Fauna i flora
Rzeki w dżungli deszczowej pełne są życia , od milionów małych owadów po olbrzymie aligatory. Wiele ryb płynie pod prąd z morza, np. rekiny, sole, ryby piły, manty i belony – ryby o długim, wyciągniętym ciele i spiczastej głowie. Z wybrzeży w głąb lądu przeniosło się wiele innych zwierząt np. manat, ropucha olbrzymia i syrena o długości prawie 2 m, która w innych miejscach już prawie wyginęła. Bogata oferta pokarmowa zwabia w pobliże rzeki wiele mięsożerców i wszystkożerców, także i ludzi. Na pierwszy rzut oka niezamieszkała Amazonia jest ojczyzną wielu plemion indiańskich, które znakomicie umiały przystosować się do tutejszych warunków. Indianie chwytają kilka gatunków piranii. W wodzie bezgłośnie pływa kajman, który łapie ryby i inne zwierzęta. Sam czasem pada ofiarą anakondy, jednego z najdłuższych węży świata. Na brzegach rzek żyje ibis szkarłatny, warzęcha różowa i hoacyn, kurak żywiący się kwiatami orchidei. W rzekach Amazonii mieszka też opos wodny, prawdopodobnie jedyny żyjący w wodzie torbacz ma świecie. Podobnie jak znane torbacze australijskie, również i on nosi swe młode w torbie. Specjalne umiejętności ma pewien gatunek bazyliszka, jaszczurki spokrewnionej z legwanami, która potrafi na tylnych przebiec krótki odcinek drogi po wodzie.
Amazońska dżungla deszczowa jest niepowtarzalnym biotopem, gdzie żyje wielka ilość ptaków, ssaków i owadów. Ten raj na ziemi jest poważnie zagrożony. Badania naukowe zostały zapoczątkowane dopiero niedawno. Amazońska dżungla deszczowa zajmuje trzecią część powierzchni Ameryki Południowej. Leży na terenach 7 państw , jej największa część znajduje się w Brazylii. Przez dżunglę przepływa dwie trzecie słodkich wód całego świata, głównie wód Amazonki i jej 1100 dopływów, których dorzecza zamieszkują niezliczone gatunki dzikich zwierząt.
Niezwykle bogata roślinność, obfitująca w niezliczoną ilość tzw. cudownych roślin, których właściwości lecznicze są znane od wieków, a obecnie potwierdzane przez naukę. Andy i tajemnicza dżungla nad Amazonką kryją w sobie sekrety roślin, indiański szamanizm i lekarstwa, które wprawiają w osłupienie lekarzy-profesorów. Jedną z takich "sekretnych" roślin jest drzewo anuri zwane przez Indian anakirą - proszek z jego kory jest "puszczańskim antybiotykiem" - ma właściwości przeciwzapalne, przeciwbakteryjne i działa podobnie jak antybiotyk, nie osłabiając przy tym organizmu. Z rośliny waipiri pochodzi czerwony barwnik, którym mieszkańcy puszczy w górnym biegu Amazonki malują swoje ciała, zwłaszcza twarze. Wywar z korzenia rośliny o nazwie yanali leczy raka żołądka. Królową flory Andów i Amazonii jest vilcacora zwana przez tubylców una de gato, święte pnącze Inków, którego stosowanie było niegdyś zarezerwowane tylko dla panującego władcy i jego najbliższej rodziny. Natomiast pnączem mądrości nazywają Indianie ayahuascę (Banisteriopsis caapi), z której amazońscy Indianie sporządzają - po zmacerowaniu i dodaniu dwóch innych roślin: toe (Brugmansia suaveolens) i chacruny (Psychotria viridis) - tajemniczy napój (nieuzależniający!) o właściwościach silnie halucynogennych. Nazwa "ayahuasca" pochodzi z języka keczua - "aya" oznacza duszę, a "huasca" - lianę. Zbadana przez naukowców ayahuasca znajduje obecnie coraz szersze zastosowanie terapeutyczne. Prastara indiańska roślina wychodzi z puszczy i trafia do specjalistycznych klinik. Z coraz większym powodzeniem stosuje się ją w leczeniu narkomanii, alkoholizmu i niektórych chorób psychicznych, takich jak depresja czy schizofrenia. Południowoamerykańscy fitoterapeuci twierdzą, że ayahuasca już wkrótce zrobi karierę podobną do tej, jaką zrobiła chinina i kurara i jaką obecnie robi vilcacora.
GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA |
