Na grzyby razem z Grupa Media Informacyjne Wyprawa na grzyby jest wielce interesujacym wydarzeniem. Trzeba wyprzedzić potencialnych konkurentów - grzybiarzy, znać miejsca w których występują dorodne okazy oraz znać poszczególne gatunki grzybów. Spełnienie powyższych warunków jest gwarancją udanego grzybobrania.

Prawidłowe rozpoznanie gatunków opieniek jest bardzo trudne dla przeciętnego grzybiarza , gdyż  pod nazwą OPIEŃKA MIODOWA  kryje się jeden i jedyny gatunek opieńki.

Kapelusz - żółtawobrązowy do czerwonobrązowego, oliwkowobrązowy, mniej lub bardziej higrofaniczny; 30-100 mm średnicy; początkowo półkulisty, potem wypukły, do rozpostartego, często z tępym garbkiem; powierzchnia kapelusza sucha, z łatwo ścieralnymi łuseczkami, z wiekiem może być naga; brzeg słabo prążkowany.

Blaszki - kremowe, z wiekiem ciemniejące, plamiste i brązowawe; przyrośnięte i nieco zbiegające na trzon, dość gęste. 

Trzon - cielistobrązowy, u podstawy czasem żółtawy; cylindryczny, powyginany, czasami ze zgrubiałą lub wrzecionowatą podstawą; powierzchnia gładka, z kłaczkami lub włókienkami. 50-170 x 5-30 mm.

Pierścień zazwyczaj wyraźny i dość trwały, błonkowaty lub włókienkowaty, białawy, brązowiejący, od spodu często z żółtymi lub brązowymi -łuseczkami. 

Miąższ - niezmienny, białawy do brązowawego; w trzonie włóknisty i twardy. Zapach słaby lub wyraźny, specyficzny, raczej grzybowy, podczas gotowania specyficzny, silny, nieco drażniący. Smak łagodny po chwili nieco gorzki i cierpki. 

Wysyp zarodników - biały lub lekko kremowy.

Występowanie - od sierpnia do listopada, w lasach, zaroślach, parkach i ogrodach, poraża żywe drzewa liściaste i iglaste oraz pniaki - utrapienie leśników, należy do najgroźniejszych grzybów chorobotwórczych naszych lasów, młode drzewa po porażeniu szybko zamierają, u starych choroba może trwać wiele lat, po czym w końcu drewno podlega białej zgniliźnie; rośnie gromadnie, tworzy duże kępy, bardzo pospolity.

Zastosowanie - jadalna.

Możliwość popełnienia pomyłki - z łuskwiakiem nastroszonym (Pholiota squarrosa), silnie trującą maślanką wiązkową (Hypholoma fasciculare), która ma zielonkawe blaszki i siarkowożółty, bardzo gorzki w smaku miąższ, łuszczakiem zmiennym (Kuehneromyces mutabilis).

Uwagi - dobry grzyb jadalny, do spożycia nadają się tylko młode kapelusze; opieńka zawiera pewne substancje dla niektórych osób szkodliwe, należy ją przed spożyciem obgotować, a wodę wylać. Opieńka wytwarza charakterystyczne sznury grzybniowe (ryzomorfy), przerastające znaczne odległości w glebie i ściółce; pełnią one rolę narządów infekcyjnych, dokonują zakażenia korzeni drzew. Jest kilka wyodrębnionych oddzielnych gatunków opieńki.

Inne nazwy zwyczajowe - bedłka, opieńka, łopienka, podpieniek, podpieńka, opieniek, pniokowka, pierścianka.

© GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA

Na grzyby razem z Grupa Media Informacyjne Wyprawa na grzyby jest wielce interesujacym wydarzeniem. Trzeba wyprzedzić potencialnych konkurentów - grzybiarzy, znać miejsca w których występują dorodne okazy oraz znać poszczególne gatunki grzybów. Spełnienie powyższych warunków jest gwarancją udanego grzybobrania.

Na grzyby razem z Grupa Media Informacyjne Wyprawa na grzyby jest wielce interesujacym wydarzeniem. Trzeba wyprzedzić potencialnych konkurentów - grzybiarzy, znać miejsca w których występują dorodne okazy oraz znać poszczególne gatunki grzybów. Spełnienie powyższych warunków jest gwarancją udanego grzybobrania.

Na grzyby razem z Grupa Media Informacyjne Wyprawa na grzyby jest wielce interesujacym wydarzeniem. Trzeba wyprzedzić potencialnych konkurentów - grzybiarzy, znać miejsca w których występują dorodne okazy oraz znać poszczególne gatunki grzybów. Spełnienie powyższych warunków jest gwarancją udanego grzybobrania.