Kapelusz (3)5 - 12(20) cm średnicy. Najpierw półkulisty, potem wypukły,stary może być spłaszczony. Barwy od jasnoorzechowej od ciemnobrązowej, szary,orzechowy, szarobrązowy, czasem do czerwonobrązowego, u egzemplarzy rosnących natorfowiskach może być prawie biały. Suchy, matowy, gładki, niekiedy drobno kosmkowaty.Wilgotny słabo śluzowaty. Skórka nie oddziela się od miąższu lub oddziela siętrudno. Brzeg ostry. Grubomięsisty.
Hymenofor o długich rurkach, 1 - 2 cm. Białawe potem szarobrązowe, szare.Niezmiennej barwy lub lekko brązowiejące. U dojrzałych osobników wyraźnie wystająspod kapelusza. Pory białawe lub żółtawe. Drobne. Okrągłe. Zatokowato głębokowycięte. Łatwo dają się oddzielić od kapelusza.
Trzon (5)6 - 15(20) x 1 -2.5(3.5) cm. Wysmukły, cylindryczny lub maczugowaty(podstawa zgrubiała). Włóknisty, u starszych okazów twardy. Białawy do słabożółtawego (jasnobrązowy). Pokryty licznymi ciemnobrązowymi lub czarnymi łuseczkamiustawionymi w podłużne prążki. U egzemplarzy rosnących na torfowiskach łuseczkimogą być bezbarwne. U podstawy biała grzybnia.
Miąższ biały lub białoszary. Nie zmieniający barwy po przekrojeniu;początkowo twardy, wkrótce w kapeluszu miękki. W trzonie z wiekiem silnie włóknisty,przypominający konsystencją drewno. W czasie wilgotnej pogody wodnisty. Zapach słaby,przyjemny lub bez zapachu. Smak słaby, łagodny, przyjemny.
Występowanie Bardzo pospolity. Na ziemi, zawsze podbrzozami (pospolitą i omszoną). W lasach, zagajnikach, zaroślach, młodnikach sosnowychz domieszką brzozy. Niekiedy w parkach. Pojedynczo lub w grupach. Od czerwca dopaździernika.
Wartość Jadalny. Smaczny. Trzony nie nadają się do spożycia. Przyprzetwarzaniu miąższ przybiera czarną barwę.
© GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA |