 DOLOMITY -Sella
Mur Occidentale del Pissadu
To bardzo popularny i lubiany przez wspinaczy rejon. Z Cortiny jedziemy w kierunku Passo Gardena. Kilkaset metrów przed przełęczą Passo Gardena (2121m), gdzie jest skupisko atrakcji turystycznych (punkt widokowy, schronisko, parking, wejście na szlak turystyczny) można zatrzymać się na wcześniejszym parkingu, który jest tuż pod ścianą. Na parkingu, a właściwie na dzikim campingu na ogół jest dużo ludzi, część z nich to wspinacze, część to turyści, w okolicy są wyśmienite via ferraty.
W górze widać okazały Mur Occidentale del Pissadu – północno-zachodnia ściana z trudnymi, 300-400-metrowymi drogami. Podejście pod ścianę z parkingu znakowaną ścieżką ok. pół godziny. Na Murze Occidentale Parete Nord- czyli na części ściany o wystawie północnej spotkamy takie drogi; patrząc od prawej; Pilastro del Sibilo- opisana jako piękna i dość łatwa wspinaczka(1 pasaż VI- a dużo łatwego terenu), dalej dwie drogi VII-kowe, i następne dwie trudne i efektowne 300-metrowe sportowe wspinaczki Anton aus Tirol VIII+/IX- autorstwa Michellini i Ortolani z 2003 i obok linia równoległa Oro e carbone VIII droga zespołu Piardi i Tremolada, opisana entuzjastycznie w przewodniku. Dalej ściana zakręca, potężny filar o wystawie zachodniej nosi nazwę Torre Brunico. Są na nim dwie drogi; bardzo popularna, stara (z 1933r) droga V+ Winter/Ziegelauer i włoska (Piardi, Tremolada) z 1997r sportowa droga Ottovolante o trudnościach 7a+. Ostatnia droga z lewej strony (oddalona od reszty dróg ) znowu o wystawie północnej to Tridentina VIII+A0 (przejście przez okap techniką hakową) również autorstwa Piardiego.
Niektóre partie ściany są często po deszczu mokre, szczególnie w okolicy drogi Oro e carbone idącej płytami, które wyglądają na naturalny ciek wodny po deszczu, zresztą to ściana północna. Torre Brunico jest bardziej wystawiona na wiatr i popołudniowe słońce.
Opis drogi:
Ottovolante autorzy Piardi, Tremolando, Zampieri 1997r., 400m, VIII/VIII+ czas wspinania 5-6 godz. Linia drogi biegnąca u dołu w stromych płytach a wyżej w przewieszonej skale jest bardzo efektowna, skała jest w kolorze żółto-czarnym, bogato urzeźbiona, lita. Ottovolante to droga wysilająca, siłowa, główne trudności to okapik VIII(VIII+) z bulderowym miejscem (trzeba w okapie przytrzymać się kiepskiego chwyciku i mocno do góry sięgnąć a właściwie strzelić do klamki). Drugie trudne miejsce VIII- to znowu okapik z trudnym, długim sięgnięciem a właściwie strzałem, poza tym droga dosyć równa, przeważają trudności VII-kowe, w dobrze uklamionej, lekko przewieszonej lub pionowej skale. Droga jest obita spitami.
Podejście krótkie-ok. 20min. Z parkingu (kilkaset metró przed Passo Gardena) idziemy w stronę widocznego muru Pissadu i ferratą pod ścianę.
Po skończeniu drogi trzeba jeszcze wyjść do góry na plateau, dalej w kierunku schroniska Pissadu i w dół do via ferraty i nią pod ścianę. Zejście -około godziny do parkingu.
Piz Ciavazes
Piz Ciavazes to jedna z bardziej popularnych wspinaczkowo ścian w Selli, ma charakterystyczną sylwetkę: rozległe urwisko z gęstą siatką dróg, z których większość kończy się nie wychodząc na wierzchołek na tzn. półce kozic, przechodzącej w poprzek ściany. Są tu drogi i łatwe IV, V i dużo trudniejsze aż do IX-tek, słowem mamy całe spektrum trudności i duży wybór. Drogi są albo częściowo wyposażone w spity czy haki albo (te najnowsze) ubezpieczone sportowo spitami. Skała jest przyjazna, ściana słoneczna, szybkie podejście: z parkingu Ciavazes 15 min., możliwość spania na dziko niedaleko ściany –wszystko to zwiększa popularność Piz Ciavazes.
Opis drogi:
Piz Ciavazes, (2500m),- Filar Abrama, autorzy Abram, Gombocz, 1953r VII, 370m, ściana płd.- wsch., czas wspinania 4-6 godz. Filar Abrama to klasyk popularny o umiarkowanych trudnościach: przyjemna droga na słoneczny dzień, najtrudniejszy VII- kowy wyciąg to lekko przewieszona techniczna płyta z zaciątkiem, skała miejscami trochę śliska, także polecana magnezja, do uzupełnienia asekuracji stałej w ścianie potrzebny zestaw stoperów i friendów. Zejście półką kozic i dalej ścieżką w dół (1zjazd) na przeł. Passo Sella albo z półki kozic zjazd pod ścianę jedną z dróg sportowych wyposażonych w stanowiska zjazdowe.
Info praktyczne;
Noclegi; campingi, jest równiez możliowść spania na dziko np. na parkingu pod murem Pissadu, na dzikim campie pod Piz Ciavazes
Przewodniki; w Cortinie w księgarni i sklepie wspinaczkowym duży wybór przewodników po różnych rejonach Dolomitów.
Sprzęt; lina podwójna 60 m, 15 ekspresów, na niektóre drogi friendy, stopery.
GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA |
