dowództwa 3 gołębie z prośbą o pomoc. Niestety, wszystkie zostały zestrzelone przez Niemców. Ostatnim pozostałym przy życiu gołębiem był „Cher Ami”. Do kapsułki meldunkowej umocowanej do jego nogi włożono rozpaczliwy meldunek następującej treści: „Jesteśmy wzdłuż drogi równoległej do 276,4. Nasza własna artyleria stawia zapory bezpośrednio na nas. Na miłość boską, przestańcie!”. W trakcie przelotu nad liniami niemieckimi „Cher Ami” został postrzelony i spadł na ziemię. Cudem udało mu się poderwać i dotrzeć do dowództwa wojsk sprzymierzonych. Odległość 25 mil pokonał w zaledwie 25 min., mimo iż w trakcie przelotu stracił oko i został postrzelony śrutem w klatkę piersiową. Gdy dotarł na miejsce noga, do której przymocowana była tulejka meldunkowa w wyniku postrzału wisiała na ścięgnach… Dzięki heroicznemu poświęceniu tego gołębia udało się uratować 194 żołnierzy z „zaginionego batalionu”. Ranami gołębia zajęli się najlepsi wojskowi lekarze, którym nie udało się jednak uratować nogi ptaka. Gdy jego stan zdrowia poprawił się, gołąb został przewieziony do Stanów Zjednoczonych. W uroczystościach związanych z opuszczeniem Francji przez „Cher Amiego” osobiście brał udział dowódca Armii Stanów Zjednoczonych gen. John J. Pershing. Za swoje zasługi „Cher Ami” został odznaczony przez rząd Francji medalem „Croix de Guerre” z palmami. O jego poświęceniu pisały gazety na całym świecie, a w Ameryce stał się prawdziwym narodowym bohaterem, którego znało każde dziecko. „Cher Ami” zakończył swój ptasi żywot 13 VI 1919 r. Pośmiertnie został spreparowany, by mogły go podziwiać przyszłe pokolenia. Bohaterskiego ptaka można oglądać w National Museum of American History w Waszyngtonie.
Historia hodowli gołębia
Udomowienie gołębia nastąpiło w Mezopotamii około 4000 lat p.n.e. W wyniku selekcji prowadzonej przez człowieka, udało się wyodrębnić dwie grupy tych ptaków: gołębie rasowe (ozdobne) oraz gołębie pocztowe, zwane obecnie sportowymi. Najstarsza pisemna wzmianka o gołębiach hodowanych przez człowieka pochodzi z Egiptu, z okresu panowania V dynastii starego państwa (2750-2625 p.n.e.). Po oswojeniu gołębi, człowiek zwrócił uwagę na ich zdolności w odnajdywaniu drogi do macierzystego gołębnika. Wszyscy znamy opowieść o gołębiu, którego wysłał Noe, aby sprawdził, czy wody biblijnego potopu opadły. Z usług poczty gołębiej korzystali także tacy wodzowie jak Juliusz Cezar, Hannibal czy Czyngis-chan. Również w czasach bitew napoleońskich używano gołębi do przenoszenia wiadomości. To właśnie z listu dostarczonego przez gołębia Anglicy dowiedzieli się o zwycięstwie swoich wojsk nad armią Napoleona pod Waterloo.
Budowa gołębia pocztowego.
Gołąb pocztowy – jedna z odmian gołębia skalnego, odznaczająca się zdolnością powracania do gołębnika z dużych odległości.
Praktyczne wykorzystanie gołębi pocztowych do przesyłania wiadomości znane jest ze starożytnej Persji i Egiptu; w Grecji wykorzystywano je jako posłańców przekazujących informacje o zwycięzcach Olimpiad. W XII wieku muzułmanie w wojnach z Królestwem Jerozolimskim używali ich do wzywania pomocy. Gołębie te powszechnie wykorzystywano w czasie I wojny światowej. W czasie II wojny światowej zniszczona została populacja polskiej hodowli gołębi pocztowych, kiedy to Niemcy w 1940 roku na terenie Kraju Warty zarekwirowali wszystkie gołębie.
Hodowców w Polsce grupuje Polski Związek Hodowców Gołębi Pocztowych. Obecnie gołąb pocztowy hodowany jest głównie dla celów sportowych. Organizowane są zawody z ich udziałem polegające na wypuszczaniu kilkuset do kilku tysięcy ptaków ze wspólnego startu, z odległości dochodzących czasem do 2000 km.
®© GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA |
