Kapelusz: Średnica 5-20 cm ,brązowawy, brązowy, szarobrązowy, szary, łuski ciemniejsze, początkowo kulisty, jajowaty, potem wypukły, u dojrzałych okazów spłaszczony z nieznacznym garbkiem, parasolowaty. Watowato włóknisty, pokryty dużymi odstającymi, matowymi, ułożonymi dachówkowato łuskami
Blaszki : Białe, białawe, często z czerwieniejącymi ostrzami, przy uszkodzeniu barwią się na pomarańczowo, różowawo, wolne, cienkie, gęste
Trzon: Wysokość 10-15 (25) cm, grubość 1-1,5 cm, białawy, białoszary, kremowy, białobrązowawy, bez ciemniejszego desenia, po uszkodzeniu czerwienieje i brązowieje, walcowaty, wysmukły, z bulwiastą podstawą, u dojrzałych okazów wnętrze puste, pierścień włóknisty, nie przyrośnięty, ruchomy, powierzchnia gładka, naga.
Miąższ: Biały, po przekrojeniu staje się szybko pomarańczowożółty, po pewnym czasie czerwienieje lub brązowieje. W kapeluszu mięsisty w trzonie twardy, łykowaty. Smak i zapach: słaby, przyjemny.
Wysyp zarodników: Biały
Występowanie : Od czerwca do listopada, saprofityczny w lasach iglastych i mieszanych, rzadziej w liściastych, niekiedy w starych parkach, przy drogach zwłaszcza pod świerkami, sosnami, w miejscach prześwietlonych na glebach kwaśnych często gromadnie, w kręgach lub pasach, czasami po kilkadziesiąt sztuk.
Uwagi: Nie zaleca się spożywania tego gatunku grzybów gdyż stwierdzono w Polsce poważne zatrucia odmianą ogrodową tego grzyba (Macrolepiota rachodes var. Bohemica). W wielu atlasach grzyb ten podawany jest jako trujący. Bywa mylony ze śmiertelnie trującymi: muchomorem plamistym oraz muchomorem zielonawym (sromotnikowym).
© GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA
|