 Shanghai World Financial Center
Shanghai World Financial Center (chiń.: 上海环球金融中心; pinyin: Shànghǎi Huánqiú Jīnróng Zhōngxīn; znany też jako Shanghai WFC lub po prostu SWFC) – wieżowiec w Szanghaju w Chinach, w dzielnicy Pudong, obok budynku Jin Mao Tower i niedaleko Oriental Pearl Tower. SWFC zostanie drugim pod względem wysokości budynkiem w Chinach po ukończeniu sąsiedniego wieżowca Shanghai Tower w 2014 i trzecim pod względem wysokości po ukończeniu Pingan International Finance Centre w Shenzhen w 2015.
Budynek został zaprojektowany przez architekta Williama Pedersena, a inwestorem jest firma Japończyka Minoru Mori. Kamień węgielny pod budowę wieżowca położono 27 sierpnia 1997, jednak prace budowlane opóźniły się z powodu kryzysu finansowego oraz zmian konstrukcyjnych. Początkowo budynek miał mieć 460 metrów i 94 piętra, później jednak (dokładnie 13 lutego 2003) wysokość zwiększono do 492,3 m (101 pięter). Odrzucono propozycję, by dodać do budynku iglicę, przez co byłby wyższy od Wieży Wolności i Taipei 101. Obiekt oddano do użytku 14 września 2008.
Najbardziej charakterystycznym elementem wieżowca jest otwór w budynku, który najpierw miał być okrągły i mieć w środku diabelski młyn[1][2], jednak z powodu protestów wywołanych skojarzeniami okrągłego otworu z flagą Japonii, w połowie 2005 zdecydowano się na otwór w kształcie trapezu o szerokości 50 metrów. Na przedostatnim, 100. piętrze, znajduje się zewnętrzny taras widokowy dla turystów.
Na piętrach 79-93 mieści się hotel Shanghai Park Hyatt.
Budowa SWFC była finansowana również przez wiele zagranicznych firm i banków: głównie japońskich, europejskich oraz amerykańskich. Koszt budowy wyniósł około $1,25 mld USD[1] (ok. 4 mld złotych).
Łączna powierzchnia budynku wynosi 377 300 metrów kwadratowych. W budynku znajdują się m.in. biura, hotel, muzeum.
©® GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA |
