ZOO Grupa Media Informacyjne to kilka tysięcy ssaków, ptaków, gadów, ryb, owadów, oraz eksponatów materii nie ożywionej. Doskonałe źródło wiedzy, wzbogacone o media pozwalające na doskonały kontakt z podopiecznymi ZOO Grupa Media Informacyjne.

Walabia Benetta

Kangur rdzawoszyi[12], walabia Bennetta[13], kangur Bennetta[13] (Notamacropus rufogriseus) – gatunek ssaka z podrodziny kangurów (Macropodinae) w obrębie rodziny kangurowatych (Macropodidae). We wcześniejszej polskiej literaturze zoologicznej gatunek był oznaczany nazwą zwyczajową „walabia Benetta”[13][14] lub „kangur benetta”[13]. Jednak w wydanej w 2015 roku przez Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk publikacji „Polskie nazewnictwo ssaków świata” gatunkowi nadano nazwę kangur rdzawoszyi[12].
Zasięg występowania
Kangur rdzawoszyi występuje w zależności od podgatunku[15]:
N. rufogriseus rufogriseus – Tasmania i pobliskie wyspy (Bruny Island, Robbins Island i Walker Island); także na wyspach w Cieśninie Bassa (Cape Barren, Deal Island, Wyspa Flindersa i King).
N. rufogriseus banksianus – wybrzeże południowo-wschodniej Australii od Gladstone, w południowo-wschodniego Queenslandzie, po daleką południowo-wschodnią Australię Południową.
Taksonomia
Gatunek po raz pierwszy naukowo opisał w 1817 roku francuski przyrodnik Anselme Gaëtan Desmarest nadając mu nazwę Kangurus rufogriseus[2]. Jako miejsce typowe odłowu holotypu wskazał wyspę King, w Tasmanii, w Australii[2][16].
Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World wyróżniają dwa podgatunki[15].
Etymologia
Notamacropus: gr. νοτος notos „południe”; rodzaj Macropus Shaw, 1790 (kangur)[17].
rufogriseus: łac. rufus „rudy”[18]; średniowiecznołac. griseum, griseus lub grisius „szary”[19].
banksianus: Sir Joseph Banks (1743–1820), brytyjski botanik, odkrywca podczas wypraw kapitana Cooka w latach 1768–1771, prezes Royal Society w latach 1778–1820, założyciel Kew Gardens[20][5].
Morfologia
Długość ciała (bez ogona) samic 65,9–74,1 cm, samców 71,2–92,3 cm, długość ogona samic 62,3–77,8 cm, samców 69,1–86,2 cm; masa ciała samic 11–15,5 kg, samców 15–26,8 kg dla podgatunku rufogriseus; długość ciała (bez ogona) samic 70,8–83,7 cm, samców 77–88,8 cm, długość ogona samic 66,4–79 cm, samców 70,3–87,6 cm; masa ciała samic 12–15,5 kg, samców 15–23,7 kg dla podgatunku banksianus[21].
Ekologia
Ssak roślinożerny żyjący samotnie lub tworzący stada. Młode wielkości orzecha wędruje po porodzie do torby lęgowej matki, gdzie rozwija się jeszcze przez osiem miesięcy. Kangury rdzawoszyje występują na terenach przybrzeżnych wschodniej Australii i Tasmanii. Są aktywne nocą, nad ranem lub późnym popołudniem. Żywią się głównie liśćmi i trawą. Są poławiane dla mięsa i futra, a w pobliżu farm hodowlanych są tępione jako szkodniki.
Kangury rdzawoszyje zbiegłe z niewoli tworzą trwałą populację w Wielkiej Brytanii. Przed 1945 stado kangurów rdzawoszyich hodowano też we Francji i w Sudetach celem aklimatyzacji[22].

GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA

ZOO Grupa Media Informacyjne to kilka tysięcy ssaków, ptaków, gadów, ryb, owadów, oraz eksponatów materii nie ożywionej. Doskonałe źródło wiedzy, wzbogacone o media pozwalające na doskonały kontakt z podopiecznymi ZOO Grupa Media Informacyjne.

ZOO Grupa Media Informacyjne to kilka tysięcy ssaków, ptaków, gadów, ryb, owadów, oraz eksponatów materii nie ożywionej. Doskonałe źródło wiedzy, wzbogacone o media pozwalające na doskonały kontakt z podopiecznymi ZOO Grupa Media Informacyjne.

ZOO Grupa Media Informacyjne to kilka tysięcy ssaków, ptaków, gadów, ryb, owadów, oraz eksponatów materii nie ożywionej. Doskonałe źródło wiedzy, wzbogacone o media pozwalające na doskonały kontakt z podopiecznymi ZOO Grupa Media Informacyjne.