A B C D F G J K L Ł M O Ó P R S Ś T W Z
A
Apteka - w żargonie zagranie wymagające dużej precyzji .
As - dziewiątka z rozbicia w odmianie 9-bil.
B
Banda - elastyczne otoczenie stołu zapobiegające wypadaniu bil poza stół.
Beton - w żargonie niedokładne ustawienie trójkąta uniemożliwiające dobre rozbicie kul.
Bezpieczna - strategiczne zagranie w jednej z deklarowanych odmian gry i wymaga wyraźnego poinformowania o zamiarze wykonania. Bila „obiektowa" (lub bile) może, ale nie musi, być wbita a obowiązek zagrywania przechodzi na przeciwnika.
Biała z ręki - w zależności od przepisów gry, zawodnik po faulu przeciwnika może wziąć białą do ręki i ustawić w dogodnym dla siebie miejscu.
Biedronka - charakterystyczna biała bila z czerwonymi kropkami dzięki którym lepiej widać nadaną rotację .
Bila obiektowa - bile kolorowe, w które uderza biała bila, zazwyczaj w celu skierowania ich do łuz.
Bila zamrożona - bila dotykająca bandy.
Break - rozbicie lub ilość zdobytych punktów w jednym podejściu.
Break/jump - specjalny kij (3- częściowy) służący do wykonywania rozbić i skoków.
C
Centrala - w żargonie określenie zagrania centralnego, czyli takiego kiedy bila biała i bila wbijana leżą idealnie w linii prostej w kierunku łuzy.
Ciśnienie - w żargonie sytuacja stresowa przed i podczas wykonania ważnego strzału.
Cofka - uderzenie bili białej poniżej jej środka, które poprzez rotację wsteczną powoduje cofnięcie się białej po kontakcie z bilą zagrywaną.
D
Diamenty - punkty na obrzeżach stołu dzielące stół na równe części. Ułatwiają ocenę odległości i pomiar kątów.
Dramat - w żargonie sytuacja remisowa, gdy o zwycięstwie w meczu decyduje ostatnia partia.
Dziewiątka - rodzaj popularnej gry, w której gra się bilami ponumerowanymi 1-9. Szczegółowe reguły znajdziesz w dziale "Zasady gry".
F
Fałszerz - uderzenie w bilę białą z boczną rotacją (prawa lub lewa rotacja).
Faul - nieprawidłowe zagranie karane zgodnie z przyjętymi regułami gry. Listę zasad można znaleźć w dziale "Zasady gry".
Ferula - część kija na końcu szczytówki do której przyklejana jest końcówka. Najczęściej biała i plastikowa. Uderzenie bili ferulą traktowane jest jako faul.
G
Gra deklarowana - odmiana gry wymagająca deklarowanie łuzy do której wbija się bilę. Nie jest to koniecznie w oczywistych sytuacjach. Aktualnie deklarujemy strzały w odmianach 8,10 i 14/1.
Gwint - łączy szczytówkę z rękojeścią. Nazywany również złączką.
J
Jump - zagranie techniczne powodujące podskoczenie bili białej, w przypadku trudnego dostępu do bili zagrywanej. Zabronione jest skakanie samą szczytówką.
Jump stick - patrz skoczek.
K
Kapka - końcówka kija, najczęściej skórzana, przyklejana, czasem przykręcana w kijach niskiej jakości. Jedyna część kija, którą można uderzyć białą. Należy ją często smarować kredą i dbać o jej prawidłowy kształt. Nazywana również tipem.
Kieszeń - patrz łuzy.
Kombinacja - zagranie bilą niezadeklarowaną w deklarowaną. W żargonie "kombi".
Kreda - nakładana na końcówkę kija zapobiega poślizgom kija ("kicksom").
L
Laczek - w żargonie partia z kija.
Linia bazy - wyznacza pole bazy na wysokości drugiego diamentu.
Linia powrotów - linia służąca do repozycjonowania bil.
Ł
Łuk cofki - łuk zataczany przez białą bilę przy zagraniu z cofką.
Łuk ścigacza - łuk zataczany przez białą bilę przy zagraniu ze ścigaczem.
Łuza klepie - nieprzyjazny wykrój łuzy powodujący chybione strzały. Negatywne określenie jakości stołu, który nie przyjmuje dobrze zagranych bil, często nadużywane przez początkujących graczy.
Łuzy - otwory w stole, do których wbija się bile. Zwane również kieszeniami.
M
Masse - zagranie białej bili po łuku poprzez uniesienie kija wraz z nadaniem bocznej rotacji.
Miscue - nieczyste uderzenie podczas którego kapka kija znacząco ześlizguje się z białej bili w trakcie kontaktu z nią.
O
Odstawna - zagranie strategiczne mające na celu utrudnienie gry przeciwnikowi. Często stosowane do wymuszenia faulu poprzez zastawienie białej.
Ó
Ósemka - popularna odmiana gry w 8-bil. Szczegółowe reguły znajdują się w dziale "Zasady gry".
P
Partia - jedna rozgrywka. Kilka partii składa się na set lub mecz.
Partia z kija - skończenie partii w jednym podejściu po własnym rozbiciu nie dopuszczając przeciwnika do stołu.
Partia z podejścia - wbicie wszystkich kul i zakończenie partii w jednym podejściu.
Pchnięcie - zagranie karane faulem. Zbyt długi kontakt kapki z bilą białą.
Podpórka - pomocniczy kij zakończony pająkiem lub krzyżakiem umożliwiający zagranie dalekich bil. Inaczej przedłużka, wędka, grabki.
Pole bazy - miejsce wyznaczone przez linię bazy. Z tego pola ustawia się białą do rozbicia. W odmianie 8-bil po faulu przy rozbiciu przeciwnik ustawia białą w dowolnym punkcie pola bazy.
Pozycjoner - przyrząd umożliwiający zaznaczenie położenia bili. Stosuje się np. do oczyszczenia kuli.
Pranie mózgu - ćwiczenie polegające na dowolnym rozsypaniu bil na stole oraz bezbłędnym ich wbiciu bez dotykania białą bandy ani żadnej innej, niż akualnie wbijana, bili .
Protektor - plastikowy ochraniacz na gwint kija (ang. joint protector).
Punkt bazy - punkt leżący na środku linii pola bazy.
Punkt centralny - punkt leżący na środku stołu.
Punkt główny - punkt położony na wysokości drugiego diamentu. Umieszczona jest tam pierwsza bila trójkąta przed rozbiciem.
Push out - strategiczne zagranie po pustym rozbiciu w odmianach 9 i 10-bil. Szczegóły w odpowienich zasadach gry.
R
Repozycjonowanie bil - w niektórych sytuacjach, zgodnie z zasadami poszczególnych gier, bile obiektowe muszą być umieszczone powtórnie w określonych miejscach na stole. Powrót bil na stół nazywa się repozycjonowaniem.
Rękojeść - część kija trzymana ręką. Często owijana nicią ("owijką"), zapobiegającą ześlizgiwaniu się kija z dłoni. Zwana również rączką.
Rozbicie - uderzenie rozpoczynające grę.
Rozbijak - kij używany do rozbicia. Często rękojeść tego kija jest dodatkowo rozkręcana co umożliwia wykonywanie skoków krótszym kijem. Taki kij nazywany jest "break-jump".
S
Safe - inaczej odstawna.
Set - mecz do określonej liczby partii.
Setówka - inaczej dramat.
Skoczek - krótki kij przeznaczony do wykonywania skoków.
Snooker - 1. sytuacja na stole polegająca na braku bezpośredniego dostępu do bili, którą chcemy zagrać. 2. jedna z gier bilardowych.
Stop - techniczne zagranie powodujące zatrzymanie się białej w miejscu uderzenia bili zagrywanej.
Stół koszykowy - stół bilardowy, w którym w łuzach zamontowane są koszyki na bile.
Stół otwarty - sytuacja po rozbiciu w odmianie 8-bil przed przydziałem grup bil zawodnikom.
Stół spływowy - stół bilardowy, w którym bile po wbiciu do łuz staczają się wewnątrz stołu do jednego miejsca.
Stół zamknięty - sytuacja w odmianie 8-bil, gdy prawdłowo zostanie wbita pierwsza zadeklarowana bila.
Szczytówka - przednia część kija, zakończona kapką.
Ś
Ścigacz - techniczne uderzenie w górną część bili białej i nadanie górnej rotacji, przy zagraniu na wprost powoduje toczenie się bili białej za bilą zagrywaną.
T
Tip - patrz kapka.
Trik bilardowy - nietypowe, efektowne zagranie (ang. trickshot).
Trójkąt - przyrząd do ustawiania bil do rozbicia.
W
Wolny - nieco przedawnione określenie bezpiecznego zagrania.
Wyjście - wystawienie białej bili na pozycję dogodną do następnego strzału.
Z
Zdzierak - przyrząd do formowania kapki (ang. tip tool).
Złączka - gwint łączący szczytówkę z rękojeścią. |
