Amazonka i jej atrakcje turystyczne
Myśląc o dorzeczu największej rzeki świata mamy przed oczami obraz nieprzemierzonych lasów tropikalnych z olbrzymim bogactwem fauny i flory. Jednak atrakcyjność terenu nie kończy się na walorach przyrodniczych. Ciekawe miejsca znajdą tu także miłośnicy: historii, aktywnego odpoczynku i … błogiego relaksu.
Bogactwo przyrodnicze
Walory przyrodnicze Amazonii to olbrzymia różnorodność siedlisk, roślin i zwierząt. W celu poznania choć namiastki bogactwa przyrody warto odwiedzić miejsca objęte ochroną prawną, wśród których szczególną rolę pełnią parki i rezerwaty narodowe.
Park Narodowy Amacayacu
Miejsce to idealne dla osób ceniących sobie poznawanie walorów przyrodniczych. Park został założony w 1975 r. w południowej części Kolumbii. Nazwa wywodzi się z rdzennego języka i oznacza „Rzeka Hamoksa”. Obszar podlegający ochronie to 4 220 km2 lasów deszczowych zalewanych przez się rzekę podczas pory deszczowej.
W parku można odbywać wycieczki lokalne. Jedną z ciekawszych jest podróż do Isla de los Micos, gdzie można podziwiać setki małp. Z kolei miłośnicy spotkań z amazońskimi delfinami mogą udać się do miejsca ich życia – jeziora Tarapoto.
Osoby gustujące w podróżach rzekami i podziwianiu flory urzeknie z pewnością wyprawa w pobliże wyspy Mocagua, gdzie jest stanowisko jednej z bardziej znanych roślin Amazonii – Victorii Regia.
W celu odwiedzenia Amacayacu turyści muszą dostać się do miasta Leticia, skąd jest możliwość przepłynięcia do parku statkiem w górę rzeki.
Istnieje możliwość zakwaterowania na kilkudniowy pobyt, aby odbyć wyprawy po lokalnych atrakcjach.
Park Narodowy Amazônia
Pragnąc przyjrzeć się zróżnicowanym siedliskom rejonu warto wybrać się do Parku Narodowego Amazonia. Jest on starszy o rok od wyżej wymienionego obszaru chronionego. Zlokalizowany w północnych rejonach Brazylii pomiędzy Manaus a Belém. Ochroną prawną objęto 10 707,37 km2 gęstych nizinnych lasów deszczowych oraz muraw po obu brzegach rzeki Tapajós. Celem parku jest zachowanie różnorodnych ekosystemów Wielkiej Rzeki, poprzez środki naukowe, edukacyjne i rekreacyjne.
Walorami wyróżniającymi obszar parku są bardzo różnorodne siedliska z zróżnicowaną fauną i florą. Większe drzewa osiągają wysokość około 50 m, a przenikające przez korony światło tworzy warunki dla bogactwa pnączy, porostów, mchów i storczyków. Wiele z występujących tu zwierząt jest aktywnych w nocy. Przykładowymi gatunkami dużych ssaków zamieszkującymi obszar parku są: wydra olbrzymia (Pteronura brasiliensis), manat rzeczny (Trichechus inunguis), czy mrówkojad wielki (Myrmecophaga tridactyla). Lasy deszczowe i rzeka to miejsce życia dużej liczby gadów, ryb i innych zwierząt wodnych.
Turyści, którzy pragną zwiedzić park mają dwie możliwości dotarcia do obszaru chronionego drogą lądową i wodną. Autostrada trans-amazońska biegnie z miasta Itaituba przecinając obszar ze wschodu na zachód. Jednak nie jest ona szczególnie polecana gdyż, nie jest utwardzona na wielu odcinkach. Warunki podróżowania pogarszają się w szczególności w porze deszczowej, a okresie mniejszych opadów wymagają wielu napraw. Podróż samochodem wymaga napędu na cztery koła. Z tego względu nadal jest preferowany transport rzeką Tapajós np. z miasta Santarém.
Park Narodowy Anavilhanas
Walorem tego obszaru podlegającego ochronie prawnej jest archipelag 400 zalesionych wysp rzecznych. Sam park narodowy został utworzony w 1981 r. i zajmuje łączną powierzchnię 3504,70 km2. Z uwagi na swoją wyjątkowość został wpisany na listę
Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Do coraz rzadziej spotykanych, a występujących na tym terenie gatunków dużych ssaków należą: ocelot nadrzewny (Leopardus wiedii), jaguar amerykański (Panthera onca), mrówkojad wielki (Myrmecophaga tridactyla), zębolita olbrzymia (Priodontes maximus) należąca do rodziny pancernikowatych, wydra olbrzymia (Pteronura brasiliensis), manat rzeczny (Trichechus inunguis), czy inia amazońska (Inia geoffrensis).
Wspierane są tu badania naukowe i ochrona obszaru poprzez edukację ekologiczną oraz zrównoważoną turystykę.
Odwiedzenie parku jest możliwe przez cały rok. Najbliższym miastem skąd można się dostać drogą wodną do parku jest Manaus.
Rezerwat narodowy Allpahuayo Mishana
Osobom, których marzeniem jest spacer po dżungli z pewnością przypadnie do gustu wizyta w tym rezerwacie. Został on utworzony w 1999 r. i zajmuje powierzchnię 575,75 km2. Zlokalizowany jest w Peru 23 km na południowy zachód od Iquitos w regionie Loreto.
Przez obszar chroniony przepływa rzeka Nanay.
Cechą wyróżniającą jest bioróżnorodność przewyższająca inne tereny Amazonii. Występuje tu 500 odmian drzew na hektar co stanowi największy wskaźnik w skali planety. Badania prowadzone wykazały obecność 100 unikalnych gatunków roślin wśród 1 900 reprezentantów flory. Świat zwierząt to 475 gatunków ptaków, 143 gatunki gadów, 71 gatunków płazów, ponad 90 gatunków pasożytniczych os oraz większa liczba gatunków motyli niż gdziekolwiek na świecie.
Do parku można się dostać głównie łodzią. Po wybudowaniu drogi pomiędzy Iquitos i Nauta jest możliwość dotarcia drogą lądową.
Walory historyczne i kulturowe
Amazonia to niewątpliwie nadal królestwo przyrody. Jednak nie zapominajmy, że człowiek jest obecny na tym obszarze od około 11 tysięcy lat. Znajdziemy też wiele śladów okresu kolonialnego, a w miastach obok starówek drapacze chmur i rozwiniętą
infrastrukturę. Lokalne dziedzictwo Amazonii przeplata się z rozwiązaniami z krajów europejskich. Z powyższych powodów jest to również teren ciekawy dla miłośników historii i poznania innych kultur.
Belém
Największe miasto brazylijskiej Amazonii położone w pobliżu równika i 145 km od oceanu jest prawdziwą bramą Amazonki. Aglomeracja przekracza 2 mln mieszkańców. Spacerując po jego ulicach terenach rekreacyjnych i alejach wysadzanymi magmowcami znajdziemy dawną elegancję z epoki fortun handlu kauczukiem.
Miasto ma zróżnicowaną ofertę turystyczną. Do miejsc wartych odwiedzenia zaliczamy:
stare miasto z zabytkami m.in. Forte do Castelo i kościół Santo Alexandre;
największe otwarte targowisko Ameryki Łacińskiej – Ver-o-Peso Market, gdzie można kupić m.in. niezliczone gatunki ryb i owoców;
neoklasyczne budowle przykładem których jest Theatro da Paz;
stadion olimpijski dla 45 tysięcy widzów;
Icoaraci – ośrodek nowoczesnej ceramiki, wytwarzanej według przedkolumbijskich wzorów Indian Maroajara.
Współczesne Belém to także olbrzymi port śródlądowy dostępny dla statków morskich. W mieście działają szkoły wyższe. Połączenie ze światem zapewnia międzynarodowy Port Lotniczy Val de Cães, a drugie Brig. Lotnisko Protásio de Oliveira (dawniej lotnisko Júlio César) obsługuje lotnictwo ogólne w rejonie.
W mieście odbywają się 15–sto dniowe uroczystości upamiętniające patrona, w czasie których ma miejsce procesja.
Belem to także miejsce konferencji i wystaw. Infrastruktura przeznaczona do obsługi tego typu imprez ma powierzchnię 23 000 m2, i jest w stanie pomieścić 800 pojazdów i ponad 2 100 uczestników. Obsługiwana jest przez najlepsze dostępne nowoczesne technologie, w otoczeniu nasadzonej amazońskiej roślinności.
Z miasta organizowane są wycieczki w trakcie których można podziwiać Amazonkę i jej dopływy z łodzi bądź z lotu ptaka.
Macapá
Miasto położone na równiku co stanowi atrakcję turystyczną i jest oznaczone pomnikiem. Inną ciekawą atrakcją jest fort St. Joseph z końca XVIII w. zbudowany z cegły sprowadzonej z Lizbony.
Manaus
Kolejne olbrzymie miasto portowe z ponad 2 mln mieszkańców, które swój rozwój zawdzięcza handlu kauczukiem. Położone jest w centrum Amazońskiej dżungli, przez co dotarcie do aglomeracji odbywa się głównie statkiem lub samolotem. Ta lokalizacja w połączeniu z ograniczoną komunikacją lądową przyczyniło się do zachowania środowiska naturalnego i rdzennej kultury plemion brazylijskich.
Będąc w mieście warto odwiedzić Urząd Celny z początku XX w., Mercado Minicipal (bazar produktami regionalnymi), Operę Amazońską, Muzeum Człowieka Północy oraz utworzoną w drugiej połowie lat 60-tych XX w. strefę Zona Franca z handlem artykułami elektronicznymi.
Manaus jest zazwyczajowym miejscem początkowym wycieczek mających na celu zobaczenie fauny i flory brazylijskiej Amazonii. Podobnie jak w Belém w mieście organizowane są wycieczki po rzece. Wyruszając szlakiem wodny możemy odwiedzić park ekologiczny Lago de Janaury – miejsce występowania w warunkach naturalnych słynnej wiktorii amazońskiej. Innym ciekawym zjawiskiem znajdującym się w pobliżu Manaus i wartym zobaczenia jest Encontro das Águas. Jest to miejsce spotkania się ciemnych wód Rio Negro z jasnymi wodami rzeki Solimões, które płyną dalej koło siebie przez kolejne kilometry.
Niewiele miejsc na świecie dostarcza takich różnorodnych roślin, ptaków, owadów i ryb.
Hotele w sercu dżungli – miejsca relaksu i odpoczynku
Dla osób spragnionych bliskiego kontaktu z przyrodą ciekawą alternatywą spędzania wolnego czasu mogą być hotele położone w dżungli nad rzeką. Zazwyczaj są w formie osiedla połączonych ze sobą domków jedno lub kilkupiętrowych. Architektura tych miejsc często bazuje na rozwiązaniach stosowanych przez plemiona indiańskie. Pozwala to na poznanie i przybliżenie kultur rdzennych mieszkańców lasów deszczowych. Jednocześnie wykorzystuje się tu udogodnienia dla turystów takie jak basen, restauracje czy miejsca rekreacji, a także prowadzone są animacje.
Istnienie miejsc oddalonych od dużych miast umożliwia mieszkanie niemal w sercu lasów tropikalnych, poznanie lokalnych potraw i bezcenny widok na Wielką Rzekę.
W celu uatrakcyjnienia pobytu ośrodki organizują także wycieczki fakultatywne do lokalnych atrakcji położonych wzdłuż Amazonki. Przykładem może być zwiedzanie wspomnianego już malowniczego archipelagu Anavilhanas.
Rejsy po Amazonce
Osoby spragnione podróżowania mogą zdecydować się na rejsy wzdłuż rzeki różnego rodzaju łodziami i statkami o zróżnicowanym standardzie.
Do bardzo popularnych wśród miejscowych oraz odważniejszych turystów środków transportu po rzece należą gaiolas. Statki z otwartymi pokładami, których można czas spędzać w hamaku pozwalają na powolną podróż po Wielkiej Rzece. Warunki panujące w trakcie wyprawy należy zaliczyć do dość surowych i należy się do niej przygotować: zabrać prowiant własną wodę oraz liczyć się ograniczonymi możliwościami zachowania prywatności.
Dla bardziej wymagających turystów do dyspozycji są statki z kabinami i kojami. Są wyposażone w bary, restauracje oraz pokład widokowy. W wielu przypadkach przewiduje się postój, by pasażerowie mogli dosłownie poczuć klimat amazońskiej dżungli.
W zależności co stanowi dla podróżujących główną atrakcję należy podjąć decyzję dotyczącą kierunku płynięcia. Jeśli pragnie się relaksu, odpoczynku i zwolnienia tempa życia to proponowany jest rejs z prądem w dół rzeki. Podróż odbywa się w oddaleniu kilkuset metrów od brzegu, więc na podziwianie fauny i flory lasów tropikalnych raczej nie można liczyć. W przypadku wyprawy w górę rzeki statki są prowadzone bliżej brzegu i jest większa możliwość podziwiania nadwodnego fragmentu dżungli.
Wycieczka z Manaus do Belém zajmuje nieco ponad tydzień. Jeśli nie możemy poświęcić tyle czasu na powolne przemieszczanie się po Amazonce można wybrać się na krótszą trasę z Santarém do Obidos.
Amazonia słynie z różnorodności i jak widać nie dotyczy to wyłącznie przyrody. Zdecydowanie jest to miejsce o dużym potencjale turystycznym i zróżnicowanych możliwościach spędzania czasu.
GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA |
