Soki narciarskie Skoki narciarskie wraz z biegami narciarskimi oraz kombinacją norweską należą do rodziny sportów narciarstwa klasycznego. Dyscyplina ta cieszy się popularnością głównie w Europie, szczególnie w krajach nordyckich (w Norwegii i Finlandii) i Europy Środkowej (w Austrii, Czechach, Niemczech, Polsce, Słowenii i Szwajcarii), a poza Europą dyscyplina ta jest popularna głównie w Japonii.

Skocznia narciarska im. Adama Małysza – duża skocznia narciarska o punkcie konstrukcyjnym K120 i rozmiarze HS 134, zlokalizowana na północnym zboczu zakończenia grzbietu Cienków w Wiśle-Malince, na wysokości około 620 m n.p.m., nad potokiem Malinka i przy drodze wojewódzkiej nr 942. Jedna z dwóch – obok Wielkiej Krokwi w Zakopanem – dużych skoczni narciarskich w Polsce. Nosi imię Adama Małysza.

Oficjalna pojemność trybun obiektu wynosi 8 000 miejsc, z czego 1 233 stanowią miejsca siedzące. Obiekt wyposażony jest w nawierzchnię igelitową, sztuczne oświetlenie oraz wyciąg krzesełkowy.

Historia

Skocznia Malinka (1933–2001)

Pierwsza skocznia w Malince (drewniana) została zbudowana w latach 1932–33, pod przewodnictwem Rudolfa Kowali. Jej pierwszym rekordzistą został Mieczysław Kozdruń, osiągając odległość 41 metrów. W 1953 dokonano pierwszej większej przebudowy obiektu. Od 1958 rozgrywano na niej prestiżowe, międzynarodowe zawody o Puchar Beskidów. Kolejna rozbudowa odbyła się w latach 1966–1967, według wytycznych inżyniera Jerzego Muniaka, projektanta wielu skoczni narciarskich w Polsce.

W 1960, tuż przed wyjazdem na Zimowe Igrzyska Olimpijskie do Squaw Valley, podczas treningu na skoczni Malinka bardzo groźnego upadku - którego efektem było złamanie kręgosłupa - doznał Zdzisław Hryniewiecki.

Na fali sukcesów Adama Małysza, w 2001 podjęto decyzję o zburzeniu starej konstrukcji obiektu K105 i wybudowaniu na jej miejscu nowej skoczni narciarskiej o punkcie konstrukcyjnym K120.

Ostatnie oficjalne zawody na starej skoczni w Malince to Mistrzostwa Polski przeprowadzone 28 lutego 2001. Wówczas też padł ostatni rekord skoczni – 112,5 m Wojciecha Skupnia. Chwilę później jeszcze dalej skoczył Robert Mateja – 119 m, ale skoku nie ustał i nie został on zaliczony. Ponadto, po próbie Matei konkurs przerwano i zaczęto od początku, przez co ani rekordowy wynik Skupnia, ani nieustany skok Matei nie widnieją w oficjalnej tabeli wyników zawodów – po restarcie konkursu najdłuższy skok oddał Skupień – 105 m.

Skocznia im. A. Małysza (2008–)

Akt erekcyjny pod budowę skoczni narciarskiej podpisał prezydent Aleksander Kwaśniewski 28 października 2003 roku na wiślańskim rynku. Budowa nowego obiektu od podstaw rozpoczęła się zimą 2004. 5 września 2005 odbyło się uroczyste wmurowanie aktu erekcyjnego w budynek główny skoczni z udziałem ówczesnego prezydenta Polski.

Planowaną datę ukończenia budowy zmieniano kilkakrotnie – w sierpniu 2006 podczas prac na stoku osunęła się ziemia, co znacząco przedłużyło przebudowę obiektu. Według ekspertyzy krakowskiej AGH winni katastrofie budowlanej byli projektanci, którzy założyli, że podłoże jest litą skałą, a w rzeczywistości było niestabilnym łupkiem. Na początku 2008 roku wznowiono prace nad zeskokiem i naprawiono efekty katastrofy, prace ostatecznie zakończono latem. Ostateczny koszt budowy skoczni wyniósł 48 mln zł.

Pierwszy skok na nowym obiekcie oddał 17 września 2008 Adam Małysz, skacząc na odległość o kilka metrów większą niż punkt K (120 m). Skok nie był oficjalnie mierzony, ani oceniany przez sędziów. W mediach pojawiały się informacje o skoku na 126 m. Dalej miał skoczyć wówczas Piotr Żyła – 130 m, bądź 129 m.

W dniach 25–28 września 2008 odbyły się otwierające nowy obiekt Letnie Mistrzostwa Polski w skokach narciarskich i kombinacji norweskiej. Podczas mistrzostw skoczni zostało nadane imię Adama Małysza. Pierwszy rekord ustanowił podczas skoków do kombinacji Paweł Słowiok, skacząc na odległość 123 metrów. Mistrzem Polski w konkursie indywidualnym został Małysz, bijąc rekord skoczni – 132,5 m. Dzień później Marcin Bachleda w konkursie drużynowym uzyskał odległość 133,5 m.

W sezonie 2008/2009 na skoczni po raz pierwszy rozegrane zostały zawody Pucharu Kontynentalnego w skokach i kombinacji. Zwycięzcami zawodów skoków zostali Stefan Thurnbichler i Andreas Kofler.

W 2009, w ramach Letniego Pucharu Kontynentalnego, zostały rozegrane finałowe konkursy cyklu. Oba wygrał Marcin Bachleda, przed Adamem Małyszem i Łukaszem Rutkowskim.

19 sierpnia 2010 w kwalifikacjach do pierwszego konkursu LGP w Wiśle, Kamil Stoch wyrównał rekord obiektu, czyli 134,5 m.

W dniach 20-21 sierpnia 2010 w Wiśle-Malince na skoczni imienia Adama Małysza odbyło się Letnie Grand Prix w skokach narciarskich. W pierwszym dniu zawody wygrał Adam Małysz, a w drugim dniu Kamil Stoch.

W dniach 2-3 października 2010 w Wiśle-Malince na skoczni imienia Adama Małysza odbył się finał Letniego Pucharu Kontynentalnego w skokach narciarskich. Triumfatorem pierwszego i drugiego konkursu został Norweg Anders Fannemel. W sobotę na drugim stopniu podium znajdował się Stefan Hula.

9 stycznia 2013 skocznia po raz pierwszy gościła zawody Pucharu Świata w skokach narciarskich. Konkurs zakończył się wygraną Andersa Bardala. Szósty był Piotr Żyła, a siódmy Kamil Stoch. Od tego czasu PŚ odwiedza skocznię corocznie.

W sierpniu 2017 rozpoczęto montaż torów lodowych, które umożliwiają rozgrywanie zawodów w okresie zimowym przy dodatnich temperaturach. We wrześniu 2017 zakończył się pierwszy etap prac obejmujący rozbiórkę dotychczasowych torów najazdowych, montaż nowego najazdu oraz stelażu poziomującego rozbieg, natomiast aparatura do zimowej obsługi torów najazdowych została zainstalowana w kolejnym miesiącu.

©® GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA

Skoki narciarskie wraz z biegami narciarskimi oraz kombinacją norweską należą do rodziny sportów narciarstwa klasycznego. Dyscyplina ta cieszy się popularnością głównie w Europie, szczególnie w krajach nordyckich (w Norwegii i Finlandii) i Europy Środkowej (w Austrii, Czechach, Niemczech, Polsce, Słowenii i Szwajcarii), a poza Europą dyscyplina ta jest popularna głównie w Japonii.

Skoki narciarskie wraz z biegami narciarskimi oraz kombinacją norweską należą do rodziny sportów narciarstwa klasycznego. Dyscyplina ta cieszy się popularnością głównie w Europie, szczególnie w krajach nordyckich (w Norwegii i Finlandii) i Europy Środkowej (w Austrii, Czechach, Niemczech, Polsce, Słowenii i Szwajcarii), a poza Europą dyscyplina ta jest popularna głównie w Japonii.

Skoki narciarskie wraz z biegami narciarskimi oraz kombinacją norweską należą do rodziny sportów narciarstwa klasycznego. Dyscyplina ta cieszy się popularnością głównie w Europie, szczególnie w krajach nordyckich (w Norwegii i Finlandii) i Europy Środkowej (w Austrii, Czechach, Niemczech, Polsce, Słowenii i Szwajcarii), a poza Europą dyscyplina ta jest popularna głównie w Japonii.