Anoreksja i bulimia
Zarówno anoreksja, czyli jadtowstręt psychiczny, jak i bulimia, czyli żarłoczność psychiczna, określane sq jako zaburzenia regulacji poboru pożywienia o podłożu psychicznym, ale z poważnymi konsekwencjami dla zdrowia fizycznego. Osoby chore na anoreksję głodzą się, natomiast bulimicy najpierw jedzą bez ograniczeń, a następnie prowokują wymioty, by usunąć to, co zjedli. Bardzo często stosują tabletki odchudzające, środki przeczyszczające czy moczopędne, aby zmniejszyć wagę.
Bulimia może być niezależną jednostką chorobową, ale też - w 1 na 5 przypadków - towarzyszyć anoreksji. Młode kobiety, bo to one głównie chorują, głodzą się przez jakiś czas, a nawet stosują środki hamujące apetyt, a następnie popadają w obżarstwo. Jednak mimo naprzemiennego występowania anoreksji i bulimii oba schorzenia różniq się znacznie w sferze charakterystyki psychologicznej chorych. Osoby cierpiące na anoreksję starają się stłumić wszelkie naturalne potrzeby, w tym także seksualne. Natomiast bulimicy zaspokajają je, objadając się i prowadząc bujne życie seksualne.
Tak anoreksja, jak i bulimia mogą zakończyć się śmiercią, bo organizm, osłabiony głodówkami, wymiotami, pozbawiony koniecznych składników odżywczych, przestaje prawidłowo funkcjonować.
Do bardziej istotnych przyczyn obu schorzeń zalicza się napięcia i konflikty w rodzinie, przerost ambicji, nadmierną skłonność do profesjonalizmu, niską samoocenę, depresję. Ponad polowa bulimików w dzieciństwie doświadczyła przemocy fizycznej lub była molestowana seksualnie.
Anoreksja i bulimia to bardzo poważne schorzenia, a osoby cierpigce na nie wymagajg profesjonalnej pomocy. Samodzielna walka z tymi schorzeniami jest nieskuteczna, niewystarczające jest także wsparcie ze strony bliskich, a nierzadko przynosi jedynie szkodę.
GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA |
