Michael Neumayer (ur. 15 stycznia 1979 w Bad Reichenhall) – niemiecki skoczek narciarski, srebrny medalista olimpijski, trzykrotny medalista mistrzostw świata, brązowy medalista mistrzostw świata w lotach oraz trzeci skoczek Turnieju Czterech Skoczni 2007/2008, w latach 2005-2012 i ponownie w 2013 roku rekordzista Niemiec w długości skoku narciarskiego. Po sezonie 2015/2016 zakończył karierę sportową.
Przebieg kariery
Neumayer jako junior nie uchodził za wielki talent. Ani razu nie wystartował w mistrzostwach świata juniorów, a swój pierwszy start w Pucharze Świata zanotował dopiero w wieku 21 lat, 29 grudnia 2000 roku w Oberstdorfie, zajmując 39 miejsce. W sezonie 2000/2001 zdobył zaledwie punkt do klasyfikacji PŚ, za 30. miejsce w norweskim Trondheim.
Kolejnej zimy z dobrej strony zaprezentował się w Pucharze Kontynentalnym. Wygrał dwa konkursy, trzykrotnie był drugi i również trzy razy trzeci, dzięki czemu został zwycięzcą całego cyklu. Dostał szansę występu w Pucharze Świata w konkursach w Hakubie i Sapporo, zajmując przyzwoite lokaty - 18. i 10. Sezon 2001/2002 ukończył na 52. miejscu w klasyfikacji generalnej PŚ.
Przed rozpoczęciem sezonu 2002/2003 został włączony do Niemieckiej kadry A skoków narciarskich. Był to jego pierwszy pełny sezon w Pucharze Świata. Aż jedenastokrotnie zdobywał punkty, najlepsza lokata to 11. w Sapporo. W klasyfikacji końcowej zajął 38. lokatę.
Kolejny sezon okazał się dla Neumayera zupełnie stracony. Po tym jak na inaugurację zajął 58. miejsce w fińskim Kuusamo został odesłany do Pucharu Kontynentalnego, ale i tam nie notował dobrych rezultatów, wobec czego do Pucharu Świata w tamtym sezonie już nie powrócił. Przełom nastąpił podczas Letniego Grand Prix 2004. Aż pięć razy znalazł się w pierwszej dziesiątce zawodów i zimą 2004/2005 ponownie znalazł się w pierwszej reprezentacji. Od tamtego momentu nastąpiła stabilizacja Niemca na wysokim poziomie. Podczas mistrzostw świata w Oberstdorfie wspólnie z Martinem Schmittem, Michaelem Uhrmannem i Georgiem Späthem zdobył srebrny medal w konkursie drużynowym na normalnej skoczni. W konkursie indywidualnym na tym samym obiekcie zajął 32 miejsce. Na dużej skoczni nie startował. W całym sezonie aż 20 razy zdobywał punkty. Najlepsze miejsce - 9. - zajął na zakończenie sezonu w Planicy. W konkursie, w którym rekord świata (239 metrów) ustanowił Norweg Bjørn Einar Romøren, Neumayer ustanowił rekord Niemiec, skacząc w drugiej serii 227,5 metra. Zmagania w sezonie 2004/2005 ukończył na 22. pozycji.
W kolejnym sezonie spisywał się podobnie. Znów regularnie punktował i znów najlepszą lokatą była 9. - tym razem na niemieckiej ziemi, w Willingen. Na koniec sezonu był 24. Niestety, na początku sezonu 2006/2007 dopadł go pech. Zaraz po tym jak na inaugurację w Kuusamo osiągnął życiowy sukces zajmując 5. lokatę, doznał kontuzji, która wykluczyła go z dalszych startów tamtej zimy. W efekcie, sezon ukończył na odległym, 50. miejscu.
Neumayer jednak odbudował się i w sezonie 2007/2008 powrócił mocniejszy, niż kiedykolwiek. Od początku sezonu notował niezłe rezultaty (koniec pierwszej i druga dziesiątka), lecz apogeum formy przyszło na 56. Turniej Czterech Skoczni. Tam wszystkie konkursy ukończył w pierwszej dziesiątce, a 1 stycznia 2008 w Garmisch-Partenkirchen po raz pierwszy w karierze stanął na podium, zajmując 3. lokatę. Na tym samym miejscu ukończył też cały turniej. W dalszej części sezonu skakał nieco słabiej, ale i tak zajął najwyższe w karierze, 16. miejsce w klasyfikacji końcowej.
Bardzo podobną dyspozycję prezentował w sezonie 2008/2009. Znów szczytową formę przygotował na Turniej Czterech Skoczni, gdzie trzykrotnie był w pierwszej dziesiątce (w Bischofshofen zajął najwyższe w sezonie, 6. miejsce) i cały turniej ukończył na 10. miejscu. Puchar Świata ukończył na 19. pozycji. Na mistrzostwach świata w Libercu w lutym 2009 roku indywidualnie był siedemnasty na normalnej skoczni, a na dużej zajął 28. miejsce. W konkursie drużynowym Niemcy zaprezentowali się fatalnie, zajmując 10. miejsce i kończąc rywalizację na pierwszej serii skoków.
Sezon 2009/2010 rozpoczął od niezłego, 15. miejsca w Kuusamo, w kolejnych konkursach spisywał się jednak słabiej, często miewając problemy z kwalifikowaniem się do drugich serii. 58. Turniej Czterech Skoczni zakończył na 25. pozycji, punktując w 2 z 4 konkursów, choć na jego zakończenie zasygnalizował zwyżkę formy, zajmując w Bischofshofen 12. miejsce. Po raz pierwszy w "10" znalazł się w słabo obsadzonym konkursie w Sapporo (7. lokata). Później jednak zanotował kilka bardzo dobrych rezultatów, zwieńczonych 3. miejscem w ostatnim przed igrzyskami olimpijskimi konkursie w Willingen. Tym samym stanął na podium zawodów Pucharu Świata po raz drugi w karierze, znów na niemieckiej ziemi. Na igrzyskach w Vancouver osiągnął swój życiowy sukces, zajmując 6. miejsce w konkursie indywidualnym na skoczni K-125. Zdobył także wraz z kolegami srebrny medal w konkursie drużynowym. W końcówce sezonu zanotował jeszcze jeden dobry wynik (8. miejsce w Lahti) po czym jego forma wyraźnie spadła. Sezon ukończył na 20. miejscu w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata.
W sezonie 2010/2011 uzyskiwał przeciętne wyniki. Zaczął od zajęcia 21. miejsca w Kuusamo, jednak już w następnych zawodach, 1 grudnia 2010 roku w Kuopio był ósmy. Podczas 59. edycji Turnieju Czterech Skoczni był kolejno: ósmy w Oberstdorfie, osiemnasty w Garmisch-Partenkirchen, w Innsbrucku zajął 47. miejsce, a w Bischofshofen był ponownie ósmy. W klasyfikacji końcowej Turnieju pozwoliło mu to zająć 18. miejsce. Łącznie w tym sezonie trzykrotnie plasował się w czołowej dziesiątce zawodów, za każdym razem zajmując ósme miejsce. Dało mu to 22. miejsce w klasyfikacji generalnej. Wziął także udział w mistrzostwach świata w Oslo, gdzie wraz ze Schmittem, Uhrmannem i Severinem Freundem zdobył brązowy medal w konkursie drużynowym na normalnej skoczni. Był to jedyny start Neumayera na tych mistrzostwach.
6 marca 2016 roku ogłosił zakończenie kariery sportowej.
©® GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA |
