 Kraina leszcza
Przemieszczając się dalej wzdłuż rzeki wchodzimy na teren niemal bezkresnej doliny. Widzimy tu rzekę płynącą przez łąki, pastwiska i pola uprawne. Jej brzegi przystrojone są zwartymi gąszczami wierzbowymi. Jeśli natkniemy się na tu małą rzeczkę, zauważymy, że tworzy ona fascynujące meandry podobne do tych z krainy brzany. Duża rzeka natomiast płynie tu ogromnymi łukami niczym autostrada. Mamy tu już do czynienia z dolnym biegiem rzeki o szerokim korycie i powolnym nurcie.
Płynie ona tu po pradolinie polodowcowej, w której nie brak ostrych skarp zwanych terasami (tarasami). W wielu miejscach oprócz koryta głównego, którym płynie główny nurt rzeki, natkniemy się na płytkie boczne koryto. Jeśli sprawdzimy dno tej rzeki, zauważymy, że jest ono piaszczyste. Rzeka płynie tu powoli, dzięki czemu latem temperatura jej wody przekracza nawet 30°C, skutkiem czego przy dnie zdarzają się niedobory tlenu. Zimą rzeka pozwala skrępować się lodem, by na wiosnę szeroko rozlać swe wody zalewając liczne łachy, docierając do starorzeczy, a nawet przebijając się przez wały przeciwpowodziowe i naturalne tarasy. W krajobrazie tej rzeki zauważymy przyjemne dla naszego wzroku płaskie krajobrazy, w których nie będzie brakowało czarnych olsz, dębów, lip oraz pozostałości po lasach łęgowych w postaci białych wierzb i białych topól. W pobliżu rzeki pojawiają się miejscowo szerokie pasy piachu, na których spotkamy wielkolistnego lepiężnika kutnerowatego. Tam gdzie brzegi rzeki są grząskie i mokre, w powietrzu czuć przyjemną woń tataraku, który występuje tu w towarzystwie, kosaćców, przeróżnych mann, jeżogłówek, trzcin i turzyc. Skierujmy teraz wzrok na główny nurt rzeki. Zauważymy, że przy jej brzegach i w zatokach dogodne warunki dla swojego rozwoju znalazły tu rośliny o liściach pływających; wśród nich dominuje grążel żółty. Warunki, jakie rzeka stworzyła tu dla tej rośliny, pozwoliły jej pokryć szczelnie liśćmi lustro wody tworząc zielony dach, pod którym rozwijają się rośliny zanurzone. Oprócz nich wymienić należy moczarkę kanadyjską, rogatek, wywłócznik i mającą karbowane liście rdestnicę kędzierzawą. Tak bogato jawi się nam rzeka w krainie leszcza.
To bogactwo roślin, gdzie nie gdzie przerzedza brzeg całkiem nagi. W tych miejscach łożysko rzeki wyścielone jest grząskim ciemnoszarym mułem. Mieszka tu amerykański kolonizator nie lubiany rak pręgowany. Przyjrzyjmy się jednak wodzie w rzece. Widzimy wyraźnie, że na skutek zawieszonych w niej cząstek organicznych jest ona mało przejrzysta. Te cząstki znacznie podwyższają żyzność wody, co bardzo poprawia warunki wegetacyjne roślin wodnych. Na – jak zauważyliśmy - bujny rozwój tych roślin korzystnie wpłynął także fakt, iż przepływ wody jest tu znacznie mniejszy niż na wyższych piętrach rzeki. Tak wolno płynąca rzeka stwarza jednak niekiedy warunki niekorzystne dla bytowania roślin i zwierząt. Dzieje się tak latem w miejscach, w których rzeka przepływa przez obszary bagniste, a woda nagrzewa się za mocno. To okresowe i miejscowe zjawisko nie ma jednak wpływu na fakt, iż rzeka w krainie leszcza jest środowiskiem przyjaznym dla rozwoju roślin i zwierząt. Zamieszkuje ją przebogaty świat bezkręgowców. Chruściki, które na wyższych piętrach rzeki budowały swe domki z ziaren piasku, tutaj budują je ze szczątków roślin, a oprócz nich mnożą się tu jętki, łątki, pałątki, ośliczki, pijawki, ślimaki, małże itd. Tu, w krainie leszcza nad rzeką, słyszalny jest rechot żab – przedstawiciela kręgowców. W mule tych rzek rozwijają się larwy ochotek i rureczników.
Nie samymi żabami bocian żyje. Skoro jednak w krainie leszcza żaby są pospolite, to bociek będzie tu na nie polował i na pewno wędrując po krainie leszcza spotkamy tego pięknego ptaka. Skoro już o wędrówce mowa, to na obszarach, na których teren zalesiony miesza się z otwartą przestrzenią, spotkamy wróblowatego wędrowca trznadla – małego śpiewającego ptaka. Jeśli zaś mowa o śpiewających wędrowcach, to wspomnieć też należy o łęgowej piękności, jaką jest zięba. Nie można też pominąć milczeniem śpiewaka nad śpiewakami, potrafiącego powtarzać muzyczne frazy drozda, którego śpiew wychwalali w swych wierszach poeci. Jeśli dopisze nam szczęście, znajdziemy w krzakach jego filiżankowate podklejane błotem gniazdo z błękitnymi jajkami, zaś jeśli pozwoli nam czas, to podejrzymy go, jak na upatrzonym kamieniu, który posłuży mu jako kowadło, będzie rozbijał skorupki ślimaków. Uda nam się tu także spotkać innego łęgowego ptaka jakim jest pliszka żółta, która buduje swe gniazda na ziemi w przeciwieństwie do spotkanej w krainie pstrąga pliszki górskiej, która w tym celu wykorzystuje szczeliny skalne. Wspominając o ptakach krainy leszcza nie można pominąć żurawia z jego pióropuszowatym ogonem. Najczęściej spotkamy go nad starorzeczami, wrzosowiskami i torfowiskami. Rozpoznamy go nawet nie widząc, gdyż kiedy stado żurawi leci nad nami w charakterystycznym kluczu, do naszych uszu dotrze dźwięk przypominający trąbkę. Kontynuując przegląd ptasiej społeczności krainy leszcza spójrzmy na brzeg rzeki. Spotkamy stojącą nad tym brzegiem podobną do bociana czaplę siwą, która poluje na ryby pływające. Po tej rzece pływają stadami kaczki krzyżówki, wśród których łatwo odróżnimy pięknie ubarwionego samca od jego brzydszej partnerki (dymorfizm płciowy). Na koniec przyjrzyjmy się pływającemu i nurkującemu w rzece kormoranowi. Ten czarny ptak nie lubiany przez wędkarzy, gdyż jest często od nich skuteczniejszy, może im jednak bardzo się przysłużyć wskazując miejsca wypłyceń.
W tej krainie konglomeracie ryb prym wiedzie leszcz (Abramis brama), który zajął tu miejsce brzany. Swoją budową nie przypomina on żadnej z wiodących ryb poprzednich krain. Jego ciało jest wygrzbiecone i bocznie spłaszczone. Należy do ryb spokojnego żeru, co jeszcze bardziej odróżnia go od drapieżnych poprzedników.
Oprócz leszcza występują tu ryby wymagające do tarła podłoża roślinnego czyli cenione przez wędkarzy płocie (Retilus retilus), podobne z wyglądu do leszcza krąpie (Blicca bjoerkna), złotawe z czerwonymi płetwami wzdręgi (Scardinius erythrophthalmus), czasem zapadające w zimową śpiączkę liny (Tinca tinca). Pojawia się tu także uciekinier ze stawów hodowlanych: karp (Cyprinus carpio), którym także te odcinki rzeki słusznie czy niesłusznie są jednak zarybiane. Nie brakuje tu też przypowierzchniowej uklei (Alburnus alburnus) i polującego na nią bolenia (Aspius aspius), czasem spotykamy także i jazia (Leuciscus idus). W przyrzeczach natkniemy się na złote karasie (Carassius carassius) i malutkie kolorowe różanki (Rhodeus sericeus amarus). Rzadziej natomiast występują tu klenie, jelce i kiełbie, a brzana, będąca królową poprzedzającej krainy, występuje tu już bardzo rzadko podobnie też świnka. Gatunkom drapieżnym taka obfitość pokarmu sprzyja wyśmienicie. Nic wiec dziwnego, że znalazły tu one dogodne dla siebie warunki. Wśród nich wymienić należy szczupaka (Esox Lucius), okonia (Perca fluviatilis), sandacza (Sander lucioperca), węgorza (Anguilla anguilla) i suma (Silurus glans). Tu także spotykamy jazgarza (Acerina cernua). Niektóre opracowania tę właśnie małą rybkę uznają za wiodącą prym w kolejnej krainie rzek jaką jest ich słonawa strefa ujściowa będąca nazywaną krainą jazgarza (stynki).
W krainie brzany mogliśmy łowić ryby na wiele metod i sposobów, używając różnych przynęt. Jeszcze większe pole do popisu daje nam kraina leszcza. Przypomnijmy więc sobie z grubsza, czym i jak łowić ryby w krainie leszcza.
Leszcz
Przynęty: drobne przynęty zwierzęce (np. białe i czerwone robaki, dżdżownice) i roślinne (chleb, ciasta, pęczak, kukurydza, groch), także kulki proteinowe.
Metoda: zestaw gruntowy lub spławikowy; przynęta powinna być położona na dnie. Ryba ta żeruje stadnie, warto więc zaciętego leszcza szybko odholować z obszaru łowienia.
Okres ochronny: brak.
Wymiar ochronny: brak.
Krąp
Przynęty: drobne przynęty zwierzęce (np. białe i czerwone robaki) i roślinne (chleb, ciasta, pęczak).
Metoda: najlepszą metodą jest przepływanka przydenna.
Okres ochronny: brak.
Wymiar ochronny: brak.
Wzdręga
Przynęty: białe i czerwone robaki, bułka jak również drobniutkie przynęty sztuczne.
Metoda: spławikówka przypowierzchniowa lub delikatny zestaw spinningowy.
Okres ochronny: brak.
Wymiar ochronny: 15 cm.
Lin
Przynęty: białe i czerwone robaki, rosówki, kukurydza.
Metoda: spławikówka lub gruntówka, zestaw kładziemy na dnie lub podwieszamy tuż nad nim.
Okres ochronny: brak.
Wymiar ochronny: 25 cm.
Karp
Przynęty: białe i czerwone robaki, rosówki, larwy ochotki, kukurydza, groch, chleb, kulki proteinowe, pelet.
Metoda: bardzo mocna spławikówka lub gruntówka, zestaw kładziemy na dnie lub podwieszamy tuż nad nim.
Okres ochronny: brak.
Wymiar ochronny: 30 cm.
Boleń
Przynęty: podłużne wąskie przynęty spinningowe.
Metoda: spinning – przynętę prowadzimy szybko przy powierzchni.
Okres ochronny: 01 stycznia – 30 kwietnia.
Wymiar ochronny: 40 cm.
Karaś
Przynęty: drobne przynęty roślinne i zwierzęce.
Metoda: łowimy na lekką wędkę spławikową z precyzyjnie wyważonym zestawem spławikowym.
Okres ochronny: brak.
Wymiar ochronny: brak.
Szczupak
Przynęty: spinningowe przynęty szczupakowe takie jak blachy wahadłowe obrotówki, a także gumy typu kopyto i inne. Warto także łowić na żywca stosując jako przynętę płoć
Metoda: spinning i żywcówka.
Okres ochronny: 01 stycznia – 30 kwietnia.
Wymiar ochronny: 45 lub 50 cm.
Okoń
Przynęty: czerwone lub białe robaki, spinningowe przynęty takie jak obrotówki, gumy. Żywiec.
Metoda: spinning i żywcówka, spławikówka, gruntówka.
Okres ochronny: brak.
Wymiar ochronny: 15 lub 18 cm w zależności od okręgu (patrz atlas ryb).
Sandacz
Przynęty: spinningowe przynęty takie jak gumowe kopyto, martwa rybka lub filet.
Metoda: spinning i żywcówka gruntowa. Przy łowieniu na grunt należy pamiętać o tym, aby zacinać rybę dopiero po drugim odjeździe.
Okres ochronny: 01 stycznia – 31 maja.
Wymiar ochronny: 45 lub 50 cm w zależności od okręgu ( patrz atlas ryb).
Jazgarz
Przynęty: wszystkie przynęty zwierzęce.
Metoda: lekka spławikówka lub gruntówka.
Okres ochronny: brak.
Wymiar ochronny: brak.
GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA |
