 Pszczelarstwo a zdrowie
Miód może mieć nawet 330 kcal w 100 gramach, wynika z tego, że jest doskonałym materiałem energetycznym dla ludzkiego organizmu. Glukoza i fruktoza obecne w miodzie wzmacniają organizm, przeciwdziałają spadkowi wydajności pracy i usprawniają procesy myślowe. Cukry te wchłaniane są z układu pokarmowego do krwi, a tam przekształcają są w energię bądź też odkładają w wątrobie w postaci glikogenu. Działanie to sprawia, że miód jest bardzo pożądanym składnikiem diety osób pracujących fizycznie a także tych przemęczonych pracą umysłową. Bardzo często do jego regularnego spożywania przyznają się sportowcy wyczynowi.
Wspomniane wyżej cukry proste biorą również udział w procesie detoksykacji organizmu, czyli mówiąc prostym językiem, usuwają z niego wszystko to, co zbędne (produkty przemiany materii, metabolity alkoholu czy nikotyny, metale ciężkie itp.). Miód działa na ludzki organizm antybakteryjnie. Działanie to wiąże się przede wszystkim z obecnością w nim nadtlenku wodoru, mniejsze, ale efektywnie wspomagające działanie antybakteryjne wykazują również flawonoidy, oraz olejki eteryczne zawarte w miodzie.
Cholina, którą znajdziemy w miodzie działa osłonowo na wątrobę i aktywuje wydzielanie żółci a acetylocholina wspomaga układ krwionośny i obniża ciśnienie krwi. Korzystny wpływ na ciśnienie wywierają również jony metali, które ponadto wspomagają produkcję erytrocytów (czerwonych krwinek) oraz podnoszą poziom hemoglobiny (natlenowanie krwi).
Miód to istne zbawienie dla ludzkiego organizmu, oprócz wszystkich, wymienionych wcześniej właściwości wykazuje on korzystne działanie na układ nerwowy oraz podnosi odporność. Bardzo wskazane jest więc dodawanie go do herbaty w okresach wzmożonej zachorowalności na grypę i przeziębienie. Jego rozgrzewające oraz wzmacniające działanie może przynieść ulgę w chorobie a także przez nią zabezpieczyć.
Miód na przeziębienie
Miód ma zbawienne działanie na organizm człowieka. Przede wszystkim wzmacnia serce, koi nerwy, goi rany i odżywia mózg. Znany był już w starożytności, co potwierdzają liczne źródła historyczne. Ma właściwości antybakteryjne, dlatego nazywany jest naturalnym antybiotykiem. Jest nie tylko bardzo smaczny, ale ma również właściwości prozdrowotne.
Przede wszystkim miody zawierają ogromną ilość witamin i składników odżywczych, które wzmacniają układ odpornościowy. Swoje działanie zawdzięczają zapewne białkom, które wykazują właściwości bakteriobójcze. Miodowe lekarstwa wzmacniają serce i inne organy człowieka, dlatego są niezastąpione w okresie zwiększonego wysiłku fizycznego. Są różne rodzaje miodów. Można je podzielić ze względu na pochodzenie surowca i według sposobu pozyskiwania. Każdy z nich posiada swoje nieocenione właściwości.
Właściwości lecznicze miodów
Na kaszel najlepszy jest miód lipowy. Ma żółtą lub zielonkawożółtą barwę, wyraźny zapach lipy i ostry smak. Działa przede wszystkim uspokajająco, przeciwgorączkowo i przeciwkaszlowo. Jest doskonałym lekarstwem, gdy męczy nas przeziębienie lub grypa. Sprawdza się również przy chorobach zatok. Królem wśród miodów jest miód gryczany. Dzięki swoim antybiotycznym właściwościom wspomaga układ odpornościowy. Miód akacjowy ma jasnosłomkową barwę i jest bardzo słodki, dlatego bardzo lubią go dzieci. Jest pomocny przy przeziębieniach i trudnościach z trawieniem.
Najbardziej popularnym miodem jest miód wielokwiatowy. Ma żółty kolor i łagodny zapach. Zyskał opinię miodu dobrego na wszystko. Stosowany jest przy przeziębieniach, a jego zwolennicy przekonują, że dodaje energii, wzmacnia organizm i układ odpornościowy. Cenne właściwości posiada także miód malinowy. Polecany jest w leczeniu schorzeń oskrzeli. Jest fantastyczny na stany gorączkowe, wykazuje także działanie napotne. Ponadto, regeneruje organizm, a także wspomaga leczenie górnych dróg oddechowych.
W czasie przeziębienia warto także stosować miód wrzosowy, ponieważ zwiększa odporność i chroni przed rozwojem zakażeń. Dodatkowo działa on moczopędnie i bakteriobójczo. Jest zatem polecany przy chorobach dróg moczowych, które często występują w stanach przeziębienia. Stosuje się go również w leczeniu zapalenia gardła. Dzięki zawartej w nim inhubinie, wykazuje właściwości hamujące rozprzestrzenianie się wirusów i bakterii w ludzkim organizmie.
Szerokie zastosowanie w lecznictwie naturalnym ma również miód spadziowy. Miód spadziowy iglasty wykazuje działanie przeciwzapalne, wykrztuśne i łagodzi uporczywy kaszel. Właściwość ta wpływa na walkę z przeziębieniem, ale także z poważniejszymi chorobami, na przykład z zapaleniem płuc. We wspomaganiu leczenia infekcji gardła, nosa i oskrzeli przydatny jest miód rzepakowy. Łagodzi on kaszel i wspiera odporność. Ma jednak niskie właściwości antybiotyczne, dlatego najczęściej jest stosowany jako dodatek w leczeniu przeziębienia. Stosuje się go pomocniczo w chorobach zapalnych i infekcyjnych nerek, pęcherza i cewki moczowej.
O wiele wyższą aktywnością antybiotyczną odznacza się miód nawłociowy, którym warto wzmacniać się w okresie jesienno- zimowym. Dzięki swoim właściwościom antyseptycznym, żółciopędnym i wzmacniającym organizm, stosowany jest również w leczeniu infekcji górnych dróg oddechowych. Wyjątkowo dobry wpływ na układ oddechowy ma miód mniszkowy. Długotrwałe stosowanie miodu leśnego podnosi odporność i ogólną kondycję organizmu. Można go również stosować przy infekcjach górnych dróg oddechowych.
Sprawdzone przepisy
Aby miód zadziałał optymalnie, warto sięgnąć po mieszkanki z miodem w roli głównej. Na suchy kaszel można przygotować miksturę z dużej cebuli i szklanki miodu. Taki napój trzeba zostawić na noc, a rano przecisnąć przez gazę. Tak uzyskany syrop należy pić 3 razy dziennie po jednej łyżeczce i zawsze po posiłku. Z kolei na kaszel mokry dobrze jest przygotować lekarstwo z dwóch łyżek miodu i jedną łyżką anyżu w proszku, a następnie pić dwa razy dziennie po jednej łyżeczce.
Na ból gardła świetnie działa zaparzona torebka szałwii lekarskiej posłodzona miodem (ostudzona!). Wystarczy płukać gardło uzyskaną miksturą kilka razy dziennie. Aby wygrać z gorączką warto zalać wrzątkiem po łyżeczce kwiatów lipy, rumianku i malin, a następnie po wystudzeniu napoju dodać łyżeczkę miodu. Mieszankę należy pić 3 razy dziennie po jednej szklance.
Antyprzeziębieniową klasyką jest połączenie miodu i cytryny, które naprawdę potrafi zdziałać cuda. Miód przynosi ulgę, łagodzi podrażnienie i kaszel, a w połączeniu z cytryną działa wzmacniająco na układ odpornościowy i eliminuje wirusy. Wypróbowaną miksturą przez niejedną babcię jest mleko z miodem, czosnkiem i masłem. Być może napój pyszny nie jest, ale gwarantuje skuteczność w walce z przeziębieniem.
Miód dla zdrowia skóry – co mówią na ten temat badania?
Miód jest jedną z najstarszych znanych nam substancji leczniczych. Jego właściwości udowodniono w licznych badaniach naukowych. Miód działa przeciwdrobnoustrojowo, przeciwgorączkowo, przeciwzapalnie, antyoksydacyjnie, przeciwalergicznie, a także przeciwdziała zatruciom. Zauważono, że może wpływać uspokajająco, przeczyszczająco, oczyszczać krew, a nawet zapobiegać anemii. Ponadto, wykazuje szczególne właściwości nawilżające, oczyszczające oraz wspomagające gojenie się ran. Wobec tak wielu właściwości pojawia się pytanie, czy można stosować miód dla zdrowia skóry? (Ediriweera i Premarathna, 2012)
Miód dla zdrowia skóry na przestrzeni wieków
Zaskakujące jest, że miód znali już Egipcjanie 4500 lat p.n.e. Dzięki odkryciom archeologicznym wiemy, że był używany przez starożytnych mieszkańców jako środek higieniczny. Mieszaninę malachitu, miedzi, oleju i miodu stosowano w celach pielęgnacyjnych skóry wokół oczu (Burlando i Cornara, 2013).
W średniowieczu, np. w południowych Włoszech, miód używano do nawilżenia skóry, farbowania włosów, jako maseczka na twarz czy balsam zmiękczający usta. Połączenie miodu, soku z pietruszki, krwi świni i białego wina w XIII wieku służyło jako odżywka pobudzająca wzrost włosów (Burlando i Cornara, 2013).
Sposób na gładką skórę
Warto podkreślić, że przytoczone dane historyczne to tylko wybiórcze przykłady rzeczywistego rozpowszechnienia miodu jako środka higieny i pielęgnacji skóry. Miód niezaprzeczalnie jest najstarszym składnikiem stosowanym do dziś w wielu tradycyjnych kulturach m.in. w Japonii. Tamtejsze kobiety używają go jako substancję zapobiegającą powstawaniu zmarszczek.
Podobnych właściwości miodu dopatrują się mieszkańcy Półwyspu Arabskiego, tym razem w połączeniu z żółtkiem jaj, awokado, cytryną i jogurtem. W Luizjanie zaś razem z ziołami stosowany jest w celach kosmetycznych, chorobach skóry, a także… ochronnie przed złymi duchami (Burlando i Cornara, 2013).
Miód na choroby skóry i oparzenia
Według tradycyjnej medycyny chińskiej miód zapobiega powstawaniu blizn, usuwa przebarwienia i piegi, a także ogólnie poprawia wygląd skóry. Od lat znane są jego właściwości przeciwdrobnoustrojowe. W kulturze arabskiej używany jest w leczeniu grzybiczych infekcji skóry, a w Burkina Faso jako środek do dezynfekcji rąk dla robotników. W Indiach produkt ten w połączeniu z żółtkiem i mąką ryżową służy jako pasta nadająca gładkość skórze i usuwająca wypryski. Ponadto, jego właściwości przeciwdziałające powstawaniu ropni i czyraków znane są od lat na Litwie, w Malezji czy we Włoszech.
Nie obce mieszkańcom Italii jest stosowanie miodu jako toniku, w postaci okładów oczyszczających lub kojących swędzenie. Z dodatkiem wodorowęglanu wapnia znalazł zastosowanie jako środek zmiękczający i nawilżający skórę. Ponadto, stanowi bazę kremów używanych do higieny paznokci, rąk i nóg bogatych m.in. w skrzyp polny (Burlando i Cornara, 2013).
W tradycyjnej medycynie Malezji miód stosuje się w leczeniu oparzeń i ran będących następstwem cukrzycy. Na terenie dawnej Persji służy do leczenia ran, egzemy i stanów zapalnych. Według Ajurwedy skuteczny jest w terapii ran, egzemy, chorób zapalanych i innych skóry, oparzeń czy nawet zgorzeli Fourniera (McLoone i in., 2016).
Warte podkreślić, że bardzo często miód był, i jest, stosowany nie tylko jako samodzielny produkt leczniczy i pielęgnacyjny, ale także jako substancja łącząca do past, kremów i balsamów.
Miód jako lek
W wielu krajach miód wpisany jest do rejestru leków. Produkt ten najczęściej stosowany jest ze względu na swoje przeciwdrobnoustrojowe właściwości. Jednak antybiotyczna aktywność miodu różni się w zależności od gatunku rośliny, z której powstaje, typu miodu, pH i aktywności wody, z którymi jest łączony, a także zdolności uwalniania nadtlenku wodoru przez oksydazę glukozową. Skuteczność kosmetyków bazujących na destylatach miodu jest porównywalna z komercyjnymi produktami dostępnymi na rynku. Fizykochemiczna natura miodu tworzy z niego idealny opatrunek na rany, zdolny do nawilżenia uszkodzonych tkanek, przeciwstawieniu się infekcji, złagodzenia zapalenia czy zapobiegnięcia przyklejenia się gazy do rany (Burlando i Cornara, 2013).
Mimo że badania naukowe dają wiele sprzecznych dowodów, udało się określić kilka mechanizmów działania miodu. Produkt ten jest zdolny do promowania angiogenezy (powstawanie naczyń krwionośnych), tworzenia ziarniny (etap naprawy tkanek), epitelializacji oraz stymulowania limfotcytów i fagocytów. Indukuje ekspresję komórkowych markerów naprawy tkanek i pobudza keratynocyty do przejścia między komórkami epithelialnymi a mezenchymalnymi. Badania kliniczne wskazują na jego skuteczność w leczeniu m.in. trądziku, opryszczki, wysypek czy kontaktowego zapalenia skóry. Ponadto, miód może poprawiać przyleganie (adhezję) komórek (Burlando i Cornara, 2013; Ediriweera i Premarathna, 2012).
Działanie przeciwbakteryjne miodu
Dzięki swojemu przeciwbakteryjnemu działaniu, m.in. w stosunku do Escherichia coli, Pseudomonas aeruginosa, Acinetobacter baumannii czy Staphylococcus aureus, miody wielu gatunków są skutecznymi lekami sprzyjającymi gojeniu się ran i oparzeń (Ediriweera i Premarathna, 2012; McLoone i in., 2016).
Zwalczając Staphylococcus aureus, przeciwdziałają powstawaniu czyraków, liszajca zakaźnego czy atopowego zapalenia skóry (McLoone i in., 2016).
Miody zmniejszają patogenność, hamując produkcję sideroforów (czynników wirulencji chelatujących jony żelaza, które są niezbędne dla wzrostu bakterii). Ponadto mogą zakłócać strukturę i wzrost biofilmu patogenów (Ediriweera i Premarathna, 2012).
Zauważono skuteczność miodu w zwalczaniu dermatofitów powodujących infekcje grzybicze, kandydozę skóry (Candida Albicans) a także w walce z trądzikiem, dzięki hamowaniu wzrostu Propionibacterium acnes (McLoone i in., 2016).
Mieszanina miodu, wosku pszczelego i oliwy z oliwek, znanej z dużego potencjału antyoksydacyjnego, wykazuje silne właściwości przeciwdrobnoustrojowe, dzięki czemu stosowana jest jako alternatywna metoda leczenia miejscowego łupieżu pstrego, grzybic tinea cruris, tinea corporis i tinea faciei (Burlando i Cornara, 2013).
Odnotowano także skuteczność tego specyfiku w leczeniu odpieluszkowego zapalenia skóry, łuszczycy, hemoroidów oraz poprawie reakcji skóry na leczenie chemio i radioterapeutyczne (Burlando i Cornara, 2013; McLoone i in., 2016).
Miód na leczenie ran
Aktywność miodu, odpowiadając z zwiększenie odporności skóry, została przedstawiona w badaniach obejmujących wielu odmian miodu (Ediriweera & Premarathna, 2012; McLoone i in., 2016).
Stymulując keratynocyty i monocyty skóry do produkcji cytokin, poprawia efektywność gojenia się ran. Ponadto, miód i jego ekstrakty mogą hamować tworzenie reaktywnych form tlenu czy molekuł MMP, które nasilają stan zapalny w przewlekłych ranach (Ediriweera i Premarathna, 2012).
Co ciekawe, zauważono, że m.in. w zainfekowanych ranach pooperacyjnych, miód wykazuje większą skuteczność od antyseptyków czy gaz, znacznie efektywniej zwiększając szybkość gojenia.
Immunomodulujące działanie miodu prawdopodobnie wynika z obecności w nim przeciwutleniaczy, które podnoszą zdolności środowiska rany oparzeniowej do „wymiecenia” wolnych rodników (Ediriweera i Premarathna, 2012; McLoone i in., 2016).
Warto zauważyć, że zdolność do promowania gojenia się ran została dobrze udowodniona w stosunku do uszkodzeń skóry wynikających z oparzeń. Wyniki odnośnie do wpływu miodu na przewlekłe lub ostre nieoparzeniowe rany bywają sprzeczne. Ponadto, brakuje wystarczających badań odnośnie do wpływu na inne choroby skóry (McLoone i in., 2016).
Ochrona przed promieniowaniem
Ponadto, miód może wykazywać działanie ochronne przed szkodliwym – immunomodulującym i fotokarcerogennym – działaniem promieniowania UVB. Prawdopodobnie wynika to ze zmniejszenia ekspresji COX-2 i aktywacji NF-κB w keratynocytach. Działanie przeciwnowotworowe jest skutkiem hamowania proliferacji komórek guza przez flawonoidy i związki fenolowe, m.in. 5,7-dihydroksyflawon zawarty w miodzie akacjowym. Wspomniane substancje wpływają także na apoptozę i cykl komórkowy. Dodatkowo miód może regulować ekspresję p53 i hamować Bcl-2 (białko antyapoptyczne obecne w wielu nowotworach) (McLoone i in., 2016).
Miód Manuka i akacjowy właściwości prozdrowotne
Najlepiej przebadanym i wykazującym największy potencjał leczniczy miodem jest miód Manuka, jednokwiatowy produkt pszczeli pochodzący z drzewa Leptospermum scoparium. Charakteryzuje się silnymi właściwościami antybakteryjnymi. Dzięki dużej zawartości metyloglioksalu (cytotoksycznego metabolitu) jest zdolny do zahamowania wzrostu opornego na metycylinę Staphylococcus aureus (MRSA), działa synergistycznie z oksacyliną (inhibitora tego patogenu), a także odwraca nabytą odporność na oksacylinę (Burlando i Cornara, 2013; Ediriweera i Premarathna, 2012).
Ponadto, zwalcza dermatofity powodujące grzybice skóry oraz drożdże Malassezia odpowiedzialne za łupież i łojotokowe zapalnie skóry. Miód Manuka stosowany jest w leczeniu trądziku, a dzięki wpływaniu na aktywność Bacillus oleronius w leczeniu trądziku różowatego. Zauważono, że może hamować proliferację i promować apoptozę, co umożliwia jego zastosowanie w terapii nowotworów skóry, w tym czerniaka (Burlando i Cornara, 2013; McLoone i in., 2016).
Kolejnym wartym wyszczególnienia jest miód akacjowy. Zauważono, że indukuje on ekspresję cytokin TNF-α, TGF-β IL1-β oraz metaloproteinazy macierzy pozakomórkowej 9 (MMP-9). MMP-9 niszczy kolagenu IV i jest zaangażowana w gojenie ran, odpowiadając za dezorganizację błony podczas re-epitelializacji skóry (Burlando i Cornara, 2013). Uwolnienie cytokin z monocytów wskazuje na immunomodulujące właściwości tego miodu. Potencjalnie może wykazywać skuteczność w leczeniu chorób autoimmunologicznych skóry, takich jak kontaktowe zapalenie, atopowe zapalenie czy łuszczyca. Dzięki zdolności hamowania cyklu komórkowego w fazie G0/G1 może także wpływać na rozwój czerniaka skóry (McLoone i in., 2016).
Miód jako kosmetyk dla zdrowia skóry
W Międzynarodowej Nomenklaturze Składników Kosmetyków (INCI) miód został sklasyfikowany jako produkt zmiękczający, nawilżający i pochłaniający wilgoć. Zyskał uznanie jako środek do ochrony skóry, zachowujący młodość i spowalniający powstawanie zmarszczek. Miód wykazuje działanie antybakteryjne, grzybobójcze oraz łagodnie reguluje pH wyższych warstw ochronnych skóry.
Miód w preparatach nawilżających
Dzięki zdolności pochłaniania wilgoci miód stanowi składnik produktów o działaniu nawilżającym. Jego właściwości oczyszczające stosowane są w produkcji mydeł, płynów do kąpieli i żeli pod prysznic, kremów do twarzy oraz balsamów. Ponadto, miód łagodzi i przeciwdziała podrażnieniom, dzięki czemu może być stosowany u osób z wrażliwą skórą i niemowląt, a także w produktach chroniących skórę przed szkodliwym działaniem promieniowania słonecznego (Burlando i Cornara, 2013).
Warto jednak zwrócić uwagę, że samodzielne stosowanie miodu ma miejsce tylko w naszym domowym zaciszu. Ze względu na wysoką lepkość, rozrzedzającą się konsystencję czy skraplanie się zastosowanie w przemyśle kosmetycznym wymaga więcej przygotowania i przetworzenia. Zależnie od przeznaczenie stosuje się inne proporcje miodu do całego produktu kosmetycznego, m.in.:
0,5 – 5% w kosmetykach o właściwościach pieniących się (szampony, żele pod prysznic), kremach nawilżających i emulsjach.
1-10% w odżywkach do ust, mleczkach oczyszczających do twarzy, żelach, balsamach po opalaniu, odżywkach.
10-15% w bezwodnych maściach.
W celu zastosowania większych stężeń miód miesza się z olejami, substancjami żelującymi i emulgującymi. Zabiegi te pozwalają osiągnąć nawet 70-procentową zawartość miodu, jednocześnie zachowując pożądaną konsystencję i wygląd produktu. Ponadto, produkt ten stosowany jest jako alternatywna substancja emulgująca do produkcji szamponów czy płynów do kąpieli. Powyższe zastosowanie pozwala na produkcje kosmetyków o zawartości 50% miodu i 50% substancji powierzchniowo czynnych (Burlando i Cornara, 2013).
Miód dla zdrowia skóry głowy
W przypadku środków do pielęgnacji włosów dodatek 3-20% miodu do szamponów pozwala na utrzymanie się fal, ułatwia rozczesywanie czy nasila wzrost włosów. Ponadto, produkt ten może wykazywać właściwości odbarwiające (depigmentyzacja), nawilżające, poprawiające uwodnienie tkanek (turgor), elastyczność, a także gładkość skóry. Dzięki właściwościom keratolitycznym miód wzmacnia blask skóry twarzy i zapobiega powstawaniu zmarszczek (Burlando & Cornara, 2013).
Ponadto, coraz częściej zamiast samego miodu stosowane są jego pochodne, m.in. hydroksypropylotrimonium używany jako odżywka do włosów i skóry głowy, ze względu na zdolność do głębokiej penetracji trzonów włosów i przywracania ich elastyczności. Uwodornione, średnio-odwodnione i suszone miody używane są w produkcji mydeł i kosmetyków. Innymi zbiegami stosowanymi dla poszerzenia możliwości stosowania miodu są techniki rafinacji, np. przetwarzanie membrany celowane na zapobieganie mętnienia i granulacji, lub sterylizowanie i ograniczanie lepkości (Burlando & Cornara, 2013).
W kosmetyce na szczególną uwagę zasłużył miód rozmarynowy. Wykazuje on silne właściwości nawilżające i zmiękczające. W połączeniu z antyseptycznymi olejami stosowany jest w leczeniu drożdżyc, trądziku i innych problemów skórnych.
Skąd właściwości prozdrowotne miodu?
Niestety mechanizm działania składowych miodu nie jest w większości poznany i wymaga dodatkowych badań. Do cząsteczek aktywnych zawartych w nim zalicza się: fruktozę, glukozę, białka i aminokwasy, witaminy tj. witamina C, biotyna, kwas nikotynowy, pantotenowy, pirydoksyna, tiamina, enzymy tj. diastaza, inwertaza, oksydaza glukozowa, katalaza, składniki mineralne m.in. potas, magnez, fosfor, wapń, żelazo, miedź, fitozwiązki i inne składniki (np. metyloglioksal w miodzie Manuka).
Właściwości nawilżające przypisuje się m.in. dużej zawartości fruktozy i glukozy, które tworzą mostki wodorowe z wodą. Innymi słowy, wiążą wodę, dzięki czemu utrzymują prawidłowe uwodnienie warstwy rogowej naskórka. Innymi komponentami decydującymi o stanie nawilżenia są aminokwasy tj. prolina, arginina, kwas glutaminowy, asparaginowy, lizyna, glicyna, leucyna oraz organiczne kwasy m.in. glukonowy i w mniejszych ilościach mlekowy, cytrynowy, bursztynowy, mrówkowy, jabłkowy, octowy, maleinowy czy szczawianowy (Burlando i Cornara, 2013; Ediriweera i Premarathna, 2012).
Miód, a w szczególności jego ciemne odmiany, jest bogaty w substancje o działaniu antyoksydacyjnym, tj. flawonoidy czy taniny. Analiza m.in. miodów wielokwiatowych i rzepakowego pozwoliła wyizolować kwas galusowy, p-kumarowy, protokatechowy, kawowy, ferulowy. Zawartość ekwiwalentu kwasu galusowego (GAE) określono na poziomie 194,9 – 1636,3 mg/ kg, ekwiwalentów katechin na 1,23-2,93 mg/ 100 g a całkowitą aktywność antyrodnikową na 61-940 mg GAE/kg (Burlando i Cornara, 2013).
Podsumowanie
Od wieków miód stosowany jest ze względu na swoje szczególne właściwości lecznicze. Niestety mimo wpisania go w wielu krajach do spisu substancji leczniczych, wymaga on szeregu badań pozwalających na poznanie jego mechanizmu działania. Dotychczas najlepiej opisane są jego właściwości przeciwdrobnoustrojowe, które pozwalają na zastosowania w higienie i pielęgnacji skóry.
Niezaprzeczalnie miód wykazuje skuteczność w przyspieszeniu gojenia się ran oparzeniowych jednak właściwości względem chorób skóry czy innych uszkodzeń wymagają dokładniejszego zgłębienia.
Poniżej podaję kilka domowych sposobów na zastosowanie miodu:
Jako scrub oczyszczający twarz:
5 g zmielonych migdałów,
5 ml miodu.
Maseczka wygładzająca skórę twarzy:
1 białko jaja kurzego,
1 łyżeczka gliceryny,
¼ szklanki mąki,
1 łyżka miodu.
Ubij składniki na jednolitą masę, nałóż na twarz i pozostaw na 15 minut. Zmyj ciepłą wodą.
Odżywka nadająca miękkość twarzy:
1-2 łyżki miodu,
1/3 szklanki drobno zmielonych płatków owsianych,
1 łyżeczka wody różanej.
Rozprowadź mieszankę na oczyszczonej skórze twarzy. Pozostaw na minimum 15 minut (do 1,5 h). Usuń przy pomocy myjki i ciepłej wody. Dodatkowo oczyść twarz zimną wodą.
Maseczka nawilżająca:
2 łyżki miodu,
2 łyżeczki mleka.
Rozprowadź na twarzy i pozostaw na 15 minut. Zmyj ciepłą wodą i następnie opłucz twarz zimną.
Na popękane usta:
Nałóż miód na wargi.
Odżywka do włosów:
10 ml oliwy z oliwek,
5 ml miodu.
Nałóż na włosy i pozostaw na 15 minut. Następnie dokładnie spłucz ciepłą wodą.
Odżywka nadająca włosom połysk:
5 ml miodu wymieszaj w 4 kubkach ciepłej wody. Używaj do spłukiwania/opłukiwania włosów.
Na krosty/pryszcze:
Nałóż niewielką ilość na wypryski skórne (Ediriweera & Premarathna, 2012).
Bibliografia:
Burlando, B., & Cornara, L. (2013). Honey in dermatology and skin care: A review. Journal of Cosmetic Dermatology, 12(4), 306–313.
Ediriweera, E. R. H. S. S., & Premarathna, N. Y. S. (2012). Medicinal and cosmetic uses of Bee’s Honey – A review. Ayu, 33(2), 178–182.
McLoone, P., Oluwadun, A., Warnock, M., & Fyfe, L. (2016). Honey: A Therapeutic Agent for Disorders of the Skin. Central Asian Journal of Global Health, 5(1).
Miód bardziej skuteczny w leczeniu ran niż leki - twierdzą naukowcy
Naukowcy z Uniwersytetu w Bonn stwierdzili, że jeden z najstarszych znanych ludziom tradycyjnych środków - miód - może dać lepsze efekty w leczeniu trudno gojących się ran, w tym zakażeń gronkowcem złocistym metycylinoopornym (MRSA) niż uznane leki, takie jak antybiotyki.
Miód był stosowany do leczenia ran jeszcze podczas II wojny światowej. Wiadomo też, że był używany w Egipcie za czasów faraonów. "Miód leczniczy" to specjalna postać miodu złożona z różnych jego rodzajów, posiadająca silne właściwości antybakteryjne. - Dziś w szpitalach spotykamy się z bakteriami opornymi na niemal wszystkie współczesne antybiotyki - powiedział dr Arne Simon z Kliniki Dziecięcej przy Boston University. - W rezultacie zastosowanie miodu w medycynie, w leczeniu ran, znów staje się atrakcyjne.
Zespół zastosował leczenie miodem u dzieci z różnymi nowotworami. Terapie działają skutecznie na komórki złośliwe, ale jednocześnie osłabiają system odpornościowy. - Zwykle uszkodzenia skóry leczy się przez okres tygodnia, a u naszych dzieci często trwa to miesiąc lub dłużej - powiedział dr Simon.
- Z naszego doświadczenia wynika, że nawet rany, które przez lata się dają się wyleczyć, mogą zacząć się goić - oznajmił Kai Sofka, specjalista ds. leczenia ran w Klinice Dziecięcej przy Uniwersytecie - i to często już po paru tygodniach.
- Martwa tkanka jest szybciej odrzucana, a rany goją się krócej - powiedział dr Sofka. - Co więcej, zmiana opatrunku jest mniej bolesna, ponieważ okłady można łatwiej zdjąć bez uszkadzania nowo uformowanej warstwy naskórka.
Pomimo posiadania bardzo pozytywnych, ale niepotwierdzonych dowodów, przeprowadzono niewiele badań klinicznych. Miód leczniczy jest obecnie używany w dwudziestu kilku szpitalach w Niemczech. Naukowcy pod kierunkiem Uniwersytetu w Bonn we współpracy z naukowcami z Düsseldorfu, Homburga i Berlina dokonają oceny postępów w leczeniu ponad 100 chorób, przeciwstawiając terapię miodem leczniczym innym rodzajom opatrunków antybakteryjnych, takim jak opatrunki ze srebra kationowego.
Wykazano również skuteczność miodu w leczeniu MRSA - wydaje się, że u bakterii nie wykształca się wówczas oporność na leczenie, jak to się dzieje w przypadku kuracji antybiotykowej.
W miodzie leczniczym stosuje się dwa rodzaje miodu - pierwszy zawiera dużą ilość enzymu oksydazy glukozowej, który przekształca cukier zawarty w miodzie w nadtlenek wodoru - wypróbowany i sprawdzony środek bakteriobójczy. Ponieważ nadtlenek wodoru jest uwalniany stopniowo w sposób ciągły, skutek jest ten sam, jak w przypadku użycia dużych ilości "czystego" nadtlenku węgla.
Drugi rodzaj miodu, miód manuka produkowany w Australii i Nowej Zelandii, ma bardzo silne właściwości antybakteryjne, nawet w rozcieńczonej postaci.
Miód poradził sobie z opryszczką lepiej niż antywirusowe leki. Chodzi o jeden gatunek
Jeżeli przy każdej poważnej zmianie pogody twoja skóra gotuje ci taki nieprzyjemny prezent, to może być dla ciebie dobra wiadomość.
Występująca na terenie Nowej Zelandii roślina Kunzea ericoides, zwana po maorysku kānuka daje miód, który ma zbawcze działanie dla borykających się z opryszczką. Przeprowadzone i opisane niedawno przez Medical Research Institute of New Zealand (MRINZ) badanie kliniczne dało obiecujące wyniki. W niedalekiej przyszłości miód z kānuka może stać się alternatywą dla kremów przeciwwirusowych.
Wirus opryszczki HSV należy do jednego z najczęstszych, szacuje się, że jego nosicielami jest 80% ludzkości. U większości nie występują objawy chorobowe, jednak u niektórych pojawiają się nawracające kłopoty ze skórą i błonami śluzowymi.
Pośród poważniejszych powikłań, które wirus może wywołać warto wymienić zapalenie spojówki i rogówki, skóry oraz opryszczkowe zapalenie mózgu. Istnieje prawdopodobny związek opryszczki z występowaniem raka szyjki macicy.
Wirus atakuje błony śluzowe człowieka (stąd często kojarzony jest z wypryskami na ustach oraz narządach płciowych), człowiek jest jego naturalnym środowiskiem występowania.
Właściwości zdrowotne miodu są znane od lat. Wykorzystywano go w tradycyjnym ziołolecznictwie, do dziś bywa składnikiem leków i suplementów diety. Ostatnio, wraz z rozwojem „medycznej kontrkultury” (medycyna alternatywna i naturalna) twórcy leków sięgają ponownie po ten sprawdzony składnik. Wśród korzystnych właściwości miodu wymienia się: poprawa samopoczucia, skuteczność w zapobieganiu infekcji, poprawa jakości snu, „detoks” wątroby.
Próbki, które badane są przez naukowców nie pochodzą oczywiście z pierwszej lepszej pasieki lub słoika. Te docierające do laboratoriów są sterylne i bogatsze w substancje antybakteryjny.
Z Australii i Nowej Zelandii pochodzi także miód uzyskiwany z innego gatunku roślin – mānuka (Leptospermum scoparium), który można dostać w Polsce. Ma on działanie kojące w przypadku ran, ułatwia ich oczyszczanie. Kānuka jest, można powiedzieć, kuzynem tego rodzaju, występuje w pobliżu nowozelandzkich lasów i na wzgórzach.
Naukowcy połączyli próbki miodu kānuka z gliceryną i porównali to z mieszanką kremu z 5% akyklowiru. To organiczny związek chemiczny o działaniu antywirusowym. Znajduje się w szeregu leków przeciw opryszczce.
Badacze z MRINZ następnie przydzielili po jednej z terapii każdemu z 952 ochotników i ochotniczek. Mieli oni aplikować sobie krem lub miód z gliceryną w ciągu 72 godzin od wystąpienia opryszczki, a potem 5 razy dziennie do momentu zniknięcia problemu skórnego. Po zebraniu informacji o wynikach okazało się, że używający akyklowiru borykali się z symptomami 8-9 dni i mieli otwarte bąble przez 2 dni. Użytkownicy miodu mieli znacznie lepsze wyniki. Warto jednak zaznaczyć, że badanie to nie było tak zwaną podwójną ślepą próbą uznawaną w medycynie za „złoty standard”.
Badacze z MRINZ opublikowali swoje wyniki w naukowym BMJ Open co pozwala mieć nadzieję, że takie badania będą jeszcze przeprowadzone.
Jak wykorzystać miód w budowaniu odporności?
Jak budować odporność?
Budowanie odporności to proces długofalowy - nie można jej wzmocnić z dnia na dzień. Dlatego nie zwlekaj i już dziś wprowadź zdrowe nawyki. Zacznij od podstaw. Pamiętaj, by codziennie spać 7-9 godzin. Postaraj się także odstresować, stosując techniki relaksacyjne, spacerując, czy ćwicząc jogę. Przejdź też na zdrową, zbilansowaną dietę. Powinna być bogata w witaminy i składniki mineralne.
Jedz codziennie 5 porcji warzyw i owoców, unikaj przetworzonej żywności, tłustych, smażonych potraw i słodyczy. Pij dużo wody, przynajmniej 2 litry dziennie. Dzięki temu oczyścisz organizm ze szkodliwych produktów przemiany materii i dobrze go nawodnisz. Nie zapomnij także o aktywności fizycznej. Ćwicz przynajmniej 5 razy w tygodniu po pół godziny.
To, co warto włączyć do codziennych nawyków, które pomogą zbudować odporność, to jedzenie miodu. Miód potrafi zdziałać cuda, ale warto pamiętać, że o jego skuteczności decyduje regularność spożywania. Jeśli będziesz go jeść regularnie, przez 365 dni w roku, podkręcisz swój układ immunologiczny. Wzmocnisz odporność, dzięki temu organizm będzie skuteczniej walczył z bakteriami, wirusami i grzybami.
Miód - naturalny środek na odporność
Dojrzały, świeży miód jest lepką i gęstą cieczą. Dominują w nim cukry proste - glukoza i fruktoza, które decydują właściwościach wzmacniających organizm. Glukoza trafia bezpośrednio do krwi, w zależności od potrzeb organizmu jest bezpośrednio przetwarzana w energię. Z kolei fruktoza przechodzi do wątroby i odkładana jest w formie glikogenu.
W miodzie znajdują się nie tylko cukry proste, ale również substancje biologicznie czynne, które wspierają metabolizm, ułatwiając przyswajanie węglowodanów, białek oraz tłuszczów. Ponadto substancje takie jak acetylocholina, która zapobiega nadciśnieniu i poprawia krążenie krwi.cholina chroniąca wątrobę, jony metali, stymulujące produkcję hemoglobiny i erytrocytów.
Miód stymuluje układ immunologiczny, przez co wspiera organizm w walce z bakteriami i wirusami. Ponadto ułatwia asymilację i trawienie składników odżywczych. Wykazuje silne działanie detoksykacyjne oraz antyseptyczne. Warto go stosować przy niedoczynnościach, osłabieniu i wyczerpaniu fizycznym.
Wiele badań potwierdziło właściwości antybakteryjne miodu, zwane również aktywnością inhibinową. Poszczególne odmiany miodu różnią się aktywnością antybakteryjną. Najlepszy pod tym względem jest miód gryczany i lipowy, a następnie spadziowy, wrzosowy oraz wielokwiatowy. Najsłabszą aktywność inhibinową wykazuje natomiast miód rzepakowy i akacjowy.
Miód dla odporności - pyszny napój cytrynowo-miodowy ze świeżym imbirem
Miód jest źródłem przeciwutleniaczy, ważnych składników, które pomagają blokować wolne rodniki w organizmie i chronić nasze komórki. W ten sposób zapobiega wielu chorobom. Naturalnie wspiera naszą odporność.
Dla wzmocnienia odporności najlepiej przyjmować go na czczo, w postaci ciepłego (nie gorącego!) napoju. Pamiętaj, że wysoka temperatura powyżej 40 stopni Celsjusza dezaktywuje składniki biologicznie czynne zawarte w miodzie. a to one zą kluczowe dla odporności.
Do przygotowania takiego napoju potrzebujesz 2 łyżeczek świeżego korzenia imbiru (obranego i posiekanego), soku z połowy cytryny, 1 czubatej łyżeczki miodu, dużego kubka (350-400 ml) oraz wody. Obierz i posiekaj imbir, a następnie umieść go na dnie kubka. W międzyczasie zagotuj wodę. Wrzątkiem zalej imbir. Nie napełniaj kubka do końca, zostaw trochę miejsca na miód i cytrynę. Odstaw go teraz na około 10-15 minut, aby imbir się zaparzył, a płyn osiągnął temperaturę właściwą dla miodu. Następnie wyjmij imbir i dodaj sok z cytryny oraz miód. Pamiętaj, by napój pić ciepły, ale nie gorący!
Dlaczego warto pić wodę z miodem i cytryną?
Cytryna zawiera dużo witaminy C. Wzmacnia układ odpornościowy i pomaga zwalczyć bakterie. Z kolei miód ma właściwości przeciwzapalne, przeciwutleniające i przeciwbakteryjne. Dzięki temu naturalnie wzmacnia układ odpornościowy. Wiele osób pije wodę z miodem i cytryną przez cały rok. To prawdziwa bomba witaminowa!
Taka mieszanka ma wiele właściwości zdrowotnych. Odtruwa organizm, wspomaga odchudzanie i łagodzi trądzik. Ponadto dodaje energii, łagodzi kaszel i ból gardła. Aby przygotować miksturę, potrzebujesz 2 łyżeczki miodu lipowego, 1 średnią cytrynę i 2 szklanki wody. Pamiętaj, by dodawać miód do letniej, a nie gorącej wody. W przeciwnym razie straci swoje naturalne właściwości lecznicze. Wyciśnij sok z cytryny do wody i wymieszaj.
Najlepszy syrop na wzmocnienie odporności!
Możesz też przygotować domowy syrop na odporność. Potrzebujesz 200 ml wody, 20 ząbków czosnku, 2 korzenie imbiru, 4 łyżki miodu, 150 ml soku z cytryny i 150 ml octu jabłkowego.
Obierz i zetrzyj korzeń imbiru. Następnie zmiażdż ząbki czosnku. Wymieszaj ciepłą wodę, miód, sok z cytryny i ocet jabłkowy w misce. Dodaj ząbek czosnku i imbir. Włóż do robota kuchennego i miksuj, aż powstanie gładka mieszanina. Wlej syrop do szklanego słoika, dokładnie zakręć, a później odstaw na całą noc. Pamiętaj, by rano przecedzić miksturę. Syrop możesz trzymać w chłodnym i ciemnym pomieszczeniu, np. w spiżarce. Wystarczy 5 kropli dziennie, by wzmocnił twoją odporność.
Miód wspaniale wzmacnia i uodparnia. Stosuj go przez cały rok, by nie dać się infekcjom, zwłaszcza w okresie jesienno-zimowym. Nie tylko wzmocni układ odpornościowy, ale również doda energii i obniży ryzyko wielu chorób.
Jak wykorzystać miód w kuchni?
Miód jest nie tylko popularnym smarowidłem do chleba i dodatkiem do herbaty. W naszej kuchni może mieć bardzo szerokie zastosowanie. Wspaniale wzbogaci smak sałatek, chłodników, napojów, czy deserów. Bogate w cukier konfitury, dżemy, kremy czekoladowo-orzechowe, czy batoniki czekoladowe możesz zastąpić pysznymi, zdrowymi słodyczami miodowymi.
Co więcej, miód może doskonale pełnić rolę zamiennika niezbyt zdrowego białego cukru. Wiele przepisów na ciasta i potrawy proponuje go właśnie w takiej formie. Biały cukier lub wysokofruktozowy syrop kukurydziany mogą powodować wiele problemów zdrowotnych, zwłaszcza jeśli często je spożywasz. W przeciwieństwie do tych rafinowanych cukrów, miód jest pełnowartościowym, całkowicie naturalnym środkiem słodzącym.
A na sen – Miód
Pewnie znasz te noce, kiedy trudno zmrużyć oko, a sny nie chcą pojawiać się pod powiekami. Na ratunek przybywa wierny towarzysz, czyli miód, dzięki któremu łatwiej będzie Ci zasnąć, poranny wilczy głód będziesz mógł wymazać z pamięci, a nocne wstawanie w poszukiwaniu szybkiej przekąski odejdzie w niepamięć.
Spożywanie łyżeczki miodu przed snem dostarcza dawkę zdrowej energii, za sprawą której mózg może intensywnie pracować, nawet wtedy gdy smacznie śpimy, co skutkuje najwyższą jakością regeneracji i przyjemnego relaksu. Wypróbuj i sprawdź, czy Tobie też będzie towarzyszyć przyjemnie uczucie wyspania.
Miód ma właściwości uspokajające, otulające i wyciszające, co sprawia, że łatwiej jest zasnąć. Można go przyjmować w postaci łyżeczki wprost ze słoiczka, ale także w połączeniu z mlekiem. Ważne jest, by pamiętać, że miód zachowuje swoje wartości odżywcze jedynie do temperatury 42 stopni Celsjusza. Gdy mleko będzie zbyt gorące niestety straci część swoich wartości odżywczych, pozostawiając jedynie niezmienne walory smakowe.
Ten przedsenny rytuał zadba o doskonałe samopoczucie, niebywałe wyspanie, a do tego będzie wspomagać odporność i pomoże złagodzić stany zapalne. Pamiętaj, by stosować tylko te miody ze sprawdzonych źródeł.
GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA |
