Tatry Dolina Pięciu Stawów Morskie Oko Czarny Staw - 300 autorskich fotografi
Dolina Pięciu Stawów Polskich jest najrozleglejszą spośród polskich wysokogórskich dolin. Jest to miejsce wyjątkowo malownicze. Piękno otaczających dolinę szczytów wzmacniane jest przez urok znajdujących się w dolinie olbrzymich stawów, z których największy - Wielki Staw - ma powierzchnię 34,1 ha i głębokość dochodzącą do 79,3 m.
MORSKIE OKO
Morskie Oko - największe i najpiękniejsze jezioro tatrzańskie. Wody Morskiego Oka otoczone są najwyższymi szczytami Tatr Polskich. Leży ono w kotlinie stanowiącą górną część Doliny Rybiegu Potoku. Stara nazwa jeziora to Rybi Staw od żyjącego w wodach Morskiego Oka pstrąga.
CZRNY STAW
Czarny Staw pod Rysami (zwany również Czarnym Stawem nad Morskim Okiem) położony jest na wysokości 1583 m n.p.m. w kotle polodowcowym, u stóp Kazalnicy. Jego powierzchnia wynosi ponad 20 ha, a maksymalna głębokość dochodzi do 76 m. Jest drugim co do głębokości jeziorem w Tatrach i czwartym w Polsce.
Dolina Pięciu Stawów Polskich jest najrozleglejszą spośród polskich wysokogórskich dolin. Jest to miejsce wyjątkowo malownicze. Piękno otaczających dolinę szczytów wzmacniane jest przez urok znajdujących się w dolinie olbrzymich stawów, z których największy - Wielki Staw - ma powierzchnię 34,1 ha i głębokość dochodzącą do 79,3 m.
Architektura (łac. architectura, od architector – buduję)– sztuka i technika budowania w celu realizacji praktycznych i artystycznych wymagań ludzi cywilizowanych. Wyróżnia się architekturę miejską i wiejską a także sakralną i świecką (obronną, mieszkalną, budowli gospodarczych, budowli ogrodowych, budowli użyteczności publicznej). Architekturze przypisywano często rolę przodującą w stosunku do malarstwa i rzeźby.
Architektura (łac. architectura, od architector – buduję)– sztuka i technika budowania w celu realizacji praktycznych i artystycznych wymagań ludzi cywilizowanych. Wyróżnia się architekturę miejską i wiejską a także sakralną i świecką (obronną, mieszkalną, budowli gospodarczych, budowli ogrodowych, budowli użyteczności publicznej). Architekturze przypisywano często rolę przodującą w stosunku do malarstwa i rzeźby.
Architektura (łac. architectura, od architector – buduję)– sztuka i technika budowania w celu realizacji praktycznych i artystycznych wymagań ludzi cywilizowanych. Wyróżnia się architekturę miejską i wiejską a także sakralną i świecką (obronną, mieszkalną, budowli gospodarczych, budowli ogrodowych, budowli użyteczności publicznej). Architekturze przypisywano często rolę przodującą w stosunku do malarstwa i rzeźby.
Architektura (łac. architectura, od architector – buduję)– sztuka i technika budowania w celu realizacji praktycznych i artystycznych wymagań ludzi cywilizowanych. Wyróżnia się architekturę miejską i wiejską a także sakralną i świecką (obronną, mieszkalną, budowli gospodarczych, budowli ogrodowych, budowli użyteczności publicznej). Architekturze przypisywano często rolę przodującą w stosunku do malarstwa i rzeźby.
Architektura (łac. architectura, od architector – buduję)– sztuka i technika budowania w celu realizacji praktycznych i artystycznych wymagań ludzi cywilizowanych. Wyróżnia się architekturę miejską i wiejską a także sakralną i świecką (obronną, mieszkalną, budowli gospodarczych, budowli ogrodowych, budowli użyteczności publicznej). Architekturze przypisywano często rolę przodującą w stosunku do malarstwa i rzeźby.
Architektura (łac. architectura, od architector – buduję)– sztuka i technika budowania w celu realizacji praktycznych i artystycznych wymagań ludzi cywilizowanych. Wyróżnia się architekturę miejską i wiejską a także sakralną i świecką (obronną, mieszkalną, budowli gospodarczych, budowli ogrodowych, budowli użyteczności publicznej). Architekturze przypisywano często rolę przodującą w stosunku do malarstwa i rzeźby.
Architektura (łac. architectura, od architector – buduję)– sztuka i technika budowania w celu realizacji praktycznych i artystycznych wymagań ludzi cywilizowanych. Wyróżnia się architekturę miejską i wiejską a także sakralną i świecką (obronną, mieszkalną, budowli gospodarczych, budowli ogrodowych, budowli użyteczności publicznej). Architekturze przypisywano często rolę przodującą w stosunku do malarstwa i rzeźby.
Architektura (łac. architectura, od architector – buduję)– sztuka i technika budowania w celu realizacji praktycznych i artystycznych wymagań ludzi cywilizowanych. Wyróżnia się architekturę miejską i wiejską a także sakralną i świecką (obronną, mieszkalną, budowli gospodarczych, budowli ogrodowych, budowli użyteczności publicznej). Architekturze przypisywano często rolę przodującą w stosunku do malarstwa i rzeźby.
Architektura (łac. architectura, od architector – buduję)– sztuka i technika budowania w celu realizacji praktycznych i artystycznych wymagań ludzi cywilizowanych. Wyróżnia się architekturę miejską i wiejską a także sakralną i świecką (obronną, mieszkalną, budowli gospodarczych, budowli ogrodowych, budowli użyteczności publicznej). Architekturze przypisywano często rolę przodującą w stosunku do malarstwa i rzeźby.
Architektura (łac. architectura, od architector – buduję)– sztuka i technika budowania w celu realizacji praktycznych i artystycznych wymagań ludzi cywilizowanych. Wyróżnia się architekturę miejską i wiejską a także sakralną i świecką (obronną, mieszkalną, budowli gospodarczych, budowli ogrodowych, budowli użyteczności publicznej). Architekturze przypisywano często rolę przodującą w stosunku do malarstwa i rzeźby.
Architektura (łac. architectura, od architector – buduję)– sztuka i technika budowania w celu realizacji praktycznych i artystycznych wymagań ludzi cywilizowanych. Wyróżnia się architekturę miejską i wiejską a także sakralną i świecką (obronną, mieszkalną, budowli gospodarczych, budowli ogrodowych, budowli użyteczności publicznej). Architekturze przypisywano często rolę przodującą w stosunku do malarstwa i rzeźby.
Architektura (łac. architectura, od architector – buduję)– sztuka i technika budowania w celu realizacji praktycznych i artystycznych wymagań ludzi cywilizowanych. Wyróżnia się architekturę miejską i wiejską a także sakralną i świecką (obronną, mieszkalną, budowli gospodarczych, budowli ogrodowych, budowli użyteczności publicznej). Architekturze przypisywano często rolę przodującą w stosunku do malarstwa i rzeźby.
Architektura (łac. architectura, od architector – buduję)– sztuka i technika budowania w celu realizacji praktycznych i artystycznych wymagań ludzi cywilizowanych. Wyróżnia się architekturę miejską i wiejską a także sakralną i świecką (obronną, mieszkalną, budowli gospodarczych, budowli ogrodowych, budowli użyteczności publicznej). Architekturze przypisywano często rolę przodującą w stosunku do malarstwa i rzeźby.
Architektura (łac. architectura, od architector – buduję)– sztuka i technika budowania w celu realizacji praktycznych i artystycznych wymagań ludzi cywilizowanych. Wyróżnia się architekturę miejską i wiejską a także sakralną i świecką (obronną, mieszkalną, budowli gospodarczych, budowli ogrodowych, budowli użyteczności publicznej). Architekturze przypisywano często rolę przodującą w stosunku do malarstwa i rzeźby.
Architektura (łac. architectura, od architector – buduję)– sztuka i technika budowania w celu realizacji praktycznych i artystycznych wymagań ludzi cywilizowanych. Wyróżnia się architekturę miejską i wiejską a także sakralną i świecką (obronną, mieszkalną, budowli gospodarczych, budowli ogrodowych, budowli użyteczności publicznej). Architekturze przypisywano często rolę przodującą w stosunku do malarstwa i rzeźby.
Architektura (łac. architectura, od architector – buduję)– sztuka i technika budowania w celu realizacji praktycznych i artystycznych wymagań ludzi cywilizowanych. Wyróżnia się architekturę miejską i wiejską a także sakralną i świecką (obronną, mieszkalną, budowli gospodarczych, budowli ogrodowych, budowli użyteczności publicznej). Architekturze przypisywano często rolę przodującą w stosunku do malarstwa i rzeźby.
Architektura (łac. architectura, od architector – buduję)– sztuka i technika budowania w celu realizacji praktycznych i artystycznych wymagań ludzi cywilizowanych. Wyróżnia się architekturę miejską i wiejską a także sakralną i świecką (obronną, mieszkalną, budowli gospodarczych, budowli ogrodowych, budowli użyteczności publicznej). Architekturze przypisywano często rolę przodującą w stosunku do malarstwa i rzeźby.
Architektura (łac. architectura, od architector – buduję)– sztuka i technika budowania w celu realizacji praktycznych i artystycznych wymagań ludzi cywilizowanych. Wyróżnia się architekturę miejską i wiejską a także sakralną i świecką (obronną, mieszkalną, budowli gospodarczych, budowli ogrodowych, budowli użyteczności publicznej). Architekturze przypisywano często rolę przodującą w stosunku do malarstwa i rzeźby.
Architektura (łac. architectura, od architector – buduję)– sztuka i technika budowania w celu realizacji praktycznych i artystycznych wymagań ludzi cywilizowanych. Wyróżnia się architekturę miejską i wiejską a także sakralną i świecką (obronną, mieszkalną, budowli gospodarczych, budowli ogrodowych, budowli użyteczności publicznej). Architekturze przypisywano często rolę przodującą w stosunku do malarstwa i rzeźby.