 TAGHIA
Taghia- rejon skalny w Atlasie Wysokim w Maroku (wysokość szczytów 2500-3000m n.p.m) to obecnie najbardziej popularny przyczółek europejskiego wspinania wielkościanowego w Afryce.
Rejon eksplorowany już od końca lat 70 przez wspinaczy francuskich, potem hiszpańskich a w ostatnich latach również polskich (polskie drogi to między innymi; Widmo, Barracuda, Fantasia) przeżywa ostatnio istne oblężenie europejskich wspinaczy. W okresie września i października (czyli w najlepszej porze do wspinania) schroniska pękają w szwach; wspinacze śpią nawet na dachach schronisk, pod namiotami, w grotach. Nic dziwnego, skoro w mediach europejskich podkreśla się niesamowite walory rejonu; rewelacyjną jakość skały wapiennej, kilkusetmetrowe urwiska z klasycznymi drogami i możliwości eksploracji jeszcze dziewiczych połaci ścian.
W roku są dwa sezony wspinaczkowe; wiosenny (maj, czerwiec) i jesienny (od połowy sierpnia do połowy października), z tym, że na jesieni jest bardziej stabilna pogoda z przewagą słonecznych i cieplejszych dni, piekące słońce może wyczerpywać szybko siły na wspinaniu także lepiej wybierać drogi o wystawach północnych i zachodnich. Skała jest tu faktycznie rewelacyjnej jakości, bardzo szorstka, z bogatą rzeźbą, chociaż na niektórych droga tak ostra i kłująca, że powoduje skałowstręt.
Część dróg jest kompletnie obita spitami (czasem haki), głównie to dotyczy tych najtrudniejszych, prowadzących formacjami płytowymi, zdecydowana większość posiada asekurację ze spitów, ale niekompletną (to znaczy w rysach lub w terenie poniżej VI trzeba się asekurować samemu), są też drogi, gdzie asekuracja stała jest głównie na stanowiskach, trzeba mieć wtedy sporo friendów, kości a czasami nawet haki, by przyasekurować się na wyciągach). Drogi mają długość od stu kilkudziesięciu do 800 m, na wspinaczkę należy przeznaczyć maksymalnie 8-10 godz., chociaż jest kilka trudnych dróg na własnej asekuracji, gdzie trzeba się sprężać, żeby pokonać je w jeden dzień, kilka dróg hakowych nawet 2 dniowych, no i te najtrudniejsze klasyczne jak Grand Carnawal (8a+) czy Widmo (8a), których patentowanie może zająć więcej niż kilka dni (ale raczej nie śpi się w ścianie).
Wspinaczka w Taghii jest bardzo techniczna, wykorzystuje rewelacyjne tarcie skały, główne formacje to płyty, jest trochę rys i przewieszeń.
Mapka rejonu
Widok na Oujdad, Ta Oujdad i Timrazine
Schronisko, w tle ściany Oujdad i Ta Oujdad
Najwięcej ścian do wspinania jest blisko wsi Taghia. Pod Timrazin, Oujdad, Ta Oujdad, Tagoujimt n’ Tsoiant i Pared de la Cascada podchodzi się ze schroniska we wsi od 0,5 do 1,5 godz. Zejścia są dłuższe 1,5-2 godz, ale łatwo je znaleźć ze względu na oznakowanie kopczykami. Dużo dalej- około 2,5 godz. od wsi jest ściana Tadrarate (głównie z bardzo trudnymi drogami), na ogół wspinający się tam śpią w grocie pod ścianą.
Klasyki w rejonie- drogi najbardziej znane i najpiękniejsze to między innymi;
Taoujdad- Au Nom de reforme 6c 400m
Taoujdad Nord- Les rivieres poupres 7c, 500m
Oujdad -Baraka 7b OS 680m
Oujdad- Shucran 7c 380m
Oujdad - Baraccuda 7c+ 590m
Oujdad -Whisky Berbere 7b 600m
Timrazine- Canyon Apache 6c+ 350m
Timrazine -Belle et Berbere 6b+ 330m
Timrazien - Zebda 7b+ 260m
Tadrarate- Le grand carnaval 8a+ 400m
Tagoujimt - Fantasia 7c 600m
Oujdad
Tagoujimt n'Tsoiant
Ta Oujdad
Masywy Akka n Tazarte, Inch Allah, Akka Tadline położone są bliżej wcześniejszej wsiTamdarote (kilka km od wsi Todra), jest tam sporo dróg na własnej asekuracji. W Tamdarote jest również schronisko a poza tym można spać w grocie.
Oprócz wspinania wielowyciągowego w Taghii jest kilka sektorów skałkowych z drogami jednowyciągowymi np.Madrasa.
Opisy dróg wspinaczkowych po Taghii można znaleźć w schroniskach, również schematy można ściągnąć z internetu www.onaclimb.com/taghia www.remi-thivel.com/topos/taghia.
Jest też wydany przewodnik francuski autorstwa Ch. Raviera- Taghia.
Taghia jest rejonem, który daje jeszcze duże możliwości otwierania nowych dróg, głównie na asekuracji stałej (spity) ze względu na specyfikę formacji. Powstają tu ciągle nowe drogi. Ostatnio otwarte wielkie drogi to; hiszpańska na płn. Oujdad (7b+/c, częściowo spitowana), 2 drogi na Tagoujimt nTsouiant -Ramadan (7c, 370m, spitowana) i Babel 7c+ droga francuska ekipy A.Petit, S.Bodet, (są oni już autorami kilku innych i chyba najładniejszych dróg w Taghii). Babel to jedna z najtrudniejszych i najdłuższych dróg w rejonie.
We wsi Taghia są 2 schroniska (gite d'etape), można też spać w grotach albo pod namiotem (Czesi spali pod ścianą blisko wsi, ale może być problem z zostawieniem rzeczy w namiocie)
W związku z tym, że w pobliżu nie ma sklepów spożywczych wszystkie osoby mieszkające w schroniskach korzystają z posiłków schroniskowych (opcja nocleg+ 2 posiłki dziennie). Jedzenie jest jednak bardzo monotonne i dla niektórych źle przyswajalne, sporo osób cierpi na dolegliwości żołądkowo-grypowe, powodujące znaczne osłabienie. Oprócz diety wpływ pewnie mają kiepskie warunki higieniczne i duże zagęszczenie wspinaczy w pomieszczeniach Kłopotliwa jest też konieczność gotowania lub filtrowania wody do picia. Te niedogodności rekompensuje jednak wspaniała jakość skały i uroda dróg wspinaczkowych.
Info praktyczne:
Dojazd do Maroka: samolotem tanimi liniami ( z Krakowa, z Warszawy, z Berlina) do Marakeszu.
Dojazd do Taghii; można wynająć land rower ( na 6 osób) do Zaouia (podróż trwa ok. 6 godzin) albo pokonywać dystans w kilku etapach; do Azilal (autobus lub taxi), potem do Ait Mohammed. Tu kończy się droga asfaltowa. Dalej trzeba wynająć taxi (mercedes, land rover) i górską drogą szutrową dojechać do Zaouia. To ostatnie miasteczko, gdzie można zrobić zakupy. Droga jezdna kończy się w Zaouia. Dalej do wsi Taghia trzeba dojść na piechotę, można wynająć muła do transportu bagażu. Dystans ten pokonujemy w ok. 2,5 godz.
Noclegi: Schronisko Saida (na końcu wsi) i schronisko Rezkiego w centrum wsi, w obu warunki podobne, pokoje wieloosobowe (prycze na ziemi), prysznic z ciepłą wodą.
Schroniska oferują wyżywienie (2 posiłki dziennie), kuchnia berberyjska; kuskus, taijna (ziemniaki z warzywami), baranina, zupa fasolowa, herbata miętowa.
Cena za nocleg z wyżywieniem (2 posiłki)-10-12 eu dziennie od osoby
Sezon wspinaczkowy; wiosna i jesień
Sprzęt na wspinanie; lina podwójna 2 x 55-60m, 15 ekspresów, friendy i stopery, kewlary.
Przewodniki wspinaczkowe; schematy w schroniskach na miejscu, Internet, przewodnik Ch.Raviera taghia-montagnes berberes
Waluta; dirham wart 1/11 euro, wymienia się w Marakeszu w kantorach, są też bankomaty w dużych miastach.
GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA |
