 Oceany
Ocean stanowi ogromną część hydrosfery ziemskiej. Zbiorniki te, razem zwane wszechoceanem, pokrywają powierzchnie Ziemi w 70 procentach. Łączna powierzchnia oceanów to ponad 361 mln km². Istnieje kilka klasyfikacji oceanów jako zbiorników wodnych. Najbardziej szczegółowa wskazuje na istnienie 5 oceanów: Pacyfiku, Atlantyku, Oceanu Indyjskiegp oraz Oceanów Północnego i Południowego.
Cały ten układ wodny składa się z tysięcy mniejszych zbiorników, takich jak morza, zatoki, kanały, zalewy i cieśniny. Są one oddzielone od oceanów półwyspami, wyspami bądź archipelagami.
Charakterystyczne dla zbiorników oceanicznych jest różnorodne ukształtowanie dna. Wyróżnia się szelfy kontynentalne, sięgające maksymalnie 200 m głębokości, a dalej następuję drastyczne załamanie. Inną formą są stoki kontynentalne, czyli bardzo strome fragmenty dna oceanicznego. Łagodniejsze ukształtowanie występuje w przypadku basenów oceanicznych, jest to najczęściej spotkana forma ukształtowania dna oceanu. Poza tym wyróżnia się bardzo głębokie rowy oceaniczne, dochodzące do nawet 11000 m głębokości oraz grzbiety śródoceaniczne, czyli podwodne łańcuchy wzniesień.
Przyjęta od połowy XX wieku teoria geotektoniczna, potwierdza ciągłe przesuwanie się płyt skorupy ziemskiej, co bezpośrednio wypływa na różnorodną formę tworzenia się i rozwijania się oceanów. Aktualnie Ocena Atlantycki, Arktyczny i Indyjski zwiększają swoją powierzchnie, co prowadzi do zmniejszenia się obszaru, jaki obejmuje teraz Ocean Spokojny.
Powstanie zbiorników oceanicznych było jednorazowym i niepowtarzalnym zjawiskiem, które cały czas podlega wpływom różnych czynników. Tragiczne skutki działania trzęsień ziemi oraz podwodnych wybuchów wulkanicznych widoczne są w postaci tsunami. Dlatego nieustannie doskonalone są formy badania zjawisk, jakie powstają na dnie poszczególnych zbiorników, by móc zminimalizować następstwa danego kataklizmu.
©® GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA |
