 Miód rodzaje
Miód nektarowy, miody te nazywane są inaczej kwiatowymi i w większości przedstawiają się, jako jasne. Bardzo rzadko, choć jest to możliwe, możemy spotkać odmiany miodów kwiatowych, które charakteryzują się ciemnożółtym lub brązowym kolorem. Cechą charakterystyczną tej grupy miodów jest bez wątpienia intensywny i wyrazisty aromat. Miód taki powstaje z nektaru roślin miododajnych. Zwykle pszczoły tworzą miód z nektaru wielu różnych roślin, jednakże istnieje możliwość otrzymywania miodów odmianowych, które cechują się dominującą ilością nektaru, pobranego z jednej konkretnej rośliny. Pszczelarze w celu uzyskania takiego produktu, wybierają z ula miód momentalnie po przekwitnięciu pożądanej rośliny miododajnej. Ostateczna nazwa miodu nektarowego pochodzi od nazwy rośliny, z której dany miód został pozyskany. Najpopularniejszymi, polskimi roślinami miododajnymi są rzepak, gryka, lipa oraz kończyna.
Wśród miodów nektarowych wyróżniamy:
- wrzosowy – płynny, ciemnobrunatny o galaretowatej konsystencji. Po skrystalizowaniu ciemnobrunatny lub pomarańczowy.
- rzepakowy – płynny, w kolorze słomkowym. Po krystalizacji biały lub kremowy, bardzo słodki. Charakteryzuje się wyjątkowym aromatem rzepaku oraz dużą zawartością glukozy i aminokwasów.
- gryczany – popularnie stosowany do wyrobu miodów pitnych. Płynny, ciemnoherbaciany lub brunatny, lekko ostry w smaku i posiadający wyczuwalną nutę zapachową gryki.
- lipowy – płynny, żółty lub żółtozielony. Po krystalizacji żółtopomarańczowy lub brunatny, przed krystalizacją do złudzenia przypominający olej rycynowy. Lekko gorzki i ostry w smaku.
- akacjowy – płynny, bezbarwny lub jasnosłomkowy. Posiada dużo sacharozy, zapach mdły i słaby.
- koniczynowy – płynny, słomkowożółty o prawie niewyczuwalnym zapachu. Posmak kwaśny a po krystalizacji biała barwa.
- malinowy – płynny, żółty. Łagodny, kwaskowy z delikatnym posmakiem malin.
- wielokwiatowy – płynny, żółty. Łagodny, woskowy zapach, smak zależny od roślin wchodzących w skład.
- bławatkowy – złocistożółty o ostrym smaku.
- nawłociowy – szybko krystalizuje, duża zawartość kwarty cyny i rutyny.
- cząbrowy – płynny, ciemno-bursztynowy lub herbaciany. Ostry, ziołowy smak, bardzo dobra jakość.
- manuka – płynny, ciemny. Ostry smak i zapach.
- mniszkowy – płynny, jasnobrązowy. Słodki i wyrazisty w smaku.
Miody spadziowe są z pewnością rzadziej spotykane niż te kwiatowe. Łatwo zauważyć również, że są droższe. Sytuacja ta związana jest przede wszystkim z faktem, że w naszym kraju mamy tylko dwa gatunki miodów spadziowy, są to tzw. spadź liściasta oraz spadź iglasta. Spadź liściasta pozyskiwana jest z drzew liściastych, zwyczajowo z lipy, iglasta natomiast analogicznie z drzew iglastych.
Miody spadziowe są pełne różnorodnych substancji, które wspomagają leczenie układu oddechowego. Poprzez ten fakt, stały się one niesamowicie cenione w lecznictwie, nie tylko w Polsce, ale i na całym świecie. Miody ze spadzi liściastej nie są jednak lubiane, za sprawą swego nieprzyjemnego smaku, te pochodzące z iglastej, prezentują smak łagodniejszy, lekko żywiczny. Jeśli chodzi o cechy charakterystyczne tego rodzaju miodów, posiadają one ciemną barwę z delikatnym odcieniem, zielonkawym, przypadku spadzi iglastej oraz ciemnożółtym, w przypadku liściastej. Kolor świeżej spadzi jest jaśniejszy, ciemnieje pod wpływem tlenu oraz światła.
Miód mieszany. Miód powstały w części z nektaru roślin miododajnych i w części ze spadzi iglastej lub liściastej. Charakteryzuje się ciemną barwą, smak natomiast jest zależny od rodzaju nektaru roślin.
Cechą charakterystyczną miodu mieszanego jest wysoka zawartość enzymów, które wykazują właściwości przeciwzapalne. Miód mieszany stosuje się głównie w infekcjach oraz chorobach serca. Stosowany jest również w kuchni, jako dodatek do potraw słodkich i słonych. Dzięki swojemu lekko korzennemu smakowi nadaje potrawom niezwykły aromat.
GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA |
