 Gołębie
Odchów piskląt gołębi w hodowli
Gołąb
Pisklęta po wykluciu się z jaj są niezdolne do samodzielnego życia, muszą przez dłuższy czas przebywać w gnieździe rodzinnym pod opieką rodziców, ponadto są nagie i całkowicie ślepe. Rodzice muszą pisklęta karmić i ogrzewać, aż do momentu gdy młode pokryją się piórami. Prze to istnieje określenie, że gołębie są ptakami gniazdownikami.
Cały rozwój piskląt gołębi po wykluciu przebiega w trzech fazach:
- w pierwszej fazie rozwoju pisklęta pokrywają się puchem
- w drugiej fazie rozwoju pisklęta zaczynają opierzać się
- w trzeciej fazie rozwoju pisklęta zaczynają latać
Młode pisklęta na czas odizolowania od gniazda, muszą być dobrze ogrzewane, ponieważ w razie wystąpienia kilkugodzinnego oziębienia ciała ptaki popadają w stan odrętwienia, który niestety prowadzi do śmierci. Podczas pierwszych pięciu dni pisklęta otrzymują od rodziców pokarm zwany potoczny mleczkiem, jest to płynna serowata substancja powstająca w wolu. Podczas karmienia rodzice nawołują pisklęta charakterystycznym gruchaniem, zaś wówczas młode nadstawiają swoje dzioby. Podczas karmienia, karmiący gołąb chwyta dziób pisklęcia, które wciska się nim głęboko do wnętrza jego gardła, tak właśnie pobiera pokarm rodzicielski wyrzucany z wola odruchami przypominającymi wymioty, ten ruch jest ponawiany kilkakrotnie, aż pisklę będzie nasycone. Rodzice w ten sposób karmią młode około 6 razy dziennie, także wole mają zawsze napełnione. U ras gołębi które źle karmią swoje potomstwo zdarzają się przypadki, gdzie jedno młode niedostatecznie karmione, jest bardzo wychudzone i słabe, wskutek czego może zginąć. Aby zapobiec śmierci piskląt, w okresie karmienia młodych przez rodziców, hodowca gołębi powinien wyjmować z gniazda, na pół dnia lepiej rozwinięte pisklę, aby te słabsze osobniki w tym czasie mogły pobrać więcej pokarmu.
Para gołębi z dwojgiem piskląt przy gniezdzie
Proces wydzielania mleczka w wolu następuje pod wpływem działania hormonów. Hormony płciowe aktywne po skojarzeniu się gołębi powodują u nich wydzielanie się prolaktyny- hormonu przysadki, zaś ten z kolei wpływa na rozrost nabłonka wyścielającego od wewnątrz ścianki wola. Podczas wysiadywania jaj, cienki nabłonek wola, pod wpływem wspomnianego hormonu przysadki mózgowej staje się grubszy, w ten sposób wzbogaca się w silnie rozwiniętą sieć naczyń krwionośnych, także rozrasta się do niezwykłej grubości oraz łuszczy się. Nabłonek ten w wyniku przerostu staje się o wiele grubszy w porównaniu ze swoim stanem wyjściowym. W skutek tych zmian w wolu nagromadza się żółtawy serowaty, dość gęsty płyn, w którym znajdują się komórki nabłonkowe, czyli kropelki tłuszczu i ślina.
Mleczko z wola gołębi zawiera od 64% do 87% wody, od 13% do 18% białek, od 10% do 12% tłuszczu, od 4% do 5% cukrów, od 1% do 2% soli mineralnych oraz witaminy A i B. Zawartość witaminy A w mleczku wola, jest taka sama jak w kropli tranu, zaś zasób witaminy B odpowiada ilości, jaka znajduje się w 10g suchych drożdży. Cały skład mleczka gołębiego nie jest stały, ponieważ zmienia się w okresie karmienia piskląt. Zawartość witaminy w drugim dniu po wykluciu ulega podwojeniu. Dwudziestego dnia od wyklucia się piskląt grubość nabłonka ściany rodziców wraca do swojej normy, a tym samym ustaje wytwarzanie się mleczka.
Po upływie pierwszych pięciu dni od wyklucia się piskląt zmienia się ich pokarm. Od tego momentu do czternastego dnia życia, pisklęta otrzymują mleczko zmieszane z rozmiękczonym w wolu ziarnem, zaś po czternastu dniach karmione są wyłącznie ziarnem. W wieku od 4 do 5 tygodni młódki zaczynają opuszczać swoje gniazdo rodzinne i zaczynają próby lotu. Z początku, podczas swojego najintensywniejszego okresu rozwoju, młódki są zawsze okrywane i stale chronione przez rodziców, lecz po dziesięciu dniach para rodzicielska, przygotowująca się do nowego okresu godowego i wylęgu następnych jaj, coraz częściej schodzi z gniazda młódek i przebywa dłużej poza nim.
Gołąb na bruku
Podczas okresu rozwoju piskląt, zmianie ulega ich regulacja temperatury ciała (termoregulacja). Gołąb jest ptakiem stałocieplnym, posiada dość wysoką temperaturę ciała. Stałą temperaturę ciała gołąb utrzymuje, dzięki regulowaniu wytwarzania ciepła, co jest potocznie nazywane termoregulacją chemiczną, jak również ma miejsce regulowanie oddawanie ciepła, co jest nazywane termoregulacją fizyczną. Z chwilą wyklucia termoregulacja u piskląt nie jest jeszcze doskonała, wówczas gdy temperatura otoczenia spada, mogą się one łatwo przeziębić. Do dnia 9-tego lub 10-tego dnia życia termoregulacja u piskląt przybiera charakter chemiczny, zaś od 11-tego dnia życia przybiera charakter fizyczny, dopiero od 12-tego dnia życia młode gołębie mogą utrzymywać stałą temperaturę ciała, dzięki sprawnie działającej regulacji chemicznej i fizycznej. W piątym dniu po wykluciu pisklęta otwierają oczy, zaś szóstego dnia pojawiają się u nich związki piór na grzbiecie, podczas siódmego dnia można zauważyć piórka na brzuchu. W tym okresie wyrastają pisklęta tak zwane szczecinki, zaś po dwóch tygodniach można zauważyć pióra.
®© GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA |
