Owocnik- średnicy 3-7 cm, ochrowooliwkowy, szarooliwkowy lub brązowooliwkowy, skórka sucha, matowa, zamszowata, u starszych popękana na drobne poletka, zwłaszcza na brzegu kapelusza, a powstałe rysy barwy cielistej z odcieniem różowym, poduszkowato wypukły.
Pory- jasnożółte, długości 5-10 mm, zwykle przyrośnięte do zbiegających.
Rurki- u młodych owocników kremowożółte, u starych zielonkawe, ciemnooliwkowe, uszkodzone zabarwiają się na zielononiebiesko, przyrosniete do trzonu.
Trzon- żółtawy, zwykle z czerwonymi smugami, zwłaszcza u podstawy 50-100 x 10-15 mm, równogruby, czasem wygięty, długi i wysmukły, podstawa przeważnie nieco zwężona, powierzchnia sucha, gładka lub wzdłużnie rowkowana, podstawa z białawo-żółtawą grzybnią.
Miąższ- żółtobiaławy, jasnożółty, pod skórką kapelusza czerwony, niezmienny lub słabo błękitniejący, w trzonie włóknisty, w kapeluszu gruby, miękki. Zapach słaby, smak łagodny, lekko kwaskowaty.
Wysyp zarodników- oliwkowobrązowy.
Występowanie - najpospolitszy grzyb rurkowy. Owocniki wyrastają od lata do jesieni, pojedynczo i w grupach, nieraz masowo, w lasach iglastych i liściastych,
Zastosowanie- jadalny, o średniej jakości.
Możliwość popełnienia pomyłki - Podgrzybek obciętozarodnikowy Xerocomus porosporus - rośnie głównie pod dębami. Podgrzybek czerwonawy Xerocomus rubellus za młodu czerwonej barwy jednak szybko blakną i mogą wtedy przypominać inne gatunki podgrzybków. Podgrzybek aksamitny Xerocomus pruinatus ma raczej nie pękającą na poletka powierzchnią kapelusza. Mniej podobny jest podgrzybek zajączek Xerocomus subtomentosus ma oliwkowożólty kapelusz, a pory są jaskrawo złotożółte.
Uwagi- mało odporny na dłuższy transport, stare owocniki są miękkie, gąbczaste, szybko i intensywnie atakowane przez owady, a także opanowywane przez pleśnie.
Inne nazwy zwyczajowe - grzyb złotawy, czerwona noga, grzyb złoty, zajęczak, borowik złotawy, zajęczek, grzyb zajęczy, grzyb czerwonotrzonowy, grzyb zającowy.
© GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA |
Na grzyby z Grupa Media Informacyjne
