Garden Garden razem z Grupa Media Informacyjne Ogrody są pasją, której trzeba poświęcić wiele lat. Najpiękniejsze zachwycają wyszukaną architekturą, tajemniczością, bogactwem występujących kwiatów., drzew. Wiele osobowości stawiało lub stawia sobie za cel posiadanie pięknego ogrodu, w którym można odnaleźć poczucie swobody, odprężyć lub pokazać znajomym wypracowany przez lata efekt.Zobacz również: | Rolnictwo | Sadownictwo | Ogrodnictwo |

TERMIN WYSIEWU WARZYW

1. bób: III - poł. IV -botwina: poł. III-poł. IV -cebula: koniec III-15IV
2. fasola karłowa: 10 V - 30 VI
3. fasola tyczkowa: 10 V - 20 V -groch: III-poł. IV
4. kminek: IV-VI
5. marchew wczesna: X lub III
6. marchew późna: IV-VII
7. ogórek: 10 - koniec V
8. pasternak: III - IV -por: III-IV -pietruszka: lll-V -rzepa przedplon: III-IV
9. rzepa poplon: poł. VII - VII -rzodkiewka: III — X -salsefia: III-IV
10. sałata masłowa: IV

TERMINY SIEWU

Podawane przez specjalistów terminy siewu są ter-, minami „książkowymi". Nie mogą one być dokład­ne, co do dnia na terenie całego, dużego kraju.
Musimy też brać pod uwagę, że pogoda często nas zaskakuje i pory roku nie zawsze zmieniają się tak, jakby na to wskazywał kalendarz. Nie trzymaj­my się zbyt rygorystycznie podawanych terminów. Realnie oceniajmy, czy warunki pozwalają na siew.
Żeby upewnić się, że nadeszła już pora na siew możemy wykonać prosty test. Bierzemy za po­mocą 3 palców (kciuka, wskazującego i środko­wego) sporą „szczyptę" ziemi. Ugniatamy bryłkę i sprawdzamy, czy da się ulepić, czy się rozkrusza. Jeśli jest wilgotna i dała się ulepić, na siew jest za wcześnie. W drugim przypadku ziemia wskazuje, że można siać.

GLEBA A CZAS WYSIEWU

Stan gotowości do siewu wiosennego osiągają naj­wcześniej gleby lekkie, próchniczne.
Gleby cięższe, gliniaste nagrzewają się znacznie dłużej i później nadają się do obsiewania.
Gleby gliniasto-piaszczyste, bogate w próchnicę stanowią znakomite podłoże rozwoju i wzrostu roś­lin. Skutecznie magazynują ciepło. Długo potrafią je utrzymać w odróżnieniu od gleb piaszczystych, które nagrzewają się bardzo szybko, ale równie szybko ciepło tracą.

PRZYSŁOWIA

Ile w marcu dni mglistych, tyle w żniwa dni dżdżystych.

Marzec, co z deszczem chadza, mokry czerwiec sprowadza.

W marcu, gdy są grzmoty, urośnie zboże ponad płoty.

Co marzec wypiecze, to kwiedeń wysiecze.

Gdy w marcu deszcz pada, wtedy rolnik biada, gdy słońce jaśnieje, to rolnik się śmieje.

ZGORZELE SŁONECZNO-MROZOWE

W marcu sprawdzamy czy nie powstały na drze­wach zgorzele słoneczno-mrozowe. W pierwszym okresie ich wystąpienia trudno je zauważyć gołym okiem. Ostukując młotkiem korę drzew, w miej­scach, w których kora przemarzła i odstaje od pnia, słychać głuchy odgłos. Jest to znak, że tutaj w wy­niku wahań temperatur (dodatnie w słoneczne zi­mowe dni i ujemne w nocy) nastąpiło powstanie pustej przestrzeni między drewnem a korą. W tych miejscach dociskamy korę do drewna i przybijamy w kilku miejscach małymi gwoździami z szeroką główką. Uszkodzone przez mróz drzewa nawozimy dodatkową dawką nawozów azotowych.

MARZEC NA DZIAŁCE

W marcu, choć rośliny wyglądają na jeszcze śpiące, w rzeczywistości rozpoczynają już swoją wege­tację. Jeżeli nie zrobiliśmy dokładnego przeglądu roślin do tej pory (zaraz po ustąpieniu mrozów), należy wykonać go niezwłocznie. Wszystkie uszko­dzenia kory zrobione przez zwierzęta, a także podłużne pęknięcia na pniu drzew lub grubszych konarach smarujemy maścią ogrodniczą lub farbą emulsyjną z dodatkiem preparatu topsin M.

PRZYCINAMY WINOROŚL

Początek marca to czas przycinania winorośli. Póź­niejsze cięcie może doprowadzić do osłabienia roś­liny. Występuje bowiem wówczas tzw. płacz łozy -obfity wypływ soków z ran po cięciu.
Winorośl owocuje na pędach jednorocznych wy­rastających z dwuletnich pędów zdrewniałych. Te jednoroczne łozy ścinamy nad piątym oczkiem. Z nich wyrosną pędy, które latem i jesienią wyda­dzą owoce.
Pozostałe starsze pędy skracamy, pozostawiając krótkie odcinki (dwa, trzy oczka). Wyrosną z nich latem nowe łozy, które będą owocować w przy­szłym roku.

SADZENIE KRZEWÓW

W większości krzewy liściaste lepiej sadzić jesienią (październik/listopad). Są jednak takie, które ze względu na trudności z regeneracją korzeni należy sadzić wczesną wiosną.
Od początku marca do połowy kwietnia sadzimy: magnolię, piwonię drzewiastą i wawrzynek wilcze-łyko. Wiosenne sadzenie jest pożądane w przy­padku gatunków wrażliwych na mróz: kalina ko­reańska, migdałek, półzimozielone berberysy oraz irgi, milin, słodlin, bluszcz, winobluszcz japoński i powojniki wielkokwiatowe.
Krzewy iglaste można sadzić w dwóch terminach: od chwili rozmarznięcia gleby do wznowienia we­getacji, a więc zwykle do połowy maja lub pod ko­niec sierpnia, początek września.

CIĘCIE KRZEWÓW LIŚCIASTYCH

Na przedwiośniu, zwykle w marcu, przeprowa­dzamy cięcie krzewów zrzucających liście na zimę i kwitnących na pędach tegorocznych. Do tych krzewów należą krzewy kwitnące późno, począw­szy od czerwca: powojniki gatunków Clematis lanu-ginosa, C. viticella i C. jackmanii oraz ich mieszańce, hortensja, budleja, amorfa (indygowiec) i niektó­re gatunki tawuł, kwitnące od końca czerwca do września. Cięcie tych krzewów dobrze wpływa na ich przyrost i kwitnienie.
Podczas cięcia usuwamy wszystkie pędy suche i krzyżujące się. Zdrowe pędy przycinamy do 1/4 - 1/3 długości. W przypadku przemarznięcia przycina się pędy nisko nad ziemią.

CIĘCIE KRZEWÓW cd.

Większość uprawianych krzewów ozdobnych to rośliny tworzące kwiaty na pędach zeszłorocz­nych i starszych (forsycja, pigwowiec, krzewuszka, wczesne tawuły, lilak). W tym przypadku cięcia wykonuje się co 2 lata. Wczesną wiosną, przed roz­poczęciem wegetacji, przeprowadza się prześwie­tlenia. Krzew po tym zabiegu powinien mieć mniej więcej o połowę mniej gałęzi. Usuwa się pędy bar­dzo stare lub uszkodzone oraz pędy nadmiernie zagęszczające krzew.
Po przekwitnieniu (aby nie zmniejszyć efektu kwit­nienia) przeprowadza się .cięcie regulujące. Polega ono na skróceniu pędów o jedną trzecią długości. Tniemy nad pączkiem skierowanym na zewnątrz korony, aby wyrastające pędy nie zagęszczały wnętrza, lecz tworzyły ładny pokrój.

ZDEJMUJEMY ZIMOWE OKRYCIA

Jeżeli pogoda na to pozwala (nie ma przedłużonej ostrej zimy) możemy przystąpić do usuwania otu­li. Na początek najlepiej je rozchylić, aby w razie przymrozków można je było szybko zabezpieczyć. Najwcześniej odkrywamy iglaki. Następnie horten­sje, magnolie. Róże, ze względu na częste marco­we przymrozki, całkowicie odkrywamy dopiero na końcu miesiąca. Osłony zdejmujemy w pochmurny dzień, aby mieć gwarancję, że roślinom nie zagrożą gwałtowne skoki temperatury. Wczesną wiosną, po ustąpieniu mrozów, zdejmujemy również war­stwę ochronną z miejsc obsadzonych roślinami cebulowymi.

CIĘCIE DRZEW OWOCOWYCH

Na przedwiośniu, jeśli nie ma groźby powrotu sil­nych mrozów, przystępujemy do cięć. Nie nale­ży się z tym zbytnio spieszyć, gdyż drzewo może przemarznąć.
Najwcześniej przystępujemy do cięcia jabłoni, na­stępnie grusz i śliw. Jabłonie, grusze i śliwy tniemy „na obrączkę", czylijak najbliżej przewodnika - pnia.
Do cięcia brzoskwiń i moreli przystępujemy, gdy zaczną się im wybarwiać pąki.
Wiśnie i czereśnie tniemy dopiero po owocowaniu - latem. Wiśnie i czereśnie tniemy „na czop", zo­stawiając ok. 15 cm gałęzi.
Konary o średnicy powyżej 1 cm, po cięciu smaru­jemy specjalistycznymi emulsjami.

WYMAGANIA GROCHU I BOBU

Bób siejemy wczesną wiosną, aby zapobiec za­atakowaniu przez czarną mszycę, która pojawia się później. Udaje się na glebach przepuszczalnych oraz dobrze przekopanej glebie zasilonej ostatniej jesieni obornikiem. Bób siejemy w miejscu osłonię­tym od wiatru, na stanowisku słonecznym.
Od chwili kwitnienia do zbiorów wymaga podpie­rania lub przywiązywania do palików. Groch ma takie same wymagania jak bób. Roślina uprawiana jako plon główny dostarcza glebie znaczne ilości azotu i zapewnia wyśmienite warunki poplonom.
Należy pamiętać, że groch na tym samym miej­scu nie może być wysiewany częściej niż raz na cztery lata.

ROŚLINNE SĄSIEDZTWO

Zanim przystąpimy do nasadzeń dobrze jest za­poznać się z wiedzą na temat wpływu sąsiedztwa roślin oraz płodozmianu.
BURAK ĆWIKŁOWY toleruje ogórki, fasolę, groch, warzywa kapustne, sałatę, czosnek, koper, truskawki. Nie odpowiada mu sąsiedztwo pora i szpinaku.
CEBULA dobrze czuje się obok marchwi, pietruszki, buraków ćwikłowych, ogórków, pomidorów, sała­ty, truskawek: Nie lubi sąsiedztwa grochu, kapusty, fasoli, rzodkiewki.
CZOSNEK czuje się świetnie obok marchwi, ogór­ka, pomidora, sałaty, buraka ćwikłowego, bazylii, truskawki oraz drzew i krzewów owocowych. Źle rośnie obok grochu, fasoli i roślin kapustnych.

ROŚLINNE SĄSIEDZTWO CD.

FASOLA lubi towarzystwo ogórków, sałaty, szpina­ku, warzyw kapustnych, rzodkiewki, buraka ćwi­kłowego, selera, kopru, kminku, truskawki. Nie lubi: pora, cebuli, grochu, czosnku, kopru włoskiego.
GROCH lubi sąsiedztwo rzodkiewki, ogórka, wa­rzyw kapustnych, sałaty, marchwi, buraka ćwikło­wego, kopru, kminku, szałwii lekarskiej, nasturcji i nagietka. Lepiej nie sadzić go obok pora, cebuli, fasoli i ziemniaków.
MARCHEW czuje się dobrze obok większości wa­rzyw, ale nie odpowiada jej sąsiedztwo selera.

ROŚLINNE SĄSIEDZTWO CD.

KAPUSTA GŁOWIASTA, BRUKSELKA, KALAFIOR tolerują w uprawie współrzędnej: marchew, se­lera, fasolę, groch, ogórki, szpinak, sałatę, buraka ćwikłowego, pomidora, bazylię. Nie odpowiada im bliskie sąsiedztwo czosnku, pora i cebuli.
KALAREPA może rosnąć obok szpinaku, sałaty, grochu, pora, rzodkiewki, selera, buraka ćwikło­wego. Źle czuje się obok kapusty.
OGÓRKI w uprawie współrzędnej lubią pietruszkę, selera, fasolę, groch, sałatę, buraka ćwikłowego, szpinak, czosnek, bazylię. Nie odpowiada im to­warzystwo pomidora, ziemniaka, rzodkiewki.

ROŚLINNE SĄSIEDZTWO CD.

POMIDOR dobrze uprawiać współrzędnie z pie­truszką, porem, selerem, szpinakiem, cebulą z dymki, czosnkiem, fasolą, sałatą, papryką, bazy­lią, koprem. Niekorzystne jest sąsiedztwo ogórka, grochu, papryki, kopru włoskiego.
POR lubi sąsiedztwo marchwi, pietruszki, ogórka, sałaty, rzodkiewki, selera, pomidora, truskawki. Niewskazane dla niego jest sąsiedztwo grochu, fa­soli, buraka ćwikłowego.
SAŁATA podobnie jak marchew lubi większość warzyw: marchew, ogórki, groch, kapustę, koper włoski, rzodkiewkę, pomidory, cebulę, koper. Tak jak marchew nie znosi selera.
SELER lubi rosnąć obok pora, ogórka, fasoli, grochu, ma się dobrze z kapustą, szpinakiem, truskawka­mi. Niemiłe mu sąsiedztwo sałaty i marchwi.

CIĘCIE ODMŁADZAJĄCE
Odmładzanie roślin to popularna nazwa cięcia od­mładzającego. Zabieg ten przeprowadzamy co kil­ka lat (5-7), przede wszystkim na krzewach, które nie były regularnie przycinane. Możemy przepro­wadzić go jednorazowo na przedwiośniu. Jednak w przypadku krzewów tworzących kwiaty na pę­dach zeszłorocznych spowoduje to brak kwitnienia w tym sezonie. Aby tego uniknąć można zastoso­wać cięcie odmładzające dwuetapowe. Na przed­wiośniu tnie się przy ziemi wszystkie pędy bardzo stare (powyżej 5 lat) i pędy słabe. Natomiast po przekwitnieniu krzewów przycina się wszystkie po­zostałe pędy na wysokości około 30 cm od ziemi. Wysokim i starym krzewom o grubych gałęziach (np. kilkunastoletnie lilaki) pozostawią się dłuższe ich części - do 50 cm.

SPULCHNIENIE ZIEMI

Jednym z podstawowych priorytetów w ogrodzie warzywnym jest przekopanie i spulchnienie ziemi. Gruzełkowata struktura gleby zapewni roślinom najlepsze warunki rozwoju. Sposób przekopania ziemi zależy od jej jakości. Gleby ciężkie i zwarte należy przekopać na głębokość około 20 cm. Przy glebach lekkich ograniczamy się do wzruszenia ziemi grabiami. Przekopywanie ziemi lekkiej jest niewskazane, gdyż prowadzi do jej nadmiernego przesuszania. Wyjątkiem jest przekopywanie zie­mi (niezależnie od rodzaju) w przypadku wiosen­nego nawożenia obornikiem, nawozem zielonym lub wapnowania. Wówczas przekopywanie jest konieczne.

POCZĄTEK ASTRONOMICZNEJ WIOSNY

Dziś rozpoczęcie jednego z czterech podstawo­wych okresów klimatycznych w strefie klimatu umiarkowanego. Wiosna charakteryzuje się umiar­kowanymi temperaturami i niewielkimi opadami atmosferycznymi. Dzień wydłuża się.
Astronomiczna wiosna rozpoczyna się równono-cą wiosenną, czyli w momencie zrównania dłu­gości dnia i nocy. Ziemia znajduje się w punkcie Wagi, a Słońce w punkcie Barana. Wiosna kończy się w momencie przesilenia letniego, trwa więc umownie od 20 marca do 22 czerwca.
Zwyczajowo w Polsce pierwszego dnia wiosny topi lub pali się marzannę, na znak pożegnania zimy i przywołania wiosny. Kukła marzanny przedstawia bowiem słowiańską boginię zimy i śmierci. Obrzęd ten miał zapewnić urodzaj.

MULCZOWANIE

Wiele roślin warzywnych wysianych do gruntu w marcu wymaga w początkowym okresie okry­cia. Przed zimnem, wiatrami i szkodnikami chro­nić może naszą uprawę ściółkowanie, zwane mulczowaniem.
Mulczowanie to zabieg polegający na pokrywaniu upraw warstwą różnych materiałów: kory drzew iglastych, słomy, trawy, torfu, obornika, albo folią polietylenową lub włókniną.
Taka ochrona sprzyja wegetacji. Gleba zabezpie­czona przed nadmiernym parowaniem, jest stale wilgotna. Słońce nie pali młodych roślinek. Folia i włóknina chronią przed gwałtownymi skoka­mi temperatur, które wiosną zdarzają się między dniem i nocą.

ŚCIÓŁKOWANIE I CHWASTY

Ściółkowanie ziemi korą, słomą, przesuszoną trawą jest ekologiczną formą walki z chwastami. Zabieg pomaga również w utrzymaniu wilgotności gleby. Ściółkowanie przeprowadza się w uprawie papryki, pomidorów, cebuli i truskawek. Walczymy z chwa­stami przez regularne pielenie działki. Chwasty zabierają wodę, światło i pokarm roślinom upraw­nym. Są często (np. perz) ulubionym pożywieniem szkodników. Usuwanie ich przez pielenie przynosi dobre efekty i nie niszczy naturalnego środowiska. Ponieważ każdy działkowiec kocha przyrodę, chęt­nie korzysta z ekologicznych sposobów uprawy. Ekologicznym sposobem na kwaśny odczyn ziemi jest posypywanie jej popiołem drzewnym.

TRAWNIK

Po zimie trawnik potrzebuje sporo uwagi i pracy. Koniec marca to czas na dokładne wygrabienie ze wszystkich ubiegłorocznych pozostałości: liści, gałązek, kamieni, śmieci. Warto murawę napowie­trzyć nakłuwając ją np. widłami. Puste miejsca wy­pełniamy dosiewając odpowiednie nasiona traw.
Trawnik po zimie wymaga stosunkowo wczesne­go nawożenia saletrą amonową. Nawóz należy rozsypać bardzo starannie, ponieważ saletra amo­nowa jest nawozem silnie i szybko działającym. W przypadku zbyt dużego nagromadzenia w jed­nym miejscu może dojść na tym obszarze doznisz-czenia darni.
Jeżeli nie robiliśmy tego na jesieni, stosujemy na­wozy potasowe i fosforowe. Co 4 lata stosujemy węglan wapnia.

KWIATY W MARCU

Pod koniec miesiąca wysiewamy kwiaty odporne na chłody: nagietek, ślazówka, mak polny, cha­ber, maczek kalifornijski. Przeflancowujemy siewki kwiatów dwuletnich: niezapominajek, bratków, stokrotek, dzwonków.
Wysiewamy do pojemników lub inspektów kwiaty letnie: aksamitki, nasturcje, tytoń ozdobny, szałwię, cynie, Iwie paszcze, astry letnie, portulak, żeniszki. Trzymamy je w chłodnym pomieszczeniu.
Kwiaty kwitnące w marcu: przebiśniegi, przy-laszczki, ranniki zimowe, krokusy, pierwiosnki, kaczeńce, cebulice, ziarnopłon wiosenny, śnieżniki lśniące, tulipany. Pod koniec marca zakwitają nar­cyzy i sasanki.
Krzewy kwitnące w marcu: oczary, forsycje, waw­rzynek wilczełyko, wierzba iwa, wrzośce.

NAWOŻENIE ROŚLIN OZDOBNYCH

Wiosną roślinom potrzebne są te składniki mine­ralne, które przyspieszają ich wzrost i kwitnienie. Nawozy do zasilania roślin w tym okresie powinny przede wszystkim zawierać azot, potas i fosfor.
Z końcem miesiąca sięgamy po mieszanki wie­loskładnikowe (np. Azofoska, Florovit, Fruktus 2), gdyż zawierają wszystkie potrzebne roślinom makro- i mikroelementy. Niektóre rośliny (np. hor­tensje, róże, rododendrony, borówki) wymagają specjalistycznych nawozów przeznaczonych dla konkretnego gatunku.
Warto rozważyć nawiezienie za pomocą nawo­zów.wolno działających. Ich atutem jest jedno­krotne nawożenie na cały sezon i uniknięcie ryzyka przenawożenia.

KONIEC MARCA

W końcu marca można przesadzać, a przy tym rozmnażać wieloletnie zioła: melisę cytrynową, ty­mianek, miętę czy szałwię. Jeżeli pogoda dopisze, można już sadzić krzewy róż. Róż nie przycinamy po wsadzeniu. Zabieg cięcia przeprowadzamy do­piero po dwóch latach, zawsze w kwietniu.
Sprawdzamy stan ściółki, żwirku, kory lub innego wypełnienia naszych rabat. W razie ubytków uzu­pełniamy nowym materiałem.
W marcu mogą już pojawić się mszyce. Warto za­reagować natychmiast i nie dopuścić do namno­żenia szkodników stosując odpowiednie preparaty opryskowe.

UPRAWA SAŁATY

Sałata jest rośliną lubiącą gleby gliniaste, niezbyt ciężkie, żyzne, próchniczne, umiarkowanie wil­gotne, o odczynie obojętnym. Sałatę na wczesny zbiór w czerwcu wysiewa się na rozsadniku w koń­cu marca rzutowo, rzadko. Przykrywa się cienką (ok. 1-cm) warstwą ziemi lub kompostu. Rozsad-nik umiarkowanie podlewamy. Gdy rozsada ma 4-5 listków (po ok. 4 tygodniach) sadzi się ją na zagon w rozstawie ok. 25x25 cm, nie głębiej niż w rozsadniku. Późne odmiany sałaty, nie wybijające szybko w pędy kwiatowe, uprawiane w lecie jako śródplony lub jako poplony, wysiewa się w rozsad­niku od maja do połowy lipca. Sadzi się je do końca sierpnia, a zbiera przez całe lato i jesień.

WYSIEW PIETRUSZKI
Na działce możemy uprawiać zarówno pietruszkę korzeniową, jak i naciową.
Pietruszkę korzeniową wysiewamy pod koniec marca lub w siewie ozimowym - na przełomie li­stopada i grudnia. Nasiona wysiewamy w rzędach oddalonych od siebie o 20 cm. Wysiana w marcu pietruszka gotowa jest do zbioru w maju i czerwcu.
Można ją także wysiewać w kwietniu i maju na zbiór letnio-jesienny.
Do przechowywania używa się odmian późnych, wysiewanych w maju i zbieranych w październiku i listopadzie. W tym przypadku odległość między rzędami powinna wynosić około 30 cm. Rośliny w rzędzie po, obowiązkowej przerywce powinny być oddalone od siebie o 4-6 cm.

ŁĄCZENIE KWIATÓW CIĘTYCH

Bukiety mieszane z reguły są mniej trwałe niż te komponowane z jednego gatunku kwiatów. Jest to spowodowane wydzielaniem się ze ściętych ło­dyg mleczka lub soku, które utrudniają wchłanianie wody kwiatom innego gatunku.
Niektóre gatunki wręcz działają na siebie nawza­jem toksycznie, np. tulipany i narcyzy. Jeśli chcemy je wstawić do wspólnego wazonu, należy go co­dziennie myć, wymieniać wodę i płukać łodygi.
Łodygi ściętych tulipanów nadal rosną, dlatego najlepiej łączyć je z kwiatami krótszymi, np. sza-firkami. Będą razem pięknie się prezentowały w przezroczystym wazonie.

POMIDORY - PRODUKCJA ROZSADY

Przygotowanie rozsady pomidora trwa od 7 do 9 tygodni. Rozsada wysiana między 15 marca a 5 kwietnia jest gotowa do sadzenia na miej­sce stałe między 15 a 20 maja, czyli po ostatnich przymrozkach.
Nasiona pomidorów wysiewamy rzutowo do skrzynek wypełnionych podłożem do kiełkowania. Rozmieszczamy je rzadko i równomiernie. Przy-sypujemy cienką warstwą ziemi około 1 cm. Zra­szamy wodą. Przykrycie skrzynek folią lub szybką pozwoli utrzymać równomierną temperaturę i wil­gotność. Przeprowadzamy codzienne wietrzenie - odkrywamy skrzynki. Temperatura do wschodu siewek pomidora musi wynosić od 22 do 25°C Po wschodach możemy ją obniżyć do 16-20°C

Rok w ogrodzie to dział poświecony wszystkim zagadnieniom, których celem jest uzyskanie pięknego ogrodu. Zapraszamy do wspólnych prac ogrodowych przez cały rok kalendarzowy.

Rok w ogrodzie to dział poświecony wszystkim zagadnieniom, których celem jest uzyskanie pięknego ogrodu. Zapraszamy do wspólnych prac ogrodowych przez cały rok kalendarzowy.

Rok w ogrodzie to dział poświecony wszystkim zagadnieniom, których celem jest uzyskanie pięknego ogrodu. Zapraszamy do wspólnych prac ogrodowych przez cały rok kalendarzowy.

Rok w ogrodzie to dział poświecony wszystkim zagadnieniom, których celem jest uzyskanie pięknego ogrodu. Zapraszamy do wspólnych prac ogrodowych przez cały rok kalendarzowy.

Rok w ogrodzie to dział poświecony wszystkim zagadnieniom, których celem jest uzyskanie pięknego ogrodu. Zapraszamy do wspólnych prac ogrodowych przez cały rok kalendarzowy.

Rok w ogrodzie to dział poświecony wszystkim zagadnieniom, których celem jest uzyskanie pięknego ogrodu. Zapraszamy do wspólnych prac ogrodowych przez cały rok kalendarzowy.

Rok w ogrodzie to dział poświecony wszystkim zagadnieniom, których celem jest uzyskanie pięknego ogrodu. Zapraszamy do wspólnych prac ogrodowych przez cały rok kalendarzowy.

Rok w ogrodzie to dział poświecony wszystkim zagadnieniom, których celem jest uzyskanie pięknego ogrodu. Zapraszamy do wspólnych prac ogrodowych przez cały rok kalendarzowy.

Rok w ogrodzie to dział poświecony wszystkim zagadnieniom, których celem jest uzyskanie pięknego ogrodu. Zapraszamy do wspólnych prac ogrodowych przez cały rok kalendarzowy.

Rok w ogrodzie to dział poświecony wszystkim zagadnieniom, których celem jest uzyskanie pięknego ogrodu. Zapraszamy do wspólnych prac ogrodowych przez cały rok kalendarzowy.

Rok w ogrodzie to dział poświecony wszystkim zagadnieniom, których celem jest uzyskanie pięknego ogrodu. Zapraszamy do wspólnych prac ogrodowych przez cały rok kalendarzowy.

Rok w ogrodzie to dział poświecony wszystkim zagadnieniom, których celem jest uzyskanie pięknego ogrodu. Zapraszamy do wspólnych prac ogrodowych przez cały rok kalendarzowy.

Rok w ogrodzie to dział poświecony wszystkim zagadnieniom, których celem jest uzyskanie pięknego ogrodu. Zapraszamy do wspólnych prac ogrodowych przez cały rok kalendarzowy.

Rok w ogrodzie to dział poświecony wszystkim zagadnieniom, których celem jest uzyskanie pięknego ogrodu. Zapraszamy do wspólnych prac ogrodowych przez cały rok kalendarzowy.

Rok w ogrodzie to dział poświecony wszystkim zagadnieniom, których celem jest uzyskanie pięknego ogrodu. Zapraszamy do wspólnych prac ogrodowych przez cały rok kalendarzowy.

Rok w ogrodzie to dział poświecony wszystkim zagadnieniom, których celem jest uzyskanie pięknego ogrodu. Zapraszamy do wspólnych prac ogrodowych przez cały rok kalendarzowy.

Rok w ogrodzie to dział poświecony wszystkim zagadnieniom, których celem jest uzyskanie pięknego ogrodu. Zapraszamy do wspólnych prac ogrodowych przez cały rok kalendarzowy.

Rok w ogrodzie to dział poświecony wszystkim zagadnieniom, których celem jest uzyskanie pięknego ogrodu. Zapraszamy do wspólnych prac ogrodowych przez cały rok kalendarzowy.

Rok w ogrodzie to dział poświecony wszystkim zagadnieniom, których celem jest uzyskanie pięknego ogrodu. Zapraszamy do wspólnych prac ogrodowych przez cały rok kalendarzowy.