 Świstak (Marmota marmota), ssak zaliczany do rodziny wiewiórkowatych z rzędu gryzoni, zamieszkujący łąki wysokogórskie Alp i Tatr na wysokości 900-2300 m n.p.m. W Tatrach spotykany jest powyżej 1700 m n.p.m.
Długość ciała 50-60 cm, ogona do 15 cm, ciało krępe, mocnej budowy, kończyny krótkie, mocne. Gęsta sierść o szarożółtym ubarwieniu, spód ciała nieco jaśniejszy, na grzbiecie występują pojedyncze czarne włosy, koniec ogona prawie czarny. Świstak żyje w koloniach liczących zazwyczaj kilkanaście osobników, kopie nory głębokie niekiedy na kilkadziesiąt m, służące za miejsce snu zimowego dla całej kolonii, drąży system nor będących schronieniem w razie zagrożenia. W czasie snu zimowego temperatura ciała świstaka spada do 4,6-7,60C, częstotliwość oddechów wynosi 2-3 na minutę, praca serca zostaje zredukowana do 10 na minutę. |
Grupa GMI
