|
Standard wstępnie zaakceptowany przez ekspertów felinologicznych z WCF podczas seminarium w Moskwie poświęconego rodzimym, rasom kotów, które odbyło się w grudniu 1994 r. W seminarium wzięło udział kilkudziesięciu ekspertów z Rosji i krajów Wspólnoty Niepodległych Państw (dawne republiki ZSRR).
Informacje o Thai Bobtailu pojawiają się bardzo rzadko i w zasadzie trudno ustalić, jakie organizacje hodowlane takie koty uznały jako odrębną rasę. Poniższe informacje odnalezione zostały w rosyjskich zasobach Internetu. Co więcej, analizując internetowe ogłoszenia o sprzedaży kotów można nawet ustalić w jakich miastach i jakich hodowlach koty takie są rozmnażane...
Thai Bobtail jest silnym kotem średniej wielkości, ale eleganckim w wyglądzie i sposobie poruszania się. Głowę ma średniej wielkości w formie skróconego klina. Czoło płaskie, prosty nos średniej długości bez stopu i silny podbródek.
Oczy okrągłe w różnych odcieniach koloru niebieskiego i szarego, ustawione są lekko skośnie. Uszy średniej wielkości szeroko rozstawione i z zaokrąglonymi końcami. Muskularny korpus nie powinien być kanciasty. Nogi średniej wysokości, eleganckie. Stopy małe, okrągłe. Ogon nie może być dłuższy niż 1/3 długości ciała i powinien być poskręcany i/lub pozałamywany podobnie jak u Japońskich Bobtaili. Minimalna długość ogona określona została na 3 centymetry.
Futerko krótkie, delikatne, przylegające do ciała z niewielkim podszerstkiem. Umaszczenie dopuszczalne jest we wszystkich odmianach barwnych typowych dla kotów kolorpointów. Wadami dyskwalifikującymi są: zbyt długi ogon, inne umaszczenie i inny kolor oczu. Wadami są także: zbyt masywna, kanciasta sylwetka i okrągła głowa.
Ogólne podobieństwo do rasy Toy Bobtail ale kot ten jest dużo większy. Prawdopodobnie obie rasy pochodzą z tej samej hodowli z Rostowa nad Donem, ale żadna informacja tego wyraźnie nie potwierdza.
GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA |
