 |
| Państwa świata |
| |
|
|
 |
Państwa świata to dział poświęcony wszystkim krajom na świecie. Poznamy tutaj dorobek kulturalny, społeczny, gospodarczy poszczególnych krajów.
|
|
|
|
|
 |
|
Strona producenta :
www.ppp.com |
|
|
|
| Dokonując zakupu, dokonujesz właściwego wyboru |
| Grupa Media Informacyjne - Sklep GMI |
|
|
|
 |
|
 |
|
|
|
| Nasi partnerzy |
|
| |
|
| Zakupy |
Zakupy |
Zakupy |
| 000 000 000 |
000 000 000 |
000 000 000 |
| Zakupy |
Zakupy |
Zakupy |
| 000 000 000 |
000 000 000 |
000 000 000 |
| Zakupy |
Zakupy |
Zakupy |
| 000 000 000 |
000 000 000 |
000 000 000 |
| Zakupy |
Zakupy |
Zakupy |
| 000 000 000 |
000 000 000 |
000 000 000 |
| Zakupy |
Zakupy |
Zakupy |
| 000 000 000 |
000 000 000 |
000 000 000 |
| Zakupy |
Zakupy |
Zakupy |
| 000 000 000 |
000 000 000 |
000 000 000 |
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
Dominikana, oficjalna nazwa: Republika Dominikańska – drugie co do wielkości (po Kubie) państwo na Morzu Karaibskim. Zajmuje około 2/3 powierzchni wyspy Haiti, dzieląc ją z położonym po stronie zachodniej państwem Haiti.
Geografia
Większe miasta: Santo Domingo, Santiago de los Caballeros, La Romana, San Pedro de Macorís
Najwyższy punkt: Pico Duarte, 3098 m n.p.m.
Najniższy punkt: słone jezioro Enriquillo, 46 m p.p.m.
Rzeki: Yaque del Norte, Yaque del Sur, Yuna, Ozama
Cyklony tropikalne sieją spustoszenie w kraju średnio co dwa lata[2].
Historia
Krzysztof Kolumb przybywa do Ameryki
Park im. Krzysztofa Kolumba
Alcázar de Colón
Prekolumbijskimi mieszkańcami kraju byli Karaibowie i Tainowie. W 1492 obszar został odkryty dla Europy przez Krzysztofa Kolumba. Dominikana pod nazwą Hispaniola weszła w skład hiszpańskiego imperium kolonialnego. W 1697 obszar dzisiejszej Dominikany stał się odrębną kolonią hiszpańską pod nazwą Santo Domingo. W tym samym roku zachodnia część wyspy trafiła pod władanie francuskie. W latach 1795–1808 cała wyspa znalazła się pod rządami Francji. W 1809 rządy nad Santo Domingo przywrócono Hiszpanom. W 1821 Dominikana ogłosiła niepodległość, jednak już w 1822 została zajęta przez wojska Haiti (niepodległego państwa powstałego na zachodzie). W 1844 proklamowana została niepodległa Republika Dominikany. Po kilku kolejnych próbach aneksji Dominikany przez Haiti rząd republiki zaproponował Hiszpanii ponowne włączenie w skład imperium. Hiszpanie zaakceptowali ofertę i w 1861 Dominikana znów stała się kolonią. W latach 1863–1865 trwało antyhiszpańskie powstanie zakończone ponownym ogłoszeniem niepodległości. W kolejnych latach nasilił się chaos i wewnętrzne walki. U progu XX wieku rosło zadłużenie i uzależnienie kraju od obcego, głównie amerykańskiego kapitału. Z powodu niewypłacalności i pod pretekstem konfliktów wewnętrznych w 1916 rozpoczęła się trwająca do 1924 amerykańska interwencja wojskowa[3].
Po okresie rządów prezydenta Horacio Vásqueza (1924-30), do władzy doszedł Rafael Leónidas Trujillo. Rządził on w dyktatorski sposób, utrzymując fasadę demokracji. Reżim opierał się na wojsku i jedynej legalnej partii politycznej, Partii Dominikańskiej. Trujillo odwoływał się do idei hispanidad (kultywowania tradycji hiszpańskich) i „wybielenia” społeczeństwa dominikańskiego. W 1937 armia przeprowadziła masakrę haitańskich imigrantów. Na okres rządów dyktatora przypadła korzystna koniunktura gospodarcza, która poskutkowała likwidacją zagranicznego zadłużenia (niemniej powszechna była korupcja, a rodzina Trujillo kontrolowała 75% majątku narodowego). W 1960 prezydenturę objął Joaquín Balaguer, który złagodził reżim. Do całkowitego upadku dyktatury doszło w 1961 po zabójstwie Trujillo[3].
Wybory w 1962 wygrał Juan Bosch z Dominikańskiej Partii Rewolucyjnej (PRD). Uchwalił on nową demokratyczną konstytucję, ale już w 1963 został obalony w wojskowym zamachu stanu. Władzę do 1965 sprawowała junta. W tym samym roku grupa młodych oficerów armii – zwolenników Boscha – podjęła zbrojną próbę przejęcia władzy (tzw. ruch konstytucjonalistyczny). Podczas walk stronę rządową wsparły interwencyjne oddziały USA. Po ich wycofaniu w 1966 do władzy powrócił Balaguer. W 1978 wybory wygrał Antonio Guzmán Fernández z PRD. W 1982 prezydentem został partyjny kolega Fernándeza, Salvador Jorge Blanco. Rządy Blanco zdominowały trudności ekonomiczne, wdrażanie dyskusyjnego programu liberalnych reform i konflikty wewnątrz rządzącej partii. W 1986 na urząd powrócił Balaguer, który wygrał wybory jako kandydat Chrześcijańsko-Społecznej Partii Reformistycznej. Zyskał on reelekcję w 1990 i 1994[3].
W 1996 władzę objął Leonel Fernández z Partii Wyzwolenia Dominikany (PLD). Dzięki aktywnej polityce międzynarodowej Fernández zdobył uznanie za granicą, jednak jego popularność w kraju topniała. W 2000 roku w wyborach prezydenckich zwyciężył Hipólito Mejía z PRD. W 2004 na stanowisko powrócił Leonel Fernández i rządził do 2012, kiedy zastąpił go Danilo Medina[3]. W 2020 prezydentem został Luis Abinader[4].
Demografia
Mieszkańcy Dominikany
73% Dominikańczyków to ludzie mieszanego pochodzenia rasowego, biali stanowią 16% mieszkańców a czarni 11%[5].
Około 1/4 ludności Republiki Dominikańskiej zamieszkuje stolicę kraju, Santo Domingo. Drugim pod względem ludności miastem jest Santiago de los Caballeros. |
|
|
| |
|
| WWBIERZ KATALOG - Państwa świata |
|
| |
|
| |
|
|
|
|
|
| |
|
| |
|
|
|
|
|
| |
|
| |
|
|
|
|
|
|
| |
|
| |
|
|
|
|
|
|
| |
|
| |
|
|
|
|
|
|
| |
|
| |
|
|
|
|
|
| |
|
| |
|
|
|
|
|
|
| |
|
| |
|
|
|
|
|
|
| |
|
| |
|
|
|
|
|
|
| |
|
| |
|
|
|
|
|
|
| |
|
| |
|
|
|
|
|
|
| |
|
| |
|
|
|
|
|
|
| |
|
| |
|
|
|
|
|
|
| |
|
| |
|
|
|
|
|
|
| |
|
| |
|
|
|
|
|
|
| |
|
| |
|
|
|
|
|
|
| |
|
| |
|
|
|
|
|
|
| |
|
| |
|
|
|
|
|
|
| |
|
| |
|
|
|
|
|
|
| |
|
| |
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
 |
FACEBOOK |
 |
YOUTUBE |
 |
TWITTER |
 |
GOOGLE + |
 |
DRUKUJ |
 |
|
|
|
| |
|
|
|
| |
|
|
|
| |
