News
Jedną z podstawowych umiejętności survivalowych jest pozyskiwanie ognia, będącego źródłem ciepła, poczucia bezpieczeństwa, odstraszania dla dzikich zwierząt, przyrządzania potraw, sygnalizacji czy robienia elementów użytkowych na przykład narzędzi.
Rozpalanie ognia jest czynnością, która wymaga od nas cierpliwości oraz przygotowania materiału na ognisko. Najważniejszą rzeczą jest tzw. hubka czyli łatwopalny materiał dzięki któremu uzyskujemy źródło ognia. Mogą to być delikatne, suche, łatwopalne elementy kory drzew zwłaszcza żywicznych, wysuszone mchy, liście , uschnięte rośliny i inne tym podobne. Palność materiału na hubkę możemy zwiększyć poprzez wysuszenie jej na słońcu. Sklepy survivalowe mają w ofercie hubkę w postaci materiałów nasączonych różnymi substancjami łatwopalnymi.
Podpałka to materiał którego celem jest wzniecenie większego płomienia. Może to być chrust, drobne gałęzie i inne łatwopalne materiały. Podobnie jak w przypadku hubki możemy ją wcześniej przygotować poprzez wysuszenie w słońcu.
Uzyskanie odpowiednio dużego płomienia pozwala nam na dołożenie do niego większych elementów zapewniających trwałość rozpalonego ognia.
Po rozpaleniu hubki dmuchamy w płomień poczym dokładamy stopniowo podpałkę w taki sposób aby nie zdusić ognia. Odpowiednio duży pozwoli nam na dokładanie większych łatwopalnych elementów.Sam proces rozniecania ognia może przybierać różne formy, oczywiście najlepiej posiadać odpowiedni sprzęt a więc zapałki lub zapalniczkę, jeśli takiego nie mamy to musimy skorzystać z narzędzi odpowiednio przez nas przygotowanych oraz odpowiednich metod wzniecania ognia.
Świder ogniowy to metoda w której istotą jest tarcie dwóch materiałów drewnianych, miękkiego oraz twardego. Element miękki to deska z nacięciem w kształcie litery V oraz dodatkowym nacięciem u zbiegu litery V stabilizującym kijek. Element twardy to kijek zaostrzony na końcu. Tarcie tych dwóch elementów spowoduje z czasem wytworzenie się ciepła oraz gorących węglików podpalających hubkę. Gdy pojawią się płomienie rozdmuchujemy je delikatnie i dokładamy podpałkę a następnie większe elementy drewniane. Efektywność obrotów wykonywanych ręcznie możemy zwiększyć poprzez wykorzystanie tak zwanego łuku ogniowego. Kijek nacinamy na wysokości około jednej trzeciej od góry. Na jego wierzch dopasowujemy element ułatwiający wprowadzenie kijka w ruch. Może to być kawałek wygodnej w trzymaniu deski z wyżłobionym otworem stabilizującym kijek. Łuk to kij około jednego metra do którego po obu końcach przywiązujemy sznurek tak jak to jest pokazane na rysunku.
Inną metodą rozniecania ognia jest pług ogniowy również wykorzystujący tarcie. W miękkiej desce około 50 cm nacinamy rowek o szerokości około 2 cm i głębokości około 1 cm w którym wykonujemy ruchy za pomocą kijka wykonanego z twardego drewna. Z chwilą nagromadzenia się w rowku gorących węglików spychamy je na hubkę.
Dobrej jakości hubkę możemy podpalić również poprzez uzyskanie iskier za pośrednictwem krzemienia lub stali oraz elementów szklanych zwłaszcza soczewek. Za ich pośrednictwem skupiamy promienie słoneczne w jednym punkcie uzyskując wzrost temperatury.
Do rozpalenia ognia możemy również różnego rodzaju baterie. Dobrym przykładem jest akumulator. Łącząc dwa bieguny nie izolowanym drutem osiągamy wzrost temperatury a trym samym podpalenie podpałki.
Przenoszenie ognia możemy dokonać za pośrednictwem rozżarzonych węglików które obkładamy hubką następnie wilgotną trawą lub liśćmi i to wszystko umieszczamy w puszce z otworami dostarczającymi powietrze potrzebne do spalania. Inną metodą jest podpalenie hubki owinięcie jej kora i niesienie jej pod wiatr.
Rozpalając ognisko możemy je dopasować do własnych potrzeb i warunków środowiskowych. Do przyrządzania potraw i ogrzewania najlepiej nadaje się ognisko namiotowe. Ognisko w rowie oraz T - kształtne rozpalamy podczas wietrznej pogody. Tak zwana kratownica oraz gwiazda daje jasne i ciepłe ognisko.
Jeśli teren wokół nas jest wilgotny lub zaśnieżony możemy wykonać platformę z drewna pokryta ziemią i na niej rozpalić ognisko.
Rozpalając ognisko należy również pomyśleć o bezpieczeństwie, dotyczy to w szczególności obszarów leśnych. Teren wokół ogniska należy oczyścić z trawy w promieniu trzech metrów. Dodatkowo możemy je obłożyć kamieniami stanowiącymi naturalną barierę dla rozprzestrzeniającego się ognia. Również możemy rozpalić ognisko w wykonanym rowie.
GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA |