|
|
|
|
|
|
ZOO Grupa Media Informacyjne to kilka tysięcy ssaków, ptaków, gadów, ryb, owadów, oraz eksponatów materii nie ożywionej. Doskonałe źródło wiedzy, wzbogacone o media pozwalające na doskonały kontakt z podopiecznymi ZOO Grupa Media Informacyjne.
|
|
|
|
|
Strona producenta :
www.ppp.com |
|
|
|
Dokonując zakupu, dokonujesz właściwego wyboru |
Grupa Media Informacyjne - Sklep GMI |
|
|
|
|
|
Nasi partnerzy |
|
Zakupy |
Zakupy |
Zakupy |
000 000 000 |
000 000 000 |
000 000 000 |
Zakupy |
Zakupy |
Zakupy |
000 000 000 |
000 000 000 |
000 000 000 |
Zakupy |
Zakupy |
Zakupy |
000 000 000 |
000 000 000 |
000 000 000 |
Zakupy |
Zakupy |
Zakupy |
000 000 000 |
000 000 000 |
000 000 000 |
Zakupy |
Zakupy |
Zakupy |
000 000 000 |
000 000 000 |
000 000 000 |
Zakupy |
Zakupy |
Zakupy |
000 000 000 |
000 000 000 |
000 000 000 |
|
|
|
|
|
|
ZOO - FAUNA I FLORA |
|
Fot. Zasoby Internetowe |
|
Opis |
Opis |
Nazwa angielska |
Nazwa łacińska |
ppp |
ppp |
Rodzina |
Rząd |
ppp |
ppp |
Wielkość |
Masa ciała |
ppp |
ppp |
Media |
|
|
|
Sajmiri wiewiórcza
Sajmiri wiewiórcza[7], sajmiri[8], trupia główka[8] (Saimiri sciureus) – gatunek ssaka naczelnego z rodziny płaksowatych (Cebidae). Zwana bywa „trupią główką” ze względu na rysunek pyska.
Zasięg występowania
Sajmiri wiewiórcza występuje w regionie Gujany i północnej Brazylii, na północ od Amazonki od rzek Negro i Demini (stan Amazonas), na wschód do ujścia rzeki[9].
Taksonomia
Gatunek po raz pierwszy naukowo opisał w 1758 roku szwedzki przyrodnik Karol Linneusz nadając mu nazwę Simia sciurea[3]. Jako miejsce typowe odłowu holotypu Linneusz wskazał błędnie Indie (łac. Habitat in India)[3], uściślone na Kartabo, w Gujanie[10].
Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten takson za gatunek monotypowy[9].
Etymologia
Saimiri: lokalna nazwa znad Amazonki Caymiri dla sajmiri, zaadaptowana przez Buffona w 1767 roku. Być może pochodzi od brazylijskiego sai lub gai oznaczającego „małpę”[11].
sciureus: łac. sciurus „wiewiórka”, od gr. σκίουρος skiouros „wiewiórka”[12].
Morfologia
Długość ciała (bez ogona) samic 25–34 cm, samców 25–37 cm, długość ogona samic 36–47 cm, samców 36–40 cm; masa ciała samic 550–1200 g, samców 550–1400 g[13]. Kolor futra na grzbiecie przypomina brudną oliwkę, na brzuchu i piersi – biały. Małpa zmienia kolor w trakcie życia. W okresie dojrzałości i na starość grzbiet przybiera barwę jaskrawopomarańczową. Wszystkie kończyny mają domieszkę koloru rdzawego.
Tryb życia
Posilający się sajmiri
Przebywa najczęściej w dużych grupach w wysokich partiach drzew. Bezpieczne konary opuszcza rzadko, np. aby skorzystać z wodopoju. W gęstych gałęziach i trudno dostępnych pnączach szuka schronienia na noc, gdzie zwija się do snu w kłębek. Bardzo płochliwa – przy najdrobniejszym zaniepokojeniu całe stado, któremu przewodzi stary samiec, rzuca się do ucieczki. Jej celem jest ustronne, bezpieczne miejsce. Potrafi wykonywać niezwykle zgrabne i długie skoki. Zwierzę o wesołym usposobieniu.
Żywi się głównie owadami, drzewnymi żabami, pająkami oraz jajami ptasimi.
Rozmnażanie
Okres godowy przypada na wrzesień-październik. Ciąża trwa 160–170 dni. Po urodzeniu młode przez cały czas przebywają z samicą trzymając się jej: najmłodsze – klatki piersiowej, a nieco starsze – grzbietu. Samiec nie uczestniczy w wychowie młodych.
GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
FACEBOOK |
|
YOUTUBE |
|
TWITTER |
|
GOOGLE + |
|
DRUKUJ |
|
|
|
|
|