Budowa: Kapelusz u młodych grzybów kulisty, następnie rozprostowuje się do rozpostartego, rozpostartego z wklęsłym lejkowatym środkiem. Brzeg młodych owocników podwinięty, gruby, później cienki, ostry, cały czas gładki bez prążków. Skórka w porze suchej gładka, matowa, przy dużej wilgotności powietrza może być trochę lepka. U starszy egzemplarzy pęka tworząc liczne poletka. Początkowo skórka jest biaława, szybko szarzeje i w końcu czernieje. Zdzieralna do 1/3 promienia kapelusza. Średnica kapelusza od 4 do 20cm. Trzon krótki, masywny, cylindryczny, od 3 do 7 cm długości, średnicy od 1 do 4 cm, u młodych owocników pełny, z czasem watowacieje i stopniowo robi się pusty. Początkowo biały, później szarawy, rudziejący, w końcu czarny. Ciemnieje od podstawy. Hymenofor blaszkowy. Blaszki wycięte zatokowato lub przyrośnięte i krótko zbiegające, bardzo grube i rzadkie, kruche. Kolor młodych blaszek biały, kremowobiały, później szarawy, rudawy, a w końcu czarny. Miąższ w kapeluszu bardzo twardy, białokremowy. Po uszkodzeniu szybko czerwienieje, a następnie przybiera barwę czarnawą. Podobnie zachowuje się miąższ w trzonie oraz blaszki. Smak miąższu łagodny. Jedynie blaszki nadają grzybowi odrobinę ostry posmak. Owocniki młode bez wyraźnego zapachu, stare z lekką dominantą stęchlizny. Wysyp zarodników biały.
Występowanie: latem i jesienią w lasach liściastych i iglastych, najczęściej pod bukami i dębami.
Synonimiczne nazewnictwo:
Agaricus adustus var. elephantinus
Agaricus elephantinus
Agaricus nigrescens
Agaricus nigricans
Omphalia adusta elephantinus
Omphalia adusta var. elephantinus
Russula elephantina
Uwagi:
1. Grzyb jadalny.
2. Gatunek pospolity.
© GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA
|