Mali
Mali, a właściwie Republika Mali to średniej wielkości państwo afrykańskie, leżące w zachodniej części kontynentu, bez dostępu do wybrzeża. Pod względem wielkości Mali zajmuje siódme miejsce w Afryce licząc 1 240 192 km². Jest to powierzchnia porównywalna z amerykańskimi stanami Teksas i Kalifornia razem.
Meczet w Djenne należy do najciekawszych zabytków tego kraju.
Geografia
Mali należy do typowo afrykańskich państw z suchym, pustynnym klimatem, oraz przewagą terenów sawannowych i pustynnych. Graniczy z siedmioma innymi krajami, do których należą: Mauretania, Algieria, Burkina Faso, Gwinea, Niger, Wybrzeże Kości Słoniowej i Senegal. Stolicą jest miasto Bamako, a inne większe miasta na terenie kraju, to 200-tysięczne Segou i Sikasso, 100-tysięczne Mopti, 60-tysięczne Gao i Kayes i szóste z kolei Timbuktu. Geograficznie Mali należy do krajów wyżynnych. Podstawowy masyw do Adrar des Iforas. W Mali panuje pora deszczowa i sucha.
Ludność
Mali podzielone jest na 9 regionów: Region Stołeczny Bamako, Gao, Kayes, Kidal, Koulikoro, Mopti, Segou, Sikasso i Timbuktu, które zamieszkuje 14,5 miliona mieszkańców. Gęstość zaludnienia jest niewielka i wynosi zaledwie 10 osób/km2. Podstawowe grupy etniczne w kraju to Manding (Bambara lub Bamana, Malinke) 52%, 11% Fulani, Saracolé 7%, Mianka 4%, 7% Songhai, Tuareg i Maur 5%, inne 14%. Obowiązującą religią jest islam, który wyznaje około 90% ludności. Pozostałe religie, to miejscowe odmiany wierzeń i około 4% chrześcijan. Obowiązującym językiem urzędowym jest francuski, jednak ponad 80% ludności posługuje się na co dzień miejscowym językiem Bambara. W Mali na niskim poziomie kształtuje się wykształcenie, bowiem aż 91% ludności nie wykracza poza podstawowy poziom. Aż 2/3 ludności trudni się rolnictwem, a tylko 15% pracuje w przemyśle.
Ustrój i gospodarka
Mali jest republiką od 1960 roku. Obowiązującym w państwie dokumentem jest konstytucja, zatwierdzona w wyniku referendum w 1992 roku. Najważniejszym organem w kraju jest Zgromadzenie Narodowe, które liczy 147 członków, rekrutujących się z 16 partii politycznych. Mali posiada sporo bogactw naturalnych, ale głównym źródłem dochodów jest rolnictwo oraz sektor usług telekomunikacyjnych i budowlanych. Te dwa sektory zapewniają prawie 80% PKB. Rolnictwo jest także podstawą malijskiego eksportu takich produktów, jak proso, sorgo, kukurydza, ryż, inwentarz żywy, cukier, bawełna, orzeszki ziemne i tytoń. Podstawowe gałęzie przemysłu to przetwórstwo żywności, tekstylia, papierosy, przetwórstwo rybne, obróbka metali, przemysł lekki, tworzyw sztucznych i butelkowanie napojów.
Historia
Dzisiejsze Mali jest spadkobiercą starożytnych imperiów afrykańskich: Ghana, Malinke i Songhai. Imperia te kontrolowały handel w obrębie Sahary i utrzymywały kontakty z największymi ośrodkami cywilizacji. Najstarsze ślady człowieka na tym terytorium pochodzą z V-TV wieku p.n.e. Pierwsze organizmy państwowe zaczęły powstawać od III wieku n.e., m.in. Mali, utworzone w VIII wieku. Od X wieku zaczęła się także dominacja islamu, która osiągnęła szczyt 300 lat później. W XIV wieku Mali dominowało w Sudanie Zachodnim, następnie rolę dominanta przejął Songhaj. W XVIII wieku na te tereny zaczęli napływać Europejczycy, głównie Francuzi, którzy rozpoczęli kolonizację. W 1904 roku Mali zostało włączone do Francuskiej Afryki Zachodniej. W tym samym czasie powstał również Sudan Francuski, jako odrębna jednostka administracyjna. Początek XX wieku, to bunty plemienne przeciwko kolonizatorom, wśród których zasłynęły bunty Tuaregów. Po latach politycznych niepokojów powołano w 1958 roku autonomiczną Republikę Sudanu Zachodniego. W 1968 roku doszło do wojskowego zamachu stanu, w wyniku którego władzę w Mali przejął Wojskowy Komitet Wyzwolenia Narodowego, ustanawiając nowy system rządów z prezydentem na czele. Konstytucję zawieszono do 1992 roku.
Kultura i bezpieczeństwo
Mali należy do państw interesujących turystycznie. Brak dostępu do morza sprawia, ze turystyka nastawiona jest tu na zwiedzanie, czyli wycieczki objazdowe. W Mali panują również warunki do uprawiania aktywnego wypoczynku, w tym wspinaczek górskich, ale ze względu na bezpieczeństwo niewskazane jest podróżowanie samodzielne. Zwłaszcza niebezpieczne są północne regiony kraju, w których zdarzają się porwania turystów. W miastach też często zdarzają się kradzieże, dlatego nie powinno się nosić przy sobie dokumentów, a jedynie ich kopie i unikać posiadania kosztownej biżuterii. Z uwagi na panujący w tym kraju islam trzeba tez uszanować miejscowe obyczaje. Kobiety nie powinny chodzić zbyt obnażone, powinny zakrywać głowę wchodząc do świątyń. Nie powinno się zwiedzać meczetów w piątki, a w okresie ramadanu unikać publicznego spożywania posiłków i palenia tytoniu.
Zwiedzanie
Do największych atrakcji Mali należy Timbuktu. Jest to miejsce przesiąknięte kulturą Tuaregów, bogate w meczety i posiadające specyficzną, warta odwiedzenia dzielnicę Badjinde. Do atrakcji należą tez przejażdżki na wielbłądach, oraz odbywający się na początku roku festiwal pustyni. Ciekawym miejscem jest też jedno z najgorętszych miejsc na świecie – miasteczko Hombori, w którym temperatura nocą nie spada poniżej 30 stopni. W mieście znajduje się XV-wieczny Grobowiec Askia. Przepiękny Wielki meczet – największa taka budowlę z gliny na świecie można zobaczyć w Djenne, a do Mopti zajrzeć na kolorowy targ portowy o niepowtarzalnej atmosferze. Warto również odwiedzić samą stolicę Bamako z kolonialną dzielnicą i muzeum narodowym.
Informacje ogólne
Język używany : francuski,
Stolica : Bamako
Ustrój polityczny : republika
Typ państwa : demokracja
Powierzchnia : 1 240 192 km²
Liczba ludności : 14,5 mln
Jednostka monetarna : frank CFA
Religia dominująca : islam
GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA |
