Laos
Laos to Laotańska Republika Ludowo-Demokratyczna, państwo w Azji Południowo-Wschodniej, na Półwyspie Indochińskim. Stolicą jest Wientian. Mówi się, że to najbardziej wyluzowane państwo regionu. Mottem jego mieszkańców jest L jak Laos, L jak lenistwo, L jak Luz. To cel podróży turystów, którzy pragną zabawy wspomaganej wysokoprocentowymi napojami. Żadne święto nie obejdzie się bez lao-drinków.
Laos to kraina przepięknych krajobrazów.
Pozostałości wojenne
Laotańczycy mają za sobą bardzo ciężkie lata. W czasie drugiej wojny światowej przeszli spod protektoratu francuskiego pod okupację japońską. Po zakończeniu wojny światowej, Laos przeżył wiele wojen własnych, w tym także domowych, rebelie, powstania partyzanckie, okupację francuską, wietnamską, naloty dywanowe USA. Pamiątką tych ostatnich jest olbrzymia liczba niewybuchów, które zalegają na wielkich połaciach kraju. Dlatego też pod żadnym pozorem nie wolno schodzić ze szlaków, bo może się to skończyć śmiercią.
Geografia
Laos, jako jedyne państwo w tym regionie, nie ma dostępu do morza. Ma góry, z najwyższym szczytem sięgającym niemal 3 tysięcy metrów n.p.m., wyżyny, a im dalej na południe tym jest niżej i żyźniej. Najbardziej znana kraina geograficzna to chyba bogata glebowo Równina Dzbanów, zwana też Doliną Amfor, czy Płaskowyżem Urn. To bardzo ważne miejsce dla kultury Laotańczyków, a na przyjezdnych robi niesamowite wrażenie. Na równinie porozrzucane są jakby wielkie kamienne naczynia – urny, dzbany. Naukowcy nie są do końca pewni, czy są to urny grzebalne, czy pojemniki na żywność i wodę. Prawdopodobnie są dziełem prehistorycznego ludu z grupy językowej mon-khmer, a powstały między VI wiekiem p.n.e. a IX wiekiem n.e. Według miejscowych legend zrobiła je rasa olbrzymów. Po zwycięstwie ich króla potrzebne były naczynia, z których można by pić z okazji wygranej. Jeśli chodzi o geografie warto wspomnieć też o rzece Mekong, która na długim odcinku wyznacza granicę z Tajlandią. Bywa bardzo wezbrana, ponieważ w Laosie, w porze deszczowej leje jak z cebra. Trudno się dziwić, skoro państwo leży w klimacie monsunowym. Od maja do października codzienne opady tropikalne mogą niejednego wykończyć. Sucho i gorąco jest od grudnia do kwietnia. Pomiędzy tymi dwoma porami roku, jeśli zdążymy, odnotujemy bardzo krótką wiosnę i jesień.
Umieralnosć nowowrodków
Liberalizacja gospodarcza rozpoczęła się w Laosie w 1986 roku. Postępowała jednak bardzo powoli po latach komunistycznych rządów i wielkiej przyjaźni z komunistycznym Wietnamem. Proces ten przyśpieszył od 1992 roku. Jednak wciąż jest to kraj zacofany. Aż tak, że deszcz ma wpływ na umieralność noworodków. Po prostu szpitale nie są wyposażone w agregaty prądotwórcze. Co ma piernik do wiatraka, spyta ktoś. A ma i to wiele. Kiedy leje, wyłączany jest prąd i po pierwsze nie można korzystać z wielu urządzeń, a po drugie leki, które są przechowywane w lodówkach, po takiej przerwie w dopływie prądu nadają się do wyrzucenia. W Laosie umiera 77 noworodków na 1000, w Polsce niecałe 7.
Atrakcje dla turystów
Laos powita nas egzotyczną roślinnością, kolorowo ubranymi ludźmi, muzyką, alkoholami, jedzeniem. Jednak ze względu na jeszcze nie do końca stabilną sytuację, należy przed wyjazdem sprawdzić aktualne wydarzenia. Zazwyczaj jest tam bezpiecznie, choć zdarzają się kradzieże i włamania. Zaleca się korzystanie ze środków transportu przeznaczonych dla turystów. Odradzane jest podróżowanie nocą lub samotnie. Jeszcze dobrze schowajmy bilet powrotny i paszport, najlepiej zróbmy kopie i tak zabezpieczeni możemy oddać się zabawie. Najbardziej popularną wśród białych jest spływ na oponach rzeką Mekong. Najciekawsze jest to, że po drodze odwiedza się bary, w których wszystkich częstują miejscowymi drinkami. Spływ odbywa się pod wielkim wpływem napojów wyskokowych. Drugą wielką atrakcją jest święto rakiet, które odbywa się w każdej niemal wiosce. Miejscowi wystrzeliwują w niebo własnoręcznie wykonane petardy. Nie trzeba dodawać, że jest to również impreza mocno zakrapiana. Ci, którzy byli w Laosie teraz i kilka lat wcześniej podkreślają, że właściciele łodzi, sklepików, restauracji, hoteli nastawieni są bardzo mocno na zysk i turystów traktują jak chodzące bankomaty. Ceny ostatnio bardzo wzrosły. Mniej jest gościnności, uśmiechu i życzliwości, więcej chciwości.
Informacje ogólne
Oficjalna nazwa: Laotańska Republika Ludowo - Demokratyczna
Powierzchnia: 236 800 km2
Ludność: 6 521 998; km2 26
Stolica: Wientian
Ustrój: republika ludowa
Waluta: 1 kip = 100 at
Język: laotański (oficjalny), francuski, języki miejscowe
Religie: buddyzm 85%, wierzenia miejscowe, chrześcijaństwo
GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA |