Collybia butyracea (Buli.: Fr.) Kummer Ikonografia: C 1(109), L 11(41 C), MH 1(103), P 67. Opis owocnika. Kapelusz średnicy 3—6 cm, higrofaniczny: barwy od oliwkowobrunatnej (gdy wilgotny) aż do prawie białej (gdy suchy). Powierzchnia gładka, jedwabista, często lśniąca. W wilgotnym ka- peluszu brzeg prążkowany. Blaszki białawe, dość szerokie, gęsto ustawione, przy trzonie zaokrąglone lub wykrojone ząbkiem. Trzon szarożółtawy lub brunatny, wielkości 4—8X0,7—1,5 cm, czasem lśniący, delikatnie wzdłużnie prążkowany, o konsystencji nieco chrząstkowatej. Ku dołowi trzon rozszerza się, u podstawy pokryty jest białą grzybnią. Miąższ białawy, niezmienny, o smaku łagod- nym i bez zapachu. Zarodniki wielkości 6—7X3—3,5 urn, elipsoidal- ne, gładkie (rys. 9 1). Wysyp biały. Siedlisko i rozmieszczenie. Pospolity, wyrastający latem i jesienią w lasach liściastych i iglastych, pojedynczo lub gromadnie. Wartość. Jadalny.
© GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA
|