9 kwietnia 2013 Minister Joanna Mucha podpisała rozporządzenie o uprawianiu turystyki wodnej tworzące nowy system uprawnień żeglarskich i motorowodnych.

Dotychczas nadane patenty na podstawie zapisów ustawy zachowują swoją ważność, ale można je wymieniać na nowe, ustalone w tym rozporządzeniu.
ŻEGLARSKIE Od tego roku będą 3 patenty: Żeglarz Jachtowy (wymagany wiek od 14 lat i egzamin), Jachtowy Sternik Morski (połączono SJ z JSM; wymagany wiek od 18 lat, 200h stażu morskiego i egzamin) i Kapitan Jachtowy (wymagane 1200h stażu po uzyskaniu JSM).
MOTOROWODNE Od tego roku będą 3 patenty : Sternik Motorowodny (wymagany wiek od 14 lat i egzamin), Motorowodny Sternik Morski (połączono SSM z MSM; wymagany wiek od 18 lat, 200h stażu morskiego i egzamin) oraz Kapitan Motorowodny (wymagane 1200h stażu po uzyskaniu MSM).
Ponadto nadal mają funkcjonować licencje na holowanie narciarza i statków powietrznych oraz patent Mechanika Motorowodnego do obsługi dużych siłowni.
Rozszerzono uprawnienia Sternika Motorowodnego na śródlądziu ale ograniczono jego prawo do prowadzenia jachtów motorowych na morzu z 24 na 12 metrów.
Niestety Kancelaria Premiera zavetowała liberalny projekt MSiT z lutego 2013 dopuszczający do zdobywania stopni morskich młodzież od 16 roku życia oraz pozwalający prowadzić posiadaczom wszystkich stopni jachty o długości do 24 metrów (zgodnie z Konwencją Londyńską).
Szczegóły rozporządzenia są dostepne tutaj: http://dziennikustaw.gov.pl/DU/2013/460
Teoretycznie weszło ono w życie 30 kwietnia 2013, w praktyce wskutek oczekiwania na drugie rozporządzenie o warunkach przeprowadzania egzaminów, które weszło w zycie 31 maja 2013, dopiero w weekend 8 czerwca odbył sie pierwszy egzamin żeglarski, a pierwszego motorowodnego można się spodziewac dopiero w 2 połowie czerwca. Druk i wymiana patentów ze wsględów technicznych zaczną się dopiero pod koniec czerwca lub lipcu.
Ewentulane skargi na zwłokę i zastrzeżenia do projektu można przesyłać do Ministerstwa Sportu: 00-082 Warszawa ul. Senatorska 14 , e-mail: kontakt@msport.gov.pl .

Nowe Rozporządzenie Minister Sportu Joanny Muchy z dnia 09.04.2013 w sprawie uprawiania turystyki wodnej ustaliło nastepującą wysokość opłat za egzaminy na poszczególne stopnie:
Żeglarz Jachtowy i Sternik Motorowodny i Licencje na holowanie - 250 zł,
Sternik Jachtowy, Starszy Sternik Motorowodny - 350 zł
a za wystawienie wszystkich patentów i licencji - 50 zł.
Od wszystkich tych opłat osobom uczącym się w wieku do 26 lat przysługuje 50% zniżki.

W dniu 18.10.2011 została ogłoszona w Dzienniku Ustaw nr 222 / 2011, poz. 1326 zmiana Ustawy o Żegludze Śródlądowej z 31.08.2011, która wejdzie w życie 18.11.2011.
Dzięki niej instruktorzy "związkowi", czyli obu polskich związków sportowych zostali zrównani w prawach do szkolenia i egzaminowania z "zawodowymi" instruktorami sportu, po prawie ...roku niepewności wywołanej fatalnymi poprzednimi zapisami nowej ustawy o sporcie, która weszła w życie 16.10.2010 roku. Uprawnienia takie uzyskali wszyscy instruktorzy "związkowi", niezależnie od tego, kiedy uzyskali swoje stopnie instruktorskie. Uprawnienia "zawodowych instruktorów sportu" niezbędne więc będą wyłącznie instruktorom innych organizacji żeglarskich nie posiadającym uprawnień instruktorów "związkowych" np. ISSA.

W dniu 24.10.2011 została ogłoszona w Dzienniku Ustaw nr 228 / 2011, poz. 1368 nowa Ustawa o Bezpieczeństwie Morskim z 18.08.2011, która wejdzie w życie 25.01.2012, przy czym bardzo ważny dla żeglarzy artykuł 70 wejdzie w życie z dniem 25.04.2013.
Artykuł ten nakłada na ministra właściwego do spraw gospodarki morskiej (Ministra Infrastruktury) obowiązek wydania rozporządzenia określającego wymagane dla członków załóg jachtów komercyjnych kwalifikacje i przeszkolenia według Konwencji STCW.
Należy się więc spodziewać, że od sezonu 2013 skipperzy komercyjnych jachtów morskich oprócz uzyskania patentu PZŻ i uprawnień radiowych (SRC lub LRC), będą musieli odbyć kurs STCW a następnie odnawiać go co 5 lat, tak jak marynarze zawodowi.

Jednostki pływające bez napędu mechanicznego lub żaglowego nadal nie podlegają obowiązkowi rejestracji, jeżeli mają długość poniżej 20 metrów i nie są przeznaczone dla więcej niż 12 osób.
Nie wolno jednak pływać taką jednostką z "gołą burtą" gdyż w takim przypadku przepisy żeglugowe (Dz. U. 212/2003) nakazują, by statek nie podlegający obowiązkowi rejestracji był "oznakowany", to znaczy miał na zewnątrz umieszczone w sposób widoczny i trwały "nazwę lub inny znak rozpoznawczy o wysokości co najmniej 10 centymetrów" oraz w widocznym miejscu "imię, nazwisko i port macierzysty właściciela statku". By tego uniknąć można:
a) dobrowolnie zarejestrować jednostkę w Okręgowym Związku Żeglarskim lub
b) dobrowolnie zarejestrować jednostkę w Starostwie Powiatowym jako wędkarską (obowiązkowo, jeżeli naprawdę mamy zamiar z niej wędkować), przy czym jest to dopuszczalne tylko dla łodzi o kadłubie, którego iloczyn długości i szerokości nie przekracza 20 metrów kwadratowych

Po zmianach Ustawy o Żegludze Śródlądowej, jachty żaglowe podlegają obowiązkowej rejestracji w PZŻ (OZŻ) wyłącznie gdy ich długość kadłuba przekracza 12 metrów (czyli jest obowiązkowa tylko dla 3 jachtów żaglowych w Polsce). Nie wolno jednak pływać jachtem z "gołą burtą" gdyż w takim przypadku przepisy żeglugowe (Dz. U. 212/2003) nakazują, by jacht nie podlegający obowiązkowi rejestracji był "oznakowany", to znaczy miał na burcie umieszczone w sposób czytelny i trwały "nazwę lub inny znak rozpoznawczy o wysokości co najmniej 10 centymetrów" a na rufie lub w kokpicie informację z "imieniem, nazwiskiem i portem macierzystym armatora jednostki". Zdecydowana większość armatorów posługuje się więc nadal starymi (dobrowolnymi) dowodami rejestracyjnymi z PZŻ lub uzyskuje dobrowolnie nowe (bezterminowe) w Okręgowych Związkach Żeglarskich, aby mieć jakikolwiek dowód własności łodzi i uniknąć "oznakowywania". Niezależnie od powyższych przepisów trzeba pamiętać, że nie wolno z takich jachtów wędkować, dopóki się ich bezterminowo nie zarejestruje w starostwie powiatowym jako łodzi wędkarskiej, przy czym jest to dopuszczalne tylko dla jachtów o kadłubie, którego iloczyn długości i szerokości nie przekracza 20 metrów kwadratowych, a moc silników 20 kW (26,6 KM)

Po zmianach Ustawy o Żegludze Śródlądowej łodzie motorowe podlegają obowiązkowej rejestracji w PZMWiNW (OZMW) wyłącznie gdy moc silników przekracza 15 kW (20 KMech), przy czym:
a) łodzie z napędem o mocy poniżej 15kW nie mogą jednak pływać z "gołą burtą" gdyż w takim przypadku przepisy żeglugowe (Dz. U. 212/2003) nakazują, by łódź nie podlegająca obowiązkowi rejestracji była "oznakowana", to znaczy miała na burcie umieszczone w sposób czytelny i trwały "nazwę lub inny znak rozpoznawczy o wysokości co najmniej 10 centymetrów" a na rufie lub w kokpicie informację z "imieniem, nazwiskiem i portem macierzystym armatora jednostki". Można ją też dobrowolnie zarejestrować.
b) łodzie motorowe z napędem o mocy powyżej 15kW (20 KMech) podlegają obowiązkowej rejestracji w PZMWiNW (OZMW), przy czym rejestracje te są obecnie wystawiane bezterminowo
c) łodzie motorowe z napędem o mocy powyżej 75kW (100 KMech) nie tylko podlegają obowiązkowej rejestracji w PZMWiNW (OZMW), ale muszą też co 5 lat być poddawane obowiązkowym badaniom technicznym wykonywanym przez PRS (Polski Rejestr Statków). Dla uniknięcia tej procedury obecnie większość niekomercyjnych łodzi motorowych z silnikiem o mocy powyżej 100 KMech (np skutery wodne) dobrowolnie rejestruje się jako jednostki morskie w Polskim Związku Żeglarskim w Warszawie przy ul. Ludwiki 4 i otrzymuje numery morskie "POL". 
Niezależnie od powyższych przepisów trzeba pamiętać, że nie wolno z takich łodzi wędkować, dopóki się ich bezterminowo nie zarejestruje w starostwie powiatowym jako łodzi wędkarskiej, przy czym jest to dopuszczalne tylko dla łodzi od kadłubie, którego iloczyn długości i szerokości nie przekracza 20 metrów kwadratowych a moc silników nie przekracza 20 kW (26,6 KMech).

Statki morskie przeznaczone do uprawiania sportu i rekreacji o długości kadłuba do 5 metrów są zwolnione z obowiązku rejestracji, ale mogą to robić dobrowolnie w Polskim Związku Żeglarskim w Warszawie przy ul. Ludwiki 4 uzyskując tak zwany „numer POL" (na przykład skutery wodne).
Statki morskie przeznaczone do uprawiania sportu i rekreacji o długości kadłuba powyżej 5 metrów muszą być zarejestrowane w Polskim Związku Żeglarskim w Warszawie przy ul. Ludwiki 4 uzyskując numer „POL" i Certyfikat jachtu Morskiego (popularne do niedawna Patenty Flagowe są już nieważne), przy czym jednostki, które w przeszłości były zarejestrowane w Izbie Morskiej (w Gdyni, Słupsku lub Szczecinie) muszą jednak pozostać w rejestrze Izby Morskiej tak długo, jak długo będą mieć status statków morskich.
Ponadto statki morskie przeznaczone do uprawiania sportu i rekreacji a nie służące do działalności gospodarczej (niekomercyjne) o długości kadłuba powyżej 15 metrów muszą przechodzić badania techniczne w PRS lub PZŻ oraz uzyskiwać raz na pięć lat i przedłużać co 2,5 roku Kartę Bezpieczeństwa w Urzędzie Morskim i mieć wyposażenie zgodne z Zarządzeniem Dyrektora Urzędu Morskiego.
Ponadto statki morskie przeznaczone do uprawiania sportu i rekreacji a służące do działalności gospodarczej (komercyjne) muszą przechodzić badania techniczne w PRS lub PZŻ (do 15m) oraz uzyskiwać raz na pięć lat i przedłużać co roku Kartę Bezpieczeństwa w Urzędzie Morskim i mieć wyposażenie zgodne z Zarządzeniem Dyrektora Urzędu Morskiego.
Niezależnie od powyższych wymagań każdy statek wyposażony w radio pracujące w paśmie morskim (a zdrowy rozsądek i czasem przepisy nakazują je mieć na pokładzie) musi otrzymać z Urzędu Komunikacji Elektronicznej (delegatury w Gdyni i Szczecinie) ważne 10 lat pozwolenie radiowe nadające numery identyfikacyjne Call Sign i ewentualnie MMSI (jeżeli radio ma przystawkę DSC). Od kilku lat możliwe też jest uzyskiwanie pozwolenia radiowego na osobę armatora lub skippera a nie konkretny jacht.

WYPOSAŻENIE JACHTÓW MORSKICH REKREACYJNYCH DO 15M i KOMERCYJNYCH: 

ustala Rozporządzenie Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej Sławomira Nowaka z dnia 28 lutego 2012 r. ogłoszone w dniu 27 marca 2012 w Dzienniku Ustaw poz. 326/2012 w sprawie bezpiecznego uprawiania żeglugi przez jachty morskie,wydane na podstawie art. 110 ust. 4 ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie morskim (Dz. U. Nr 228, poz. 1368), wchodzące w życie w dniu 11 kwietnia 2012.

Rozporządzenie określa warunki bezpiecznego uprawiania żeglugi przez jachty i ich obowiązkowe wyposażenie w zależności od ich długości oraz przyjętego rejonu żeglugi, pływania zgodnie z nową klasyfikacją rejonów żeglugi morskiej. W wynku jego wydania straciły ważność zarządzenia porządkowe Dyrektorów Urzędów Morskich (DUM) w sprawie bezpieczeństwa żeglugi morskich statków sportowych o długości całkowitej do 24 m:

- w Gdyni nr 1 z dnia 02.04.2002 ze zmianami w Zarządzeniu nr 6 z 30.04.2007,
- w Słupsku nr 2 z dnia 10 maja 2007 (tekst jednolity),

- w Szczecinie nr 2 z dnia 11 maja 2007 (tekst jednolity).

WYPOSAŻENIE JACHTÓW ŚRÓDLĄDOWYCH NA WODACH MORSKICH

Zostało określone w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z 05.11.2010 ogłoszonym w Dzienniku Ustaw nr 216 / 2010 poz. 1423 w sprawie wymagań technicznych i wyposażenia statków żeglugi śródlądowej.
Ponadto jest określone w Zarządzeniach Dyrektorów Urzędów Morskich. Dla Zalewu Wiślanego i Zatoki Puckiej reguluje to Zarządzenie porządkowe Nr 2 Dyrektora Urzędu Morskiego w Gdyni z dnia 24 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków uprawiania żeglugi na wodach morskich w celach rekreacyjno-sportowych przez jednostki pływające o długości do 5 m oraz niezatapialne jednostki pływające o długości od 5-8 m.

WYPOSAŻENIE JACHTÓW I MOTORÓWEK NA WODACH ŚRÓDLĄDOWYCH
Zostało określone w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z 05.11.2010 ogłoszonym w Dzienniku Ustaw nr 216 / 2010 poz. 1423 w sprawie wymagań technicznych i wyposażenia statków żeglugi śródlądowej. Nakłada ono na pokładzie statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji następujące obowiązki:
§ 4. 3. Wyposażenie ruchome powinno być właściwie rozmieszczone i utrzymywane we właściwym stanie technicznym.
§ 6. 1. Statek, z wyjątkiem statku na stałe zacumowanego do nabrzeża, powinien być wyposażony w pasy lub kamizelki ratunkowe w liczbie odpowiadającej liczbie osób znajdujących się na statku oraz w koła ratunkowe
§ 7. 1. Co najmniej połowa wymaganych kół ratunkowych powinna być wyposażona w nietonącą linkę o średnicy 8-11 mm i długości 30 m.
§ 11. Wymagania, o których mowa w § 6-10, stosuje się do statków obsadzonych załogą (…) Załącznik (tabela I wyposażenie małych statków): statek o napędzie mechanicznym o długości 4-12 metrów w rejonie 2-4 oraz pozbawiony napędu mechanicznego w rejonie 1-4 powinien być wyposażony w jedno koło (...) przy czym wymagań nie stosuje się do małych statków, których budowa i konstrukcja nie pozwala na umieszczenie koła ratunkowego.
§ 12. 1. Statek powinien być wyposażony w odpowiednie gaśnice w liczbie określonej w zależności od jego wielkości, przeznaczenia, mocy urządzeń napędowych i wyposażenia stwarzającego zagrożenie pożarowe.
3. Dopuszcza się stosowanie gaśnic wodnych lub pianowych, jeśli dostosowane są one do klasy pożarowej, która jest najbardziej prawdopodobna w przypadku pożaru w pomieszczeniu, w którym się znajdują.
7. Statek o długości równej lub mniejszej niż 20 m (...) powinien być wyposażony w gaśnice proszkowe o wielkości napełniania 2 kg. Minimalna liczba gaśnic jest zależna od długości statku i wynosi:
1)   do 10 m               - (1 + s) gaśnic,
2)   powyżej 10 m do 15 m  - (2 + s) gaśnic,
3)   powyżej 15 m do 20 m  - (3 + s) gaśnic,
przy czym "s" oznacza liczbę dodatkowych gaśnic w zależności od mocy silników napędowych i wynosi: 1 gaśnica dla silników o mocy 50-100 kW oraz dodatkowo 1 gaśnica powyżej 100 kW.
8. Dodatkowe gaśnice, o których mowa w ust. 7, powinny być równomiernie rozmieszczone w miejscach widocznych i łatwo dostępnych.
9. Gaśnice powinny być tak rozmieszczone, aby znajdowały się przy każdej zejściówce oraz, w miarę możliwości, w odległości nie większej niż 1 m od stanowiska sternika i 2 m od kuchenki.
10. Na statku dopuszcza się stosowanie innej niż określona w ust. 7 liczby gaśnic, jeżeli przy zastosowanej wielkości napełnienia nie przekraczającej 6 kg zachowana jest ta sama skuteczność gaśnicza.
§ 13. Wymagań, o których mowa w § 12, nie stosuje się do statków przeznaczonych wyłącznie do uprawiania sportu lub rekreacji:
1)   o długości kadłuba nie przekraczającej 3,5 m;
2)   bez napędu mechanicznego.
§ 19. 1. Statek przeznaczony wyłącznie do uprawiania sportu lub rekreacji powinien być wyposażony w następujący sprzęt pokładowy:
1)   odbijacze w liczbie odpowiedniej do rodzaju i wymiarów statku;
2)   bosak;
3)   apteczka pierwszej pomocy.
2. Wymagań, o których mowa w ust. 1, nie stosuje się do statków przeznaczonych wyłącznie do uprawiania sportu lub rekreacji o długości kadłuba nie przekraczającej 3,5 m.
3. Skuter wodny powinien być wyposażony w zrywkę umożliwiającą awaryjne wyłączenie silnika.