Rycerzyk czerwonozłoty (Tricholomopsis rutilans (Schaeff.) Singer) – gatunek grzybów z rodziny gąskowatych (Tricholomataceae)|.
Nazwę polską podali Barbara Gumińska i Władysław Wojewoda w 1968. W polskim piśmiennictwie mykologicznym gatunek ten opisywany
był też jako złotawka, boczniak czerwonozłoty, bedłka czerwonozłota,
brzegowłosek czerwonozłoty. Ma ok. 30 synonimów łacińskich. Niektóre z nich:.
Kapelusz
-
-
-
- Średnica 3-15 cm, u młodych okazów jest półokrągły, łukowaty z
podwiniętym brzegiem, u starszych rozpostarty, czasami z tępym garbem. Skórka delikatnie filcowata, żółte tło pokryte jest liliowo-czerwonymi łuseczkami.
Gatunek ten ma bardzo zmienne ubarwienie kapelusza; u młodych okazów
kapelusz może być całkowicie purpurowofioletowy, zaś u starszych
jednolicie żółty.
- Blaszki
Dość gęste, przy trzonie ząbkowato wykrojone lub szeroko przyrośnięte
oraz nieco płatkowate. Mają zawsze żółtawy kolor, ale u młodszych
okazów są jaśniejsze, z wiekiem ciemnieją.
Trzon
Wysokość 5-12 cm, grubość 1-3 cm.
Jest cylindryczny, koloru kapelusza, czasem tylko żółty, przy samym
kapeluszu odcinający się białawo lub żółtawo, wkrótce staje się pusty.
Miąższ
Żółty. Zapach i smak trochę mdłe.
Wysyp zarodników
Biały, nieamyloidalny. Zarodniki gładkie, eliptyczne, o rozmiarach 6,5-8 x 4,5-5,5 μm, bez pory rostkowej.
Występuje od lipca do listopada, pojedynczo lub w kępach na pniach drzew. Czasami występuje gromadnie. Rośnie przy podstawie pni lub na martwym drewnie. Niekiedy pozornie rośnie na ziemi, w rzeczywistości jednak grzybnia wyrastająca z podstawy jego trzonu wyrasta na korzeniach drzew. Rośnie
na różnych gatunkach drzew, zarówno liściastych, jak iglastych,
zaobserwowano jednak, że w Europie Środkowej rośnie głównie na drzewach
iglastych, w Europie Południowej natomiast na drzewach liściastych.
Saprotrof. Nie jest trujący, jest jednak mało smaczny i z tego powodu uważany jest za niejadalny.
Przez niektórych autorów jest uważany za grzyb jadalny, jako domieszka w
małych ilościach do potraw mieszanych, może bowiem wywoływać
dolegliwości żołądkowe, ma również niezbyt przyjemny smak i zapach.
Rekordowy okaz znaleziono we Włoszech na pniu dęba korkowego – jego kapelusz miał średnicę 56 cm.
© GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA
|