 Z zielnika
Wspomaganie ziołami układu krwionośnego znane jest od dawna. Jednak zioła korzystnie wpływające na układ krwionośny mają różne właściwości. Mogą poprawiać dotlenienie serca, wspomagać siłę skurczu mięśnia sercowego lub działać rozkurczająco na naczynia wieńcowe. Dlatego to lekarz powinien wskazać zioła, które można stosować w konkretnym przypadku. Szczególną ostrożność powinny zachować osoby chore przewlekle, stale przyjmujące leki, ponieważ połączenie ziół i niektórych farmaceutyków może wywołać wiele działań niepożądanych.
GŁÓG
Jego kwiatostany zawierają aminy aromatyczne o właściwościach regulujących czynność układu krążenia. W ich składzie są też flawonoidy i aminokwasy. Owoce głogu mają mniej flawonoidów, ale więcej witaminy C i A. Głóg jest zalecany jako środek uzupełniający w leczeniu zaburzeń rytmu spowodowanych nadczynnością tarczycy i u kobiet w okresie okołomenopauzalnym. Może być stosowany w leczeniu łagodnych postaci choroby wieńcowej. Wykazuje działanie tonizujące na mięsień sercowy i nieznacznie zwiększa siłę jego skurczów, rozszerza naczynia wieńcowe, obniża ciśnienie krwi i wzmacnia ściany tętnic. Działa przeciwzapalnie, przeciwzakrzepowo, uspokajająco i moczopędnie, co jest korzystne przy wielu schorzeniach układu krwionośnego.
JEMIOŁA
Jest zalecana przy zmianach miażdżycowych, leczeniu nadciśnienia tętniczego i przyśpieszonej akcji serca. Wyciągi z jemioły łagodzą też objawy menopauzy, zwłaszcza kołatanie serca. Surowcem do produkcji leków są pędy i liście z dolnych partii gałązek. Liście jemioły zawierają choliny, wiskotoksyny i lektyny. Wiskotoksyny i lektyny mają bardzo silne działanie, dlatego preparatów z jemioły nie wolno stosować na własną rękę - dawkowanie zawsze ustala lekarz. Owoce rośliny są trujące!
KONWALIA
Glikozydy nasercowe pochodzące z konwalii (liści i kwiatostanów) pomagają wzmacniać siłę skurczów serca. Leki na bazie konwalii są zalecane osobom starszym, które cierpią z powodu tzw. zmęczenia serca. Mogą być stosowane przy niewydolności naczyń wieńcowych oraz po przebytym zawale. Konwalia łagodzi też kołatanie serca.
UWAGA! Wszystkie części rośliny (liście, kwiaty, łodygi, korzenie) są silnie toksyczne. Nie wolno zatem przekraczać zalecanej dawki leku, bo może to doprowadzić do stanu zagrażającego życiu.
NAPARSTNICA
Liście naparstnicy zawierają liczne toksyny, dlatego leków mających w recepturze wyciągi z niej nie wolno stosować bez wyraźnego zalecenia lekarza. Leki są sprzedawane tylko na receptę! Glikozydy nasercowe zawarte w roślinie zwiększają siłę skurczu mięśnia sercowego, zwalniają tętno. Glikozydy z liści i nasion wchodzą w skład preparatów stosowanych w leczeniu niewydolności krążenia.
MIŁORZĄB
Surowcem zielarskim są liście, a składnikiem leczniczym - zawarte w nich laktony diterpenowe, nazywane ginkgolidami, oraz iiawonoidy i biflawonoidy. Miłorząb polecany jest osobom z postępującą miażdżycą i chorobą wieńcową. Pomaga likwidować szumy uszne, zawroty głowy, otępienie umysłowe. Preparaty z miłorzębu skutecznie udrażniają i wzmacniają wszystkie ścianki naczyń krwionośnych, dzięki czemu mózg i mięsień sercowy są lepiej dotlenione. Usprawniają też krążenie w kończynach, likwidują drętwienie, skurcze i uczucie zimna. UWAGA! Miłorząb może wchodzić w interakcje z lekami przeciwzakrzepowy-mi (kwas acetylosalicylowy), więc przyjmowanie go należy uzgodnić z lekarzem.
CZOSNEK
Znany z właściwości bakteriobójczych. Właściwości lecznicze mają związki siarki - allicyna i trójsiarczek dwualłilu. Ząbki czosnku zawierają też kwasy fenolowe i flawonoidy o właściwościach przeciwutleniających. Czosnek można jeść surowy lub zażywać preparaty przygotowane z rośliny. Wyciągi z czosnku są stosowane jako uzupełnienie leczenia nadmiernego stężenia lipidów we krwi, a także w zaburzeniach krążenia tętniczego. Czosnek usprawnia przepływ krwi przez naczynia włosowate.
SERDECZNIK
Ziele rośliny jest wykorzystywane jako lek nasercowy i uspokajający. Zawiera flawonoidy, garbniki, saponiny, kwasy organiczne, sole mineralne (wapnia i potasu) oraz glikozydy nasercowe. Napary z ziela wykazują działanie rozkurczowe, uspokajające, regulujące pracę serca, wzmacniające mięsień sercowy. Są też łagodnie żółciopędne i moczopędne. Napar zaleca się osobom w starszym wieku, które mają osłabiony mięsień sercowy, odczuwają kołatanie serca, łatwo się męczą czy też mają nadciśnienie tętnicze.
KASZTANOWIEC
Związki czynne zawarte w przetworach kasztanowca, zwłaszcza sporządzonych z kory, uszczelniają ściany naczyń włosowatych, zmniejszają ich kruchość i wzmacniają ściany żył. Usprawniają one przepływ krwi w żyłach, rozrzedzają krew, co przeciwdziała powstawaniu zakrzepów. Preparaty z kasztanowca są zalecane w leczeniu przewlekłej choroby żylnej, zakrzepowego zapalenia żył głębokich, zapalenia naczyń włosowatych. Kwiaty kasztanowca wchodzą w skład mieszanki stosowanej w leczeniu hemoroidów, a gęsty wyciąg z nasion jest jednym ze składników czopków i drażetek zalecanych do stosowania w tej chorobie.
GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA |
