 Jak sie ubrać
Informacje o potrzebnym na wycieczce ekwipunku (ubiorze, plecaku, latarce, apteczce), prowiancie i piciu — dostosowanym do planowanej wycieczki.
Obuwie jest kluczową częścią wyposażenia turysty. Niewygodne, obcierające stopę, spowoduje nie tylko brak komfortu, ale może poważnie utrudnić marsz i doprowadzić do bolesnych odparzeń. Obecnie buty turystyczne są lekkie (niekoniecznie skórzane, raczej z wodoodpornych materiałów), ale — co ważne — na wibramie i zabezpieczające kostkę.
Ubranie zabezpiecza turystę przed możliwymi warunkami pogodowymi: ulewą, zimnym wiatrem, nagłym śniegiem, ale także upałem i intensywnym nasłonecznieniem. Ubierać można się „na cebulkę”, czyli zakładać (lub odpowiednio do warunków zdejmować) kolejne warstwy ubrania. Można także wyposażyć się w ubrania oddychające, przeciwpotne, chroniące przed wiatrem i deszczem. Warto pamiętać o czapce zabezpieczającej przed słońcem (także o okularach). Jeśli wycieczka odbywa się wiosną lub jesienią, albo prowadzi wysoko w góry, to mogą przydać się rękawiczki i zimowa czapka.
Plecak powinien mieć wielkość dostosowaną do planowanej wycieczki i sposobu wędrowania. Na jednodniową wycieczkę wystarczy niewielki, 20-30 l. plecak. Nie musi być nawet szczególnie wodoodporny, rzeczy w środku można zabezpieczyć. Plecak na wielodniowe rajdy powinien być duży, by większość naszych rzeczy zmieściła się w środku. Wędrowanie z rzeczami porozwieszanymi na zewnątrz plecaka w Tatrach może być niebezpieczne, bo takie rzeczy łatwo zaczepiają się występy skalne.
Latarka jest konieczna, zwłaszcza podczas dłuższych wycieczek (a zwłaszcza jesienią). Znane są przypadki nieplanowanych noclegów z powodu braku latarki.
Apteczka rzadko znajduje się w plecaku tatrzańskich turystów, chociaż powinna. Nawet jeśli nie nam, to przy niesieniu pomocy innym może się przydać. Warto mieć w niej podstawowe artykuły, takie jak plastry i bandaż, a także coś na typowe problemy żołądkowe. Uwaga: nie wolno innym osobom podawać żadnych leków, chyba że same świadomie o to poproszą.
Przewodnik (książkowy) pełni obecnie bardziej rolę wzbogacającą turystę, niż prowadzącą po szlakach. Z pewnością należy przeczytać opis wycieczki przed wyruszeniem w góry, by dobrze wycieczkę zaplanować i nie przegapić atrakcji, które napotkamy na szlaku. Mapa w Tatrach również pełni rolę pomocniczą — przy założeniu, że turysta do wycieczki przygotuje się wcześniej. Natomiast kompas i GPS latem w Tatrach raczej się nie przydadzą, natomiast podczas wycieczek zimowych mogą być nieocenione — mogą uratować życie.
Kijki teleskopowe (według wielu opinii) ułatwiają marsz — w zejściu odciążają kolana, a podczas podchodzenia przenoszą część ciężaru na ręce. Warto jednak pamiętać, że nie w każdym terenie można kijków używać. Podczas wędrówki po skałach powinny być złożone i przymocowane do plecaka. Z pewnością kijki przydają się podczas marszu z dużym i ciężkim plecakiem, oraz w głębokim śniegu. Wtedy są nieocenione.
Dodatkowe wyposażenie w Tatrach nie jest potrzebne. Biwakować nie wolno, więc ta część ekwipunku byłaby tylko zbędnym obciążeniem. Przy dobrych (letnich) warunkach, nawet najtrudniejsze szlaki (np. Orla Perć) nie wymagają sprzętu taternickiego, lub wyposażenia używanego na via-ferratach.
Warto pamiętać, że im więcej sprzętu, tym wolniejsze tempo, większe zmęczenie, dłuższy czas trwania wycieczki, i w konsekwencji możliwe problemy, np. zaskoczenie uczestników wycieczki przez zmrok gdzieś w górach.
Prowiant. Podobnie jak przy ekwipunku, ilość prowiantu powinna być dostosowana do planowanej wycieczki. Ważne jest zabezpiecznie takiej ilości napojów, by nie doprowadzić do odwodnienia. Wybór, czy korzystamy z gorącej herbaty z termosu, czy preferujemy zimne napoje w plastikowych butelkach, ma (latem) mniejsze znaczenie. Wiele osób pije wodę ze strumieni i stawów, ale powyżej schronisk. Suchy prowiant powinien być lekkostrawny i wysokokaloryczny. Mogą być batony, tabliczka czekolady czy suszone owoce. Na dłuższe wycieczki należy wziąć kanapki lub artykuły do ich przygotowania. Smakowitym — choć nie najtańszym — uzupełnieniem prowiantu może być posiłek spożyty w schronisku.
®© GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA |
