Wędkarstwo razem z Grupa Media Informacyjne Wędkarstwo jest formą ucieczki od dnia codziennego. Szum wody, piękne krajobrazy, możliwość złowienia dużej ryby, oraz fascynujący hol jest to, to czego chcemy. Wędkarstwo jest sportem, hobby stosunkowo niedrogim. Można czerpać z doświadczenia innych, czytając prasę i książki o tej tematyce. Wyprawy wędkarskie są obecnie dobrze zorg. i opisane.

Minogi

Minogi {Petromyzonidae). Zwierzęta wodne stanowiące w systema­tyce pośrednie ogniwo między bezkręgowcami a rybami. W naszych wodach występują 3 gatunki minogów: morski, rzeczny i strumieniowy. Minóg morski (Petromyzon marinus) dorasta do 100 cm długości, posiada średnicę 9—12 cm, żyje w morzu i jedynie w kwietniu wędruje do ujść rzek w celu złożenia jaj. Bywa bardzo rzadko odławiany.

Typowym przestawicielem tej jednostki jest minóg rzeczny (Lam-tpetra fluviatilis). Jego wydłużone, walcowate ciało dochodzi do 40 cm długości i 2 cm średnicy. Otwór gębowy znajduje się na spo­dzie głowy. Ma on kształt przyssawkowatego lejka o brzegach oto-czonych postrzępioną skórą. i\? ściankach lejka znajdują się rogowe zęby, służące do przecinania sk -ry ofiarom. Oczy są dobrze rozwinię­te, chociaż pokrywa je półprzezroczysta skóra. Minóg posiada dwie pfetwy: grzbietową i ogonową. Skórą — miękka, obfitująca w gruczo­ły silnie wydzielające śluz. Szkielet nie zawiera kości. Tworzy go struna grzbietowa, od której odchodzą chrząstki.Minóg to gatunek wędrowny, występujący w dolnym biegu Wisły, w jej niektórych dopływach i w rzekach Pomorza Zachodniego. N tarło (w okresie wiosennym) wybiera miejsca piaszczysto-kamieniste Pożywienie dorosłych minogów stanowią robaki denne i szczątki roś linne; okresowo mogą przysysać się ryb morskich, nacinając ostrymi ząbkami skórę i wysysając krew. W jesieni rozpoczynają wędrówki tarłowe do rzek. W tym czasie nie odżywiają się. Innym gatunkiem, najliczniej reprezentowanym w polskich wo dach, jest minóg strumieniowy (Lampetra planeri). To najmniejsi z minogów żyjących w kraju, stanowi formę wyłącznie słodkowodną Pospolity w rzekach górskich i nizinnych, jeśli znajdzie w nich czyst i natlenioną wodę oraz piaszczyste dno. Dorosłe osobniki osiągaji długość 16 cm i średnicę 7—8 mm. Tarło odbywa gromadnie od mar ca do czerwca, w stadach liczących kilkadziesiąt sztuk. Po tarle do rosłe minogi giną w ciągu 2—3 tyg. Z jaj wylęgają się larwy. Nie mają oczu, ciało ich jest wrzecionowate, przezroczyste, zklistym brązowym odcieniem. Mają dwie płetwy grzbietowe, w postaci przyssawki. Skrzela nie są osłonięte pokrywami, hodzą na zewnątrz osobnymi otworkami (po 7 z obu stron głowy). Bło pokryte jest bardzo drobnymi niewidzialnymi gołym okiem łu­nami. Larwę minoga strumieniowego wędkarze nazywają również: Bpicą, węgorzycą, robaczycą — zależnie od regionu kraju. Larwa |je 4 lata. następnie przeobraża się w postać dorosłą, przestaje się iżywiać i zaraz po przeobrażeniu przystępuje do tarła. IfMinogi „poławia" się w kwietniu. Poszukując z początkiem tego Besiąca larw minoga można natknąć się na dorosłe osobniki. Gdy an rzek jest jeszcze wysoki, pozyskanie minogów nie nastręcza pększych trudności, chociaż wymaga trochę pracy. Wygrzebuje się fponiżej okresowo zalanych brzegów, w występach brzeżnych, przy dugich, spokojnych i prostych niezarośniętych odcinkach lub w we­wnętrznych łukach szerszych zakoli rzecznych. Gdy woda opada, Brwy minogi obniżają miejsca pobytu, dochodząc do dna w momen­cie, gdy poziom wody osiąga stan normalny. Wówczas należy ich k|zukać (grzebiąc) w dnie o podłożu piaszczystym, gliniastym lub za­żerającym niewielką domieszkę żwiru bądź iłu. Nigdy nie występują łpodłożu mulistym i torfowym. W obranym miejscu trzeba wybierać |runt gracą, szuflą lub czerpakiem i wyrzucać urobek na brzeg. Lar­wy oraz minogi są nadzwyczaj zwinne i ruchliwe. Łatwo dają się za­uważyć w wygarniętym gruncie. Wraz ze spływającą z urobku wodą, wężykowatymi ruchami wyślizgują się, próbując dotrzeć do zbiorni­ka. Ostrożnie, nie ściskając palcami, aby nie uszkodzić ich ciała, na­tęży je szybko przenieść do pojemnika napełnionego wodą, w której uprzednio żyły. Minogi nie są objęte wymiarem ochronnym, rekordy nie są odno­towywane. Ostatnio — wraz ze wzrostem chemicznego zanieczy­szczenia rzek — spotyka się minogi bardzo rzadko. Mięso minoga ma znakomity smak, uważa się je za rarytas. Minóg jest tłusty, bez ości. Można go nie skrobać, gdyż łuski są cienkie i mikroskopijne. Szcze­gólnie poleca się smażonego, marynowanego w occie lub wędzonei-go. Bywa przedmiotem eksportu.

GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA

Wędkarstwo razem z Grupa Media Informacyjne Wędkarstwo jest formą ucieczki od dnia codziennego. Szum wody, piękne krajobrazy, możliwość złowienia dużej ryby, oraz fascynujący hol jest to, to czego chcemy. Wędkarstwo jest sportem, hobby stosunkowo niedrogim. Można czerpać z doświadczenia innych, czytając prasę i książki o tej tematyce. Wyprawy wędkarskie są obecnie dobrze zorganizowane i opisane.

Wędkarstwo razem z Grupa Media Informacyjne Wędkarstwo jest formą ucieczki od dnia codziennego. Szum wody, piękne krajobrazy, możliwość złowienia dużej ryby, oraz fascynujący hol jest to, to czego chcemy. Wędkarstwo jest sportem, hobby stosunkowo niedrogim. Można czerpać z doświadczenia innych, czytając prasę i książki o tej tematyce. Wyprawy wędkarskie są obecnie dobrze zorganizowane i opisane.

Wędkarstwo razem z Grupa Media Informacyjne Wędkarstwo jest formą ucieczki od dnia codziennego. Szum wody, piękne krajobrazy, możliwość złowienia dużej ryby, oraz fascynujący hol jest to, to czego chcemy. Wędkarstwo jest sportem, hobby stosunkowo niedrogim. Można czerpać z doświadczenia innych, czytając prasę i książki o tej tematyce. Wyprawy wędkarskie są obecnie dobrze zorganizowane i opisane.