 |
Koń wielkopolski – jest szlachetnym (gorącokrwistym) koniem wierzchowym, hodowanym w Polsce, użytkowanym w sporcie i rekreacji jeździeckiej. Rasa ta powstała na skutek uszlachetniania miejscowego pogłowia końmi niemieckimi i innymi zachodnimi na ziemiach dawnego zaboru pruskiego. Rasa wywodzi się z dawnych ośrodków hodowlanych w Sierakowie, Gnieźnie i Starogardzie.
Symbol rasy: "wlkp".
Historia
Rasa powstała w wyniku połączenia w roku 1962 koni mazurskich, pochodzących od pozostałej na terenach Mazur po roku 1945 populacji koni trakeńskich i wschodniopruskich oraz lżejszej, bardziej szlachetnej odmiany poznańskiej, z większym udziałem krwi angloarabskiej i półkrwi angielskiej. Obydwie odmiany wywodziły się od koni trakeńskich i wschodniopruskich i powstały w XIX wieku także przy udziale reproduktorów berbeckich, oldenburskich, meklemburskich i innych. Rasę uszlachetniano krwią angielską, półkrwią angielską i angloarabską.
Pokrój
Koń w typie półkrwi angielskiej, podobny do trakeńskiego. Głowa szlachetna, szyja długa i prawidłowo osadzona. Właściwe dla koni wierzchowych długie łopatki, kłąb wyraźnie zaznaczony. Kłoda zwięzła, głęboka. Mocny, ścięty, doskonale umięśniony zad. Solidne, długie i suche kończyny, bez szczotek pęcinowych. Dobre chody, zadowalające zdolności skokowe. Występują wszystkie maści. Wysokość w kłębie: 165 cm i więcej. Obwód klatki piersiowej: 170-210 cm.
Hodowla
Rasa wielkopolska jest najliczniejszą rasą koni półkrwi w Polsce. Do ksiąg stadnych w 2010 r było wpisanych 2304 klaczy i 70 ogierów[2]. Główne ośrodki hodowli to stadniny koni w: Racocie, Stadnina Koni Liski, Stadnina Koni Pępowo, Stadnina Koni Dobrzyniewo, Stadnina Koni Kadyny(zlikwidowana), Stadnina Koni Plękity(zlikwidowana), Stadnina Koni Rzeczna, Stadnina Koni Posadowo (zlikwidowana), Stadnina Koni Żołędnica (zlikwidowana).
®© GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA |
