 Plan Modernizacji Technicznej Sił Zbrojnych RP na lata 2017-2022 wygląda następująco:
podpisany przez szefa MON w dniu 7 października br
1. Program Operacyjny obrony powietrznej (planowane lata pozyskania):
– przeciwlotniczy i przeciwrakietowy zestaw rakietowy średniego zasięgu „Wisła” (2019-22) (czytaj także: Macierewicz: Polska chce sfinalizować zakup Patriotów do końca roku oraz: MSPO 2016: Amerykańsko-izraelski pocisk dla systemów Patriot oferowanych Polsce);
– przeciwlotniczy zestaw rakietowy krótkiego zasięgu „Narew” (2021-22);
– samobieżny przeciwlotniczy zestaw rakietowy POPRAD (2018-21) (czytaj także: Polska armia kupuje systemy POPRAD);
– zmodernizowany przenośny przeciwlotniczy zestaw rakietowy Piorun (2017-22).
2. Program Operacyjny wsparcia bojowego i zabezpieczenia technicznego:
– śmigłowce wielozadaniowe, oparte o wspólną platformę wraz z pakietem logistycznym i szkoleniowym (2018-22) (czytaj także: MON: Trzy firmy zaproszone do przetargu na śmigłowce);
– śmigłowce uderzeniowe „Kruk” wraz z pakietem logistycznym i szkoleniowym (2019-22).
3. Program Operacyjny zintegrowane systemy wsparcia dowodzenia – C4ISR:
– BMS (2019-22) (czytaj także: Zamówienie Systemu Zarządzania Walką Szczebla Batalionu (SZWSB) – kryptonim „ROSOMAK BMS”).
4. Program Operacyjny modernizacja wojsk pancernych i zmechanizowanych:
– modernizacja czołgów Leopard 2A4 (2018-21) (czytaj także: Demonstrator zmodernizowanego czołgu podstawowego Leopard 2PL);
– wóz wsparcia ogniowego Gepard (od 2022) (czytaj także: Wóz Wsparcia Bezpośredniego Gepard);
– nowy bojowy wóz piechoty pod kryptonimem Borsuk (od 2021) (czytaj także: Bojowy Wóz Piechoty Borsuk).
5. Program Operacyjny KTO Rosomak:
– KTO Rosomak w wersji bazowej (2016-20);
– KTO Rosomak – wozy bojowe z wieżą ZSSW-30 z wyrzutnią ppk Spike (2022-23).
6. Program Operacyjny ppk Spike:
– ppk Spike LR DUAL dla KTO Rosomak (2018-21) (czytaj także: Tysiąc pocisków przeciwpancernych SPIKE-LR dla Wojska Polskiego).
7. Program Operacyjny indywidualne wyposażenie i uzbrojenie żołnierza „Tytan”:
– podsystem uzbrojenia, obserwacji i rozpoznania, obrony balistycznej, zarządzania C4I, przenoszenia wyposażenia, umundurowania, obrony przed BMR oraz moduł monitorowania życia i pakiety uzupełniające (2020-22).
8. Program Operacyjny zwalczanie zagrożeń na morzu:
– nowoczesny niszczyciel min „Kormoran II” (2016-21) (czytaj także: ORP „Kormoran” wyszedł w morze na próby [ZDJĘCIA]);
– okręt obrony wybrzeża „Miecznik” (2021-26);
– okręt patrolowy z funkcją zwalczania min „Czapla” (2021-26);
– okręt podwodny nowego typu „Orka” (2024-26);
– zbiornikowiec paliwowy „Supply” (2020-22).
9. Program Operacyjny rozpoznanie obrazowe i satelitarne:
– BSP klasy mini pionowego startu i lądowania „Ważka” (2018);
– BSP klasy mikro (2017);
– BSP klasy taktycznej krótkiego zasięgu „Orlik” (od 2020);
– BSP klasy taktycznej średniego zasięgu „Gryf” (od 2020) (czytaj także: Gryf – nowy polski dron na bazie Watchkeepera);
– BSP klasy mini „Wizjer” (od 2020);
– BSP klasy operacyjnej (MALE) „Zefir” (od 2020).
10. Program Operacyjny modernizacja wojsk rakietowych i artylerii:
– moduły dywizjonowe „Regina” ze 155 mm samobieżną haubicą Krab (2017-22) (czytaj także: Pierwsza dostawa podwozi dla AHS Krab);
– moduły dywizjonowe wieloprowadnicowych wyrzutni rakietowych „Homar” (2019-22) (czytaj także: Polskie Kły VIII – Propozycja na Homara: HIMARS oraz: Polskie Kły IX – Propozycja na Homara: Lynx);
– Kompanijne moduły ogniowych 120 mm moździerzy samobieżnych „RAK” (2017-19) (czytaj także: Wojsko Polskie kupiło Samobieżne Moździerze RAK i armatohaubice Krab).
11. Program Operacyjny samolot szkolno-trenignowy ATJ:
– pozyskanie samolotów szkolenia zaawansowanego, systemu szkolenia, w tym m.in. symulatorów oraz szkolenia personelu technicznego i latającego, a także pakietu logistycznego (2016-17) (czytaj także: Pierwszy lot „Polskiego” Mastera [ZDJĘCIA]).
12. Program Operacyjny rozpoznanie patrolowe:
– pojazdy rozpoznawcze dla pododdziałów dalekiego rozpoznania„Żmija” (2020-22);
– lekkie opancerzone transportery rozpoznawcze „Kleszcz” (2021-22);
– informatyczny system zbierania, analizy i dystrybucji informacji od wszystkich elementów ISTAR (rozpoznania patrolowego, dalekiego, elektronicznego, obrazowego i osobowego) „Sowa” (2018-22);
– zautomatyzowany system zbierania, gromadzenia, przetwarzania i dystrybucji wiadomości rozpoznawczych otrzymywanych od elementów dalekiego rozpoznania „Pająk” (2018-22).
13. Program Operacyjny cyberobrona i narodowa kryptologia:
– bezpieczeństwo cybernetyczne (2018-22);
– wsparcie kryptologiczne (2017-22).
14. Poza Programem Operacyjnym – obszar priorytetowy Obrona Terytorialna:
– wyposażenie komunikacyjne (2017-22);
– wyposażenie ochronne (2017-19);
– uzbrojenie osobiste żołnierza (2017-19);
– urządzenia noktowizyjne (2017-19);
– pojazdy (2018-22) (czytaj także: Opublikowano projekt ustawy tworzącej Wojska Obrony Terytorialnej).
Wybrano systemy łączności satelitarne] do okrętów MW RP
6 października Inspektorat Uzbrojenia rozstrzygnął ogłoszony w marcu 2015 r. przetarg na dostawę terminali satelitarnych SATCOM BROADBAND do okrętów Marynarki Wojennej RP. Spośród 4 ofert wybrano TTcomm SA, która zażądała 18,6 min PLN brutto za sprzęt montaż uruchomienie i szkolenie obsługi.
Porozumienie Polskiej Grupy Zbrojeniowej i Saba
26 października, podczas Warsaw Security Forum 2016, Polska Grupa Zbrojeniowa S.A. i szwedzki koncern Saab AB zawarły porozumienie w sprawie możliwości współpracy przy budowie nowych okrętów dla Marynarki Wojennej RP. Program Orka może być źródłem zacieśnienia współpracy pomiędzy obydwoma podmiotami. Sab jest już obecny na omawianym rynku. Przykładem mogą być: radary Sea Grafie, pociski przeciwokrętowe RBS 15 Mk3, bezzałogowy przeciwminowy pojazd podwodny Double Eagle.
Ruszyła budowa Successora
5 października w stoczni BAE Systems Maritime - Submarines, w Barrow-in-Furness, rozpoczęły prace nad programem Successor. Jest to prototypowy okrętu podwodny. W Royal Navy zastąpić mają one starszego typu konstrukcje Vanguard. Przewiduje się, że pierwsze jednostki wejdą do służby około 2030 roku.
Duński 0PV z polskim udziałem
9 września w stoczni Karstensens Skibsvaerft A/S w Skagen ochrzczono trzeci okręt patrolowy nadając mu imię Lauge Koch (P572) na cześć duńskiego geologa i polarnika. Kadłub tego OPV zbudowany został w stoczni Crist w Gdyni.
Zumwalt chodzi do gry
15 października w Baltimore odbyła się uroczystość podniesienia bandery na prototypowym niszczycielu USS Zumwalt (DDG 1000). Zakłada się, że zdolność operacyjną Zumwalt osiągnie w 2018 r. Portem macierzystym okrętu ma być najnowocześniejsza baza morska US Navy, czyli San Diego (Kalifornia). Niszczyciele rakietowe typu Zumwalt, pierwotnie zamówione w liczbie 32 jednostek, wejdą do służby w US Navy w trzech egzemplarzach: USS Zumwalt (DDG-1000), USS Michael Monsoor (DDG-1001) i USS Lyndon B. Johnson (DDG-1002). Na ostatnim z nim zaplanowano testy działa elektromagnetycznego dużego kalibru General Atomic Blitzer Railgun (nad podobnym pracują też Japończycy: Nowe japońskie niszczyciele będą uzbrojone w działa laserowe i elektromagnetyczne). USS Zumwalt został wyposażony m.in. w zintegrowany system zasilania (Integrated Power System - IPS), zintegrowany system broni podwodnej (Integrated Undersea Warfare System - IUSW), radar dwupasmowy (Dual Band Radar - DBR) i autonomiczny system przeciwpożarowy (Autonomic Fire Suppression System - AFSS). Niszczyciel jest znacznie większy od typowych tego typu jednostek US Navy. Charakteryzuje go długość około 185m i szerokość niemal 24m. Jednak pomimo swojej wielkości jest w stanie pomieścić zaledwie 147-osobową załogę. Zobacz.
Bell V-247 Vigilant
Bell V-247 Vigilant - bojowy bezzałogowy przemiennopłat pionowego startu i lądowania (VTOL) projektowany z myślą o United States Marine Corps (Korpus Piechoty Morskiej Stanów Zjednoczonych, USMC, w skrócie Marines – jeden z rodzajów amerykańskich sił zbrojnych. W kwietniu 2006 służyło w nim 178 tys. żołnierzy. Rezerwa Korpusu Piechoty Morskiej (Marine Corps Reserve) liczyła w 2004 102 tys. żołnierzy. Jakkolwiek Korpus jest osobną służbą, wraz z marynarką wojenną Stanów Zjednoczonych podlega kierującemu Departamentem Marynarki sekretarzowi marynarki). Oznaczenie V-247 ma nawiązywać do zdolności wsparcia sił ekspedycyjnych US Marines 24/7, czyli 24 godziny na dobę przez 7 dni w tygodniu przez dwa bezzałogowce. W projekcie maszyny wykorzystano rozwiązania wykorzystane w samolocie Bell-Boeing V-22 Osprey oraz nowym projekcie Bell V-280 Valor. Sięgnięto również po rozwiązania technologiczne sprawdzone w rozwijanym w latach 90. ubiegłego wieku rozpoznawczym Bell Eagle Eye. V-247 ma łączyć w sobie cechy klasycznego śmigłowca, zdolności do pionowego startu i lądowania a dzięki dużej prędkości przelotowej, cechy samolotów zdolnych do latania z prędkościami niedostępnymi dla klasycznych śmigłowców. Bell projektuje aparat z myślą o użyciu go przez United States Marine Corps. Dlatego też ma być on zdolny do operowania z lotnisk, pokładów lotniskowców, okrętów desantowych ale również lądowisk polowych, pozbawionych specjalistycznego wyposażenia i infrastruktury. Samolot ma być zdolny do wypełniania zadań rozpoznania, zwiadu, obserwacji, misji eskortowych, dowodzenia i łączności. W konstrukcji płatowca dużą wagę przywiązano do jego modułowej budowy, mającej ułatwić i przyspieszyć przystosowanie aparatu poprzez skonfigurowanie go z odpowiednich modułów do wypełnienia misji. Będzie to możliwe do wykonania w warunkach polowych jak również w możliwie najkrótszym czasie. V-247 ma być zdolny do przenoszenia uzbrojenia. Lekkich torped Torpeda Mark 50, pocisków AGM-114 Hellfire, Joint Air to Ground Missile. Łączna masa przenoszonego na pokładzie wyposażenia, w tym boi hydroakustycznych, radiolokatora i uzbrojenia ma wynosić 907 kg. Składane skrzydła i wirniki mają ułatwić bazowania aparatu na pokładzie fregat lub niszczycieli oraz transport powietrzny. Boeing C-17 Globemaster III będzie w stanie wziąć na pokład dwa samoloty V-247. Samolot ma być również zdolny do pobierania paliwa w powietrzu. Potencjalne rozpoczęcie produkcji V-247 mogło by się rozpocząć w 2023 roku. Zobacz.
Indie rozpoczęły wybór nowych myśliwców
8 października Ministerstwo Obrony Indii wystosowało zapytanie dotyczące samolotów wielozadaniowych. Planowany zakup ma zastąpić obecnie eksploatowane MiG-i-21/-27, a także Jaguary. Ważnym zawartym w zapytaniu kryterium wyboru ma być ulokowania produkcji w Indiach.
Super Herculesy dla Niemiec
4 października minister obrony RFN Ursula von der Leyen poinformowała, że Berlin planuje kupić od czterech do sześciu samolotów transportowych Lockheed Martin C-130J Super Hercules.
©® GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA |
