 |
Kuc szetlandzki (szetland) - jest to mały kuc odpowiedni dla najmłodszych jeźdźców. Jego wzrost jest wynikiem naturalnego procesu skarłowacenia. Szetland jest przyjazny dla innych koni i dla ludzi lecz trzeba uważać gdyż łatwo zepsuc ich dobry charakter. Ta rasa jest bardzo silna , wytrwała i odporna na trudne warunki klimatyczne. Maja one doskonały wzrok i sa koniami długowiecznymi. Spotyka się je na całym świecie, ale najbardziej popularne są w Ameryce, gdzie hoduje sie większą, bardziej elegancką odmianę znaną jako szetland amerykański. Posiada on domieszkę krwi kuca hackney. Kuc szetlandzki jest miłym zwierzakiem, więc wykorzystywany jest nawet jako zwierzę do towarzystwa.
Kuc w wieku trzech lat powinien nie przekraczać 100 cm wzrostu, a rok później dochodzić maksymalnie do 105 cm (i na tym poprzestaje). Odmiana tego kuca (kuc amerykański) jest większa i mierzy ok. 115 cm Posiada niewielką, atrakcyjną głowę z szeroko osadzonymi oczami. Ma małe oraz czujne uszy, a jego szyja jest krótka i muskularna. Jego grzbiet jest krótki, z wyraźnie wykształconym kłębem, klatke ma głęboko w popręgu, z dobrze uwypuklonymi żebrami. Nogi posiada krótkie oraz muskularne. zpodramieniem dłuższym od nadpęcia. Charakterystyczne dla szetlanda są nadzwyczaj bujna grzywa, gęsty, długi ogon i wyjątkowo gruba zimowa szata. Kuce szetlandzkie spotykane są w każdej maści z wyjątkiem tarantowatej, jednak najczęstrze są: kara, kasztanowata, skarogniada, siwa i srokata.
Kuce generalnie odznaczają się mocnym i niesfornym charakterem - bywają uparte, narowiste, a nawet złośliwe. Kuce szetlandzkie to jedne z najłagodniejszych kuców. Właśnie z tego powodu są najpopularniejszymi wierzchowcami dla małych dzieci. Są łagodne, cierpliwe, łatwe w prowadzeniu, bardzo spokojne. Lubią dzieci, są więc dla nich wspaniałymi towarzyszami zabaw i pierwszych prób jeździeckich. Kuce szetlandzkie nie są wymagające, uchodzą za bardzo tanie w utrzymaniu.
Kuce szetlandzkie pochodzą z Wysp Szetlandzkich. Swoją wytrzymałość zawdzięczają temu, że przeżyły tam w ekstremalnych warunkach i surowym środowisku.
Dawniej te kuce wykorzystywane były do prac w kopalniach i do noszenia ciężarów. Obecnie są czasami wykorzystywane do prac rolniczych, ale głównie pełnią role wierzchowców dla małych dzieci. Organizowane są też specjalne zawody skoków z miniaturowymi przeszkodami dostosowanymi do rozmiaru tych koni.
Szetlandy prowadzą też miniaturowe bryczki i występują w cyrkach.
Zgodnie z wzorcem rasowym wysokość w kłębie wynosi maksymalnie do 107 cm. Głowa o prostym i suchym profilu, szyja jest mocna, łopatki długie, a kłąb słabo zaznaczony. Kłoda (tułów) tych koni jest masywna; klatka piersiowa jest głęboka. Zad silny i okrągły. Kończyny są krótkie; kopyta małe i twarde. Kuce te odznaczają się bujną grzywą i ogonem, czasami zdarzają się szczotki pęcinowe.
®© GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA |
