Podlasie to obszar, na którym ścierają się wpływy różnych kultur i tradycji. Tworzy się tu swoisty kalejdoskop, którego elementy nakładają się na siebie, jednocześnie zachowując urok swojej odrębności. Z przyrodniczego punktu widzenia jest to bardzo atrakcyjny region, o dużych walorach krajobrazowych. Zarysowują się tu różnorodne formy morfologiczne, które dodatkowo wpływają na podniesienie jego walorów estetycznych.

Właśnie te elementy zarówno przyrodnicze, jak i kulturowe wpływają na atrakcyjność Podlasia w kategoriach turystycznych.

Niezagospodarowane i nieskażone cywilizacją tereny Podlasia stały się doskonałym miejscem utworzenia parku krajobrazowego. Znajduje się tu wiele rezerwatów i pomników przyrody, które chronią miejsca o wysokich walorach przyrodniczych i kulturowych, przed niekorzystnym wpływem gospodarki człowieka.

Park Puszczy Knyszyńskiej jest doskonałym miejscem tworzenia szlaków turystycznych. Utworzono już na tym obszarze takie szlaki jak: Szlak Powstania Styczniowego, Szlak Napoleoński, Szlak Tatarski Mały czy Szlak do Góran. Jest to jednocześnie obszar o dużym potencjale, ale niewielkim zainteresowaniu turystów.

W czasie gdy zauważalne jest zwiększenie zainteresowania "polskim orientem" i egzotyką kultury wschodniej Polski, niezbędne okazało się utworzenie szlaku turystycznego, który zaprezentowałby kulturę polskich Tatarów łącząc ją z elementami innych kultur Podlasia.

Wraz z rozwojem osadnictwa tatarskiego na ziemiach Wielkiego Księstwa Litewskiego powstawały osady, które obecnie znajdują się na terytorium Polski, Białorusi i Litwy. Dlatego za ważne uważam również pokuszenie się o stworzenie trasy turystycznej obejmującej swym zasięgiem tereny leżące poza granicami kraju. Do takich miejsc na Białorusi zaliczyłabym np. Łowczyce, ze względu na ich wartość historyczną, Nowogródek, w którym znajduje się meczet, czy Słonim – jako jedno z większych skupisk Tatarów na Białorusi. Zaś na Litwie można byłoby włączyć Niemież, Sorok Tatary, Wilno i wiele innych miejsc.

Szlak turystyczny obejmujący swym zasięgiem obszar trzech krajów byłby pierwszym przedsięwzięciem przedstawiającym etapy osadnictwa tatarskiego, podobieństwa i różnice w kulturze oraz tradycji kultywowanej przez Tatarów zamieszkujących te tereny. Miałoby to również istotny wpływ na pogłębianie współpracy i propagowanie kultury tatarskiej na terenie tych państw.