 Arytmia
Jest to zaburzenie cyklicznej pracy serca. Często występuje u zdrowych osób pod wpływem emocji, zmęczenia, alkoholu, kawy. Wystarczy się uspokoić, odpocząć, ograniczyć używki, by wszystko wróciło do normy. Arytmia może też sygnalizować choroby serca i układu krąże¬nia (miażdżycę, nadciśnienie tętnicze, niewydolność krążenia), niedobór potasu, magnezu i wapnia we krwi. Towarzyszy gorączce, nadczynności tarczycy, menopauzie. W niektórych sytuacjach potrafi być niebezpiecz¬na dla życia. Dlatego nie wolno jej lekceważyć.
ELEKTRYCZNY NAPĘD
Serce może bić za szybko (tachykardia) albo za wolno (bradykardia). Zaburzenie rytmu jest zaś albo miarowe (serce bije zawsze w jednym rytmie, np. za szybko), albo niemiarowe (bije nieregularnie).
Cykliczną pracę serca wywołują impulsy elektryczne wysyłane przez naturalny rozrusznik, jakim jest węzeł zatokowy położony w prawym przedsionku. Z tego miejsca prąd elektryczny najpierw obejmuje przed-sionki, a potem komory, umożliwiając im naprzemienną pracę. Krew z przedsionków przez zastawki (trójdzielną i dwudzielną) trafia do komór. Gdy obie komory napełnią się krwią, znowu powstaje bodziec elektryczny. Zastawki dwudzielna i trójdzielna się zamykają, otwierają się natomiast zastawki pnia płucnego i aorty. Z komory prawej krew jest wyrzucana do pnia płucnego i tętnic płucnych, zaś z komory lewej - do aorty, skąd tętnicami jest rozprowadzana po wszystkich narządach.
PRZYŚPIESZANIE I ZWALNIANIE
Zdarza się, że impulsy wytwarzane są w innych niż węzeł zatokowy miejscach przedsionków lub w komorach. Wtedy dochodzi do zaburzenia rytmu serca. Gdy przed skurczem wyzwalanym w ramach prawidłowego rytmu pojawi się dodatkowy skurcz - serce bije nierówno. Jeżeli węzeł zatokowy nie wytwarza wystarczającej liczby pobudzeń lub pobudzenia przedsionków nie docierają do komór serca, skurcze pojawiają się rzadziej niż normalnie.
Czasem skurcze dodatkowe występują sporadycznie, wtedy można ich nie zauważyć. Zdarza się, że jest odczuwalne dławienie czy silny skurcz w klatce piersiowej, ale objawy te trwają krótko i same ustępują, choć potrafią nawracać.
KOŁATANIE, TRZEPOTANIE
Niebezpieczniejsze są skurcze dodatkowe, które łączą się w tzw. często¬skurcze. Wtedy chory może odczuwać kołatanie serca, przerwy w jego
pracy, trzepotanie, szybkie bicie lub spowolnienie jego pracy. Czasem towarzyszyą temu duszność, osłabienie, senność, zawroty głowy. Wszystko zależy od ogólnego stanu zdrowia oraz od tego, gdzie powstają nieprawi¬dłowe bodźce i jak szybki jest ich rytm. Szczególną formą częstoskurczu jest migotanie przedsionków (chaotyczne impulsy powstają w różnych miejscach w przedsionkach i tylko niektóre docierają do komór, dlatego mimo że mięsień przedsionków pracuje bardzo szybko, serce pompuje do aorty i pnia płucnego bardzo mało krwi) i migotanie komór. To najpo¬ważniejsze zaburzenie rytmu, gdyż na skutek niekontrolowanych impulsów w różnych miejscach komór następuje zatrzymanie pracy serca i śmierć kliniczna, więc potrzebna jest natychmiastowa akcja ratunkowa - defibrylacja przywracająca pracę serca.
JAK WYRÓWNAĆ PRACĘ SERCA
Niepokoić powinny objawy pojawiające się bez wyraźnej przyczyny, utrzymujące się ponad 2-3 minuty, nawracające kilka razy w ciągu doby oraz te, którym towarzyszy ból w klatce piersiowej czy zasłabnięcie. Jeśli czujesz, że serce nie pracuje normalnie, jak najszybciej zgłoś się do lekarza. Po wykonaniu EKG i biochemicznego badania krwi w razie potrzeby zaleci on terapię. Przykładowo mogą być konieczne: odstawienie pewnych leków, leczenie chorób tarczycy, zmiana stylu życia i walka ze stresem. FARMAKOLOGIA. W leczeniu częstoskurczów, w tym migotania przedsionków, najczęściej podaje się preparaty antyarytmiczne, które przywracają normalną częstość skurczów serca. KARDIOWERSJA ELEKTRYCZNA. Stosuje sieją w przypadkach nagłych oraz gdy leczenie farmakologiczne nie przynosi poprawy. Zabieg polega na przywróceniu prawidłowej pracy serca za pomocą impulsów elektrycznych wytwarzanych przez kardiowerter. Wykonuje się to w wa¬runkach szpitalnych w krótkotrwałym znieczuleniu ogólnym. ABLACJA. Zaleca sieją, gdy zawodzą inne terapie. Zabieg polega na nieoperacyjnym zniszczeniu dodatkowej drogi przewodzenia impulsów, powodującej arytmię. Wykonywany jest przy znieczuleniu miejscowym. STYMULATOR. Jeżeli serce pracuje za wolno, trzeba wszczepić stymu¬lator. To zasilane przez baterie urządzenie wytwarza impulsy elektryczne pobudzające serce do skurczu.
GROŹNE POWIKŁANIA
W niektórych arytmiach (migotanie, trzepotanie przedsionków) istnieje tenden¬cja do powstawania skrzeplin w zalegającej w przedsionkach krwi. Jeżeli skrzepliny oderwą się i z krwią popłyną np. do mózgu, dochodzi do udaru. Na skutek zaburzonej pracy serca zmniejsza się dopływ krwi do mózgu, powodując jego niedotlenienie. Pojawiają się zawroty głowy, może dojść do utraty przytomności. Przewlekła arytmia często prowadzi do niewydolności serca jako pompy.
GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA |
