 |
Megaregion |
Region karpacki |
| Prowincja |
Karpaty Zachodnie |
| Podprowincja |
Zewnętrzne Karpaty Zachodnie |
| Makroregion |
Beskidy Zachodnie |
| Mezoregion |
Gorce |
Zajmowane
jednostki
administracyjne |
Polska:
– woj. małopolskie
– powiat limanowski, powiat nowotarski |
 |
 Podole i Polesie
Polesie jest tą egzotyczną krainą na Kresach, która od dawna wywołuje dreszcz emocji wśród turystów. Walory przyrodnicze i krajobrazowe, nizinnego i równinnego regionu, zawarte są w znanej, nostalgicznej pieśni Polesia czar, a także w popularnym określeniu: laski, piaski i karaski.
Polesie Lubelskie, zwane też Zachodnim, graniczące z rozległymi obszarami Polesia Zabużańskiego, ma znakomite warunki do uprawiania wypoczynku, rekreacji oraz aktywnej turystyki, w tym ekoturystyki. Najbardziej popularnym subregionem wśród turystów i wczasowiczów jest Pojezierze Łęczynsko-Włodawskie.
Dużą popularnością wśród odwiedzających cieszą się także sąsiednie krainy: Garb Włodawski, Równina Parczewska i Kodeńska, Zaklęsłość Sosnowicka i Łomaska.
W skład Pojezierza wchodzi ponad 60 jezior, zarówno o znakomitych walorach rekreacyjnych jak i cennych ekologicznie, którym towarzyszą unikalne torfowiska oraz obszerne kompleksy leśne, występujące na terenach podmokłych i na piaskach: (Lasy Włodawskie, Sobiborskie, Parczewskie i Sosnowickie). Słyną one z okazałych drzewostanów, ostoi rzadkiej i chronionej flory i fauny, bogactwa grzybów i jadalnych owoców leśnych - czarnych jagód, borówek, jeżyn i malin. Będące w przewadze drzewa iglaste przesycają powietrze żywicą, tworząc korzystny dla zdrowia mikroklimat, dzięki któremu dobrze się tu wypoczywa i szybko regeneruje siły.
Znajdujący się na Pojezierzu Poleski Park Narodowy /9647,7 ha/, będący miniaturą tundry i lasotundry o europejskim znaczeniu, a ponadto parki krajobrazowe - Sobiborski, Poleski i Pojezierze Łęczyńsko - Włodawskie (wraz z Szackim Parkiem Narodowym na Ukrainie) - wchodzą w skład Międzynarodowego Rezerwatu Biosfery "Polesie Zachodnie".Dzięki ciekawie wytyczonym, pieszym i rowerowym szlakom turystycznym oraz ścieżkom przyrodniczo-dydaktycznym, można dotrzeć do najatrakcyjnieszych miejsc Pojezierza, m.in. do rezerwatów faunistycznych: "Żółwiowe Błota" i "Małoziemce" /ochrona czapli siwej/ i torfowiskowych: "Trzy Jeziora", "Brudzieniec", "Jezioro Orchowe", "Magazyn" i florystycznego - "Torfowisko przy Jeziorze Czarnym", a także do obszarów ochrony ścisłej - nad jeziora: Moszne, Długie, Łukie i nad stawy k. Brusa, będące ostoją cennych i rzadkich gatunków ptaków.
Największą popularnością wśród wczasowiczów cieszą się jeziora o czystej wodzie, piaszczystych plażach, dobrze zagospodarowane turystycznie, posiadające ośrodki wypoczynkowe o zróżnicowanym standardzie, campingi, pola namiotowe, przystanie wodne i wypożyczalnie sprzętu pływającego, oferujące produkty małej i dużej gastronomii.
Najwięcej osób wypoczywa nad Jeziorem Białym Wtodawskim /106 ha/, którego toń wodna przylega do wsi Okuninka. Leży ono w bliskim sąsiedztwie kilku jezior o zróżnicowanych walorach hydrograficzno-przyrodniczych - Czarnego, Glinki, Świętego, Orchowego, Rogoźna, Lipińca. Stałych i nowych wielbicieli mają także jeziora: Piaseczno - najgłębsze na Pojezierzu /39 m/, Krasne k. Uścimowa, Zagłębocze k. Orzechowa, Bialskie k. Parczewa, Łukcze, Rogoźno wgm. Ludwin, Gumienek k. Jedlanki, Miejskie k. Ostrowa Lubelskiego i Czarne Sosnowickie. Są one malowniczo położone pośród lasów, pól i łąk, przy tym łatwo dostępne, a ich piaszczyste wody i kameralne zakątkizachęcają do kąpieli, wędkowania lub małych wypraw wodniackich - żaglówką, kajakiem lub rowerem wodnym.
Graniczny Bug, który jest rzeką dziką nieujarzmioną, a przez to piękną, stanowi sam w sobie nie lada atrakcję turystyczną. W nurcie Bugu lub w zarastających bużyskach można złowić taaaką rybę - dorodnego szczupaka, karpia, rekordowego suma, ponadto dużego leszcza, jazia, klenia czy okonia.
Wyprawa kajakiem po Bugu będzie niezapomnianą przygodą. Również dużo wrażeń dostarczy turystom piesza, rowerowa lub samochodowa wycieczka wzdłuż doliny Bugu, która umożliwi obcowanie z urodą poleskiej ziemi, jej wielokulturowością, widoczną w licznych zabytkach sakralnych różnych wyznań. Startując z Woli Uhruskiej - znanej miejscowości agroturystycznej - będziemy mogli zwiedzić najciekawsze miejsca Sobiborskiego Parku Krajobrazowego, dotrzeć do Orchówka, w którym wznosi się, na nadbu-żańskiej skarpie, okazały kościół barokowy, poznać zabytki Włodawy - miasta trzech kultur, m.in., kościół rzymskokatolicki, cerkiew prawosławną i żydowską synagogę.
W dalszej wędrówce zwiedzimy zespół dworsko-parkowy w Różance, drewniany kościół pounicki w Hannie, kościół i cerkiew prawosławną w Sławatyczach, gdzie znajduje się przejście graniczne z Białorusią prawosławny zespół cerkiewno-klasztorny w Jabłecznej, sanktuarium maryjne w Kodniu, sędziwą cerkiew neounicką w Kostomłotach, cmentarz muzułmański w Lebiedziewie, fragmenty umocnień Twierdzy Brzeskiej k. Kobylan, a także interesujące zabytki Terespola - miasta znanego z dużego przejścia granicznego, kolejowo-drogowego, pomiędzy Polską a Białorusią.
Na Polesiu Lubelskim znajdziemy wiele innych interesujących miejscowości, w których zachowały się znaczące zabytki architektury, np. kościoły rzymskokatolickie i pounickie w: Ostrowie Lubelskim, Sosnowicy, Puchaczowie, Ortelu Królewskim, Białej Podlaskiej, Łęcznej, Kodeńcu, Wisznicach, Podedwórzu, Motwicy, Wereszczynie, Parczewie; cerkwie prawosławne w: Sosnowicy, Holi i Dratowie. Wśród zespołów zamkowych i pałacowo-parkowych na uwagę zasługują rezydencje w: Białej Podlaskiej, Jabłoniu, Horodyszczu, Sosnowicy i Adampolu. Godne zwiedzenia zespoły dworsko-pałacowe spotkamy w: Romanowie /siedziba - Muzeum im. J.l. Kraszewskiego/, Milanowie, Hańsku, Kodniu, Starym Brusie i Różance
Polesie Lubelskie jest krainą w której każdy turysta znajdzie coś dla siebie. Jest to ziemia znana z wydarzeń historycznych, które na szczęście miały znaczenie lokalne i nie spowodowały dużych zniszczeń i zagłady miejscowości. Największe reperkusje, w sferze religijnej i moralnej, przyniosły prześladowania unitów ze strony zaborców carskich, które miały miejsce w latach 1874-1905. Lała się wówczas niewinna krew poleskich i podlaskich unitów "nawracanych" siłą na prawosławie, niszczono ludzkie dusze i świątynie. W czasie kampanii wrześniowej 1939 r. miała miejsce pod Wytycznem krwawa bitwa polskich oddziałów, wchodzących w skład Samodzielnej Grupy Operacyjnej "Polesie", z wojskami Armii Czerwonej. Kilka dni później całe polskie zgrupowanie stoczyło z Niemcami, pod Kockiem, ostatnią regularną bitwę Września. Symbolem tragedii i barbarzyństwa lat okupacji, świadectwem śmierci tysięcy zamęczonych ludzi, jest Muzeum Byłego Obozu Zagłady w Sobiborze. Mimo upływu czasu i burzliwych wydarzeń historycznych pozostało wiele miejsc i zabytków, które świadczą o znaczącym dziedzictwie kulturowym Polesia Lubelskiego. Szczególne miejsce zajmuje tu wieś ze swoimi tradycjami, zarówno w dziedzinie budownictwa lokalnego jak i artystycznej twórczości ludowej oraz obrzędami. W kilkudziesięciu miejscowościach działają zespoły śpiewacze oraz teatralne. Niektóre z nich były nagradzane na regionalnych i ogólnopolskich festiwalach, konkursach i przeglądach.
Odbywający się we Włodawie doroczny Międzynarodowy Festiwal "Poleskie Lato z Folklorem" sprzyja za chowaniu tradycji arty stycznych na poleskiej wsi. Kultywowana jest ludowa plastyka obrzę dowa i zdobnicza, a przede wszystkim rze miosło, szczególnie tka ctwo, tj. domowy wyrób pasiaków, szmaciaków, kraciaków oraz kilimów, z czego słynie wieś Wyryki a także: Rudno.
GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA |
Grupa GMI
