 Petronas Towers
Wysokość: 452 m (88 pięter)
Powierzchnia użytkowa: 436 000 m2 (obie wieże)
Główny inwestor: państwowa spółka przemysłu naftowego Petronas
Rok ukończenia budowy: 1998
Koszt budowy: ok. 900 mln$
Rozwijające się w niezwykłym tempie kraje azjatyckie nie szczędzą środków na hipernowoczesne budownictwo. Nie mieszczące się w normach europejskich budowle dają świadectwo potęgi gospodarczej Azjatów.
Kuala Lumpur City Center jest obecnie największym na świecie kompleksem biurowo-handlowym. 20 w pełni skomputeryzowanych biurowców (tzw. inteligentne budynki), wraz z bliźniaczymi wieżami spółki Petronas zajmują powierzchnię 40 ha (z czego, rzecz niemal niezwykła, 20 ha przeznaczono wyłącznie na park). KLCC mieści siedziby firm, banków, centra handlowe, rozrywkowe (także baseny), hotele, a nawet meczet.
Zadanie postawione przez przedstawicieli Petronasu było nie sprecyzowane - budynek miał być wysoki i nowoczesny.
Miał go zaprojektować Cesar Pelli, autor m.in. najwyższego biurowca Wielkiej Brytanii - Canary Wharf. Postanowił on nawiązać do miejscowej stylistyki, religijnej otoczki Malezji. Obrysem wieży stała się ośmioramienna gwiazda - symbol islamu.
Między 88 piętrami budynków kursuje 29 dwupoziomowych superszybkich wind pasażerskich. W każdym z wieżowców zainstalowano po dziesięć linii ruchomych schodów łączących obszary szczególnie intensywnie użytkowane. Na wysokości 41 i 42 piętra połączone są zewnętrznym mostem o długości 58,4 m, umożliwiającym komunikacje między nimi.
Szczyt budynku zwieńczony jest konstrukcją stalową o wadze 150 ton i wysokości 20-piętrowego bloku. Znalazły się na niej m.in. urządzenia do mycia okien i sygnalizacja świetlna dla samolotów.
Budynki zostały postawione na dwóch "pływających" platformach betonowych, każda o grubości 4,5 metra. Już przy budowie fundamentów pobito kilka architektonicznych rekordów - platformę pod pierwszy wieżowiec wylewano nieprzerwanie przez 54 godziny, natomiast wykonanie platformy drugiego wieżowca zajęło tylko 44 godziny.
Platformy są podparte na 208 palach, prostokątnych w przekroju kolumnach wpuszczonych głęboko w grunt (niektóre z nich nawet na głębokość 115 m). Prace budowlane przebiegały szybko. Każdy z wieżowców budowali inni wykonawcy. Ukończono je w 1998 roku, w zaledwie siedem lat po tym, jak firma Cesar Pelli & Associates wygrała konkurs na zaprojektowanie budowli.
Wieżowce wykonano ze stali i betonu. Zużyto na nie 160 tysięcy m3 betonu i prawie 44 tysiące ton stalowych dźwigarów, kształtowników i zbrojeń. Petronas Tower obłożono 65 tysiącami m2 nierdzewnej stali, która błyszczy w promieniach słońca oraz 77 tysiącami m2 szkła. Szczególnie majestatycznie wieżowce wyglądają, gdy skonfrontuje się ich wysokość z dwoma mniejszymi wieżowcami uzupełniającymi całość konstrukcji.
©® GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA |
